Γράφει ο Δημήτρης Ράπτης

Τα τελευταία χρόνια έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Έλληνες κυρίως νέοι σε ηλικία, είτε για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού είτε για εύρεση εργασίας και γενικότερα καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Έχοντας βρεθεί για αρκετά χρόνια σε αυτή την κατάσταση, γνωρίζω προσωπικά, ότι οι Έλληνες του εξωτερικού βρίσκονται με το ένα πόδι στην Ελλάδα και με το άλλο στη χώρα όπου πλέον κατοικούν και εργάζονται. Αυτοί που μετανάστευσαν τα χρόνια της κρίσης δεν λησμονούν τη χώρα μας και η επιθυμία τους για επιστροφή είναι μεγάλη, ενώ οι δεύτερης-τρίτης γενιάς μετανάστες έχουν συμφιλιωθεί περισσότερο με την ιδέα της μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό με τις πιθανότητες επιστροφής στην πατρίδα να είναι αρκετά μειωμένες. Είναι εκείνοι που ζούνε κυρίως στην Αμερική και την Αυστραλία, χώρες που βρίσκονται σε γεωγραφική απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από την Ελλάδα.

Η σημασία του απόδημου ελληνισμού είναι μεγάλη και πολυεπίπεδη. Οι Έλληνες του εξωτερικού έχουν βοηθήσει πολλάκις από την εποχή του Βενιζέλου και της μεγάλης κρίσης του ΄32 με την αποστολή εμβασμάτων από το εξωτερικό αλλά και την προώθηση των αρχών και αξιών του Ελληνισμού όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, το φιλότιμο, ο πατριωτισμός κ.α. Εκείνη την περίοδο άρχισαν να δημιουργούνται σημαντικές κοινότητες και δίκτυα Ελλήνων σε Αμερική και Αυστραλία, τα οποία σταδιακά απέκτησαν δύναμη λόγω των καίριων θέσεων που κατάφεραν να κατακτήσουν απόδημοι Έλληνες στις τοπικές κοινωνίες όπου ζούσαν.

Η προστιθέμενη αξία του απόδημου ελληνισμού είναι μεγάλη, ωστόσο παρατηρείται ένας έντονος παραγκωνισμός των δικαιωμάτων τους, όπως το δικαίωμα της ψήφου. Η χώρα μας βρίσκεται μέσα στη λίστα κρατών που παρά την ευρωπαϊκή της κατεύθυνση, δεν έχει νομοθετήσει ακόμα το δικαίωμα ψήφου για τους Έλληνες πολίτες που κατοικούν εκτός Επικράτειας. Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί δεν έχει δοθεί το δικαίωμα σε Έλληνες πολίτες να ψηφίζουν. Τι ακριβώς φοβάται η Κυβέρνηση;

O Απόδημος Ελληνισμός έχει γνωρίσει μία διαφορετική νοοτροπία, έχει απελευθερωθεί από την μικροπολιτική της ελληνικής πραγματικότητας και βλέπει ως έξωθεν πλέον παρατηρητής τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών της τετραετούς διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπει την περαιτέρω οπισθοδρόμηση, τα συνεχή ψεύδη, την δυσβάσταχτη φορολογία σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, την απώλεια 30 δις ευρώ από το ΑΕΠ και τη γενικότερη παρακμή που έχει φέρει στη χώρα η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την τελευταία τετραετία.

Ο απόδημος Έλληνας δεν είναι πλέον δέσμιος μίας Κυβέρνησης σε αποδρομή και έχει καταστεί ως ο πιο αυστηρός κριτής της. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, έκανε θυσίες, άφησε πίσω αγαπημένα πρόσωπα και επέλεξε να ζήσει σε μία χώρα που θα του προσφέρει όσα δεν μπόρεσε να του προσφέρει η Ελλάδα λόγω λανθασμένων πολιτικών επιλογών, λόγω των πολιτικών του «βολέματος» ημετέρων και της αδικίας. Η ψήφος του απόδημου Ελληνισμού θα στραφεί ενάντια στην Κυβέρνηση. Αυτός είναι ο φόβος του κυρίου Τσίπρα. Γι αυτό προσπάθησε να εμποδίσει παράνομα από τις Ευρωεκλογές με πρόσχημα το Brexit τη συμμετοχή χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που κατοικούν στη Μεγάλη Βρετανία.

Μια κίνηση που δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε στην Ευρώπη καθώς το κύμα οργής προκάλεσε την αντίδραση του υποψηφίου για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μάνφρεντ Βέμπερ, που με την παρέμβαση του βοήθησε στην ανάκληση της απόφασης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Οι χιλιάδες Έλληνες του εξωτερικού οφείλουν να δώσουν και θα δώσουν την απάντησή τους ενάντια στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης στις επικείμενες ευρωεκλογές και σε όσα έχουν συμβεί στη χώρα την τελευταία τετραετία.