Την Τετάρτη 31 Οκτώβρη, ο Andrey Nechaev πρώην Υπουργός Οικονομίας της Ρωσίας επισκέφτηκε την Ελλάδα για την παρουσίαση του βιβλίου «Η Κατάρρευση μιας Αυτοκρατορίας».
Ο Θανάσης Κατσικίδης τον συνάντησε σε αυτό το σύντομο ταξίδι του στην Ελλάδα, και μίλησε μαζί του.
Ο Andrey διετέλεσε Υπουργός Οικονομίας στη Ρωσία υπό την Προεδρία του Boris Yeltsin, την ταραγμένη περίοδο της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και της μετάβασης της στην νέα εποχή, ξεφεύγοντας εν μέρη από την απολυταρχική διακυβέρνηση που επικρατούσε από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.
Στα 65 του πλέον έτη, ο Andrey επικριτικός ως προς τον τρόπο διακυβέρνησης του νυν Προέδρου Vladimir Putin, ηγείται του κόμματος «Πρωτοβουλία Πολιτών», ενώ παράλληλα είναι καθηγητής Οικονομικών.
Στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε εκείνη τη μέρα, μεταξύ άλλων ρωτήθηκε για το ρόλο των Βαλκανίων στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας, όπου η απάντηση ήταν αποστομωτική, πως η εξωτερική τους πολιτική δεν εστιάζει σε μικρές χώρες, όπως αυτές των Βαλκανίων, αλλά σε μεγαλύτερες όπως στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Γερμανία, ενώ αναφέρθηκε στο μεμονωμένο περιστατικό της απέλασης των Ρώσων διπλωματών από το ελληνικό έδαφος, αποδίδοντας όμως τις ευθύνες στη Ρωσική πλευρά.
Στο τέλος της συζήτησης o Andrey Nechaev παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο Politically Incorrect, αρχικά για το πως ήταν οι πρώτες μέρες μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το πως διαχειρίστηκαν την κατάσταση, αλλά και το πως ένιωσε ο ίδιος ως Ρώσος πολίτης τη μετάβαση από ένα κομμουνιστικό καθεστώς, σ’ ένα πιο δημοκρατικό.
Οι απαντήσεις του μεταφρασμένες στα ελληνικά έχουν ως εξής:
«Πήραμε από την ΕΣΣΔ έναν κρατικό προϋπολογισμό που ‘χε καταρρεύσει, είχε καταρρεύσει η καταναλωτική αγορά, υπήρξε η συνολική κατάρρευση των κρατικών οικονομικών, αλλά δεν έγιναν σε μια μέρα. Πραγματικά, το γεγονός της (κατάρρευσης) της ΕΣΣΔ εμφανίστηκε μετά τον Αύγουστο του 1991, όπου όλες οι δημοκρατίες κήρυξαν την ανεξαρτησία τους, όλες το κάναν. Άλλες δημοκρατίες που τις κήρυξαν συμπεριλαμβανομένων αυτών της Ασίας, ήταν η Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής που δήλωσαν ότι είναι ανεξάρτητοι, ενώ πραγματικά δεν εκπλήρωσαν τίποτα άλλο από να ‘χουν μια κεντρική κυβέρνηση, έτσι τυπικά υπήρχε ακόμα η ΕΣΣΔ, αλλά έπειτα η κυβέρνηση παραιτήθηκε και ανέλαβε η νέα κυβέρνηση που πραγματικά δεν είχε καμιά δύναμη και το τελικό βήμα (για τη διάλυση) ήταν τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, όπου η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Ουκρανία δήλωσαν ότι η ΕΣΣΔ διαλύεται.»
Στη συνεχεία της συνέντευξης για τα συναισθήματα του ιδίου για τη μετάβαση από τον κομμουνισμό στη δημοκρατία, καθώς και το πως διαχειρίστηκαν αυτήν την κατάσταση, ο ίδιος απάντησε: «Κοιτάξτε, δεν είχα τόσο πολύ χρόνο να το σκεφτώ, γιατί αν είσαι Υπουργός Οικονομίας στην κατάσταση της ολικής κατάρρευσης πρέπει να δουλέψεις 18 ώρες την ημέρα και να ξεχάσεις τι είναι Σαββατοκύριακο. Οπότε έπρεπε να σκεφτώ πώς μπορώ να χρηματοδοτήσω για παράδειγμα την κατασκευή νέων χωριών στο Νταγκεστάν, είναι μια δημοκρατία στον Καύκασο, επειδή οι άνθρωποι που εργάζονταν υπό την καταπίεση έπρεπε να επιστρέψουν και ήταν μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ της επιστροφής αυτών των ανθρώπων, των Τσετσένων και του τοπικού πληθυσμού και με οποιονδήποτε τρόπο έπρεπε να αποφευχθεί αυτή η σύγκρουση και ταυτόχρονα θα ‘πρέπε να φιλελευθεροποιηθούν οι τιμές (της αγοράς), να προετοιμαστούν οι νέοι νόμοι, εάν δεν έχεις έναν κρατικό σχέδιο, περισσότερο δηλαδή πώς θα λειτουργεί (το κράτος), τι χρειάζεται δηλαδή το κράτος, πώς το κράτος θα το αγοράσει, γιατί δεν είχαμε ποτέ την ύπαρξη αυτής της διαδικασίας. Από τη μία πλευρά πρέπει να αναπτύξεις το σύγχρονο οικονομικό σύστημα, από την άλλη έχεις καθημερινά να λύσεις ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και να σώσεις κάποιον ή κάτι ή οποιαδήποτε γέφυρα που καταστρέφεται και πλέον δεν μπορείς να φτάσεις στην Άπω Ανατολή, επειδή υπάρχει μόνο ένας τρόπος και η γέφυρα ήταν αυτός ο τρόπος. Σε αυτή την κατάσταση δεν χρειάζεται να σκεφτείς πολλά για την αφηρημένη δημοκρατία, απλά εφαρμόζεις τη δημοκρατία κάθε μέρα, κάθε ώρα και με τα δυο σου χέρια.»
Πολιτικός Επιστήμονας, Απόφοιτος της Σχολής Ασφάλειας και Διπλωματίας του Ισραήλ και της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με ερεθίσματα στην Ιστορική γνώση και στην προαγωγή της ορθής ενημέρωσης.