Ναι. Είναι αλήθεια. Η καραντίνα βλάπτει και την υγεία εκτός από την οικονομία. Βέβαια, θα σας πω μία αλήθεια που μερικοί από εσάς ίσως να μην την χωνέψουν εύκολα. Καλή οικονομία = καλή υγεία. Κακή οικονομία = άγχος, ανεργία, άθλια νοσοκομεία και λίγα λεφτά για να λαδώνετε τους γιατρούς. Δεν είναι όλοι οι γιατροί έτσι, προς θεού, αλλά υπάρχουν και αυτοί. Ευχαριστώ τον Θεό βέβαια που όταν υπήρξαν ζητήματα μεταξύ ζωής και θανάτου, στον δρόμο μου βρέθηκαν γιατροί οι οποίοι δάκρυσαν μαζί μου. Το κάρμα μάλλον μου επέστρεψε τα χρωστούμενα.
Κατά την διάρκεια της καραντίνας ξέρω αρκετό κόσμο που αντιμετώπισε προβλήματα. Άλλος κρίσεις πανικού από το άγχος μήπως απολυθεί. Άλλη χώρισε με το αγόρι της με το οποίο συγκατοικούσε κιόλας. Ξέρω γονείς που σταμάτησαν τα μισά φροντιστήρια των παιδιών τους, γιατί πολύ απλά δεν βγάζουν μία. Κάποιοι τους έκλεισαν το μαγαζί με το έτσι θέλω, ενώ στην Μεγάλη Βρετάνια πάνε κοπέλες με πλαστικά χείλη και συνοδεύουν κυρίους στα πολυτελή εστιατόρια και στα άνετα δωμάτια.
Η ζωή είναι άδικη. Ο κόσμος βρώμικος. Οι κλειστές επιχειρήσεις είναι βία. Η καραντίνα είναι βία. Οι Black Sabbath γέρασαν και δεν κάνουν πλέον συναυλίες. Ο πλανήτης πάει από το κακό στο χειρότερο.
Πως θα κυλίσει η ζωή μετά την καραντίνα; Θα έρθει όντως οικονομική κρίση; Θα ξαναζήσουμε εποχές μνημονίου; Θα πάμε πίσω μία δεκαετία πάλι;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τον περισσότερο νέο κόσμο μετά από μία έρευνα που έκανα. Δεν νοιάζει την νεολαία τόσο πολύ αν θα ανοίξουν τα μπαρ όπως λένε. Οι κλασσικοί εξηντάρηδες πασόκοι που καλοέφαγαν στην μεταπολίτευση, συνεχόμενα σε όλη την πανδημία υπονομεύουν τους νέους και τους θεωρούν υπευθύνους για το δεύτερο κύμα. Οι καραντινολάγνοι είναι είτε πλούσιοι, είτε δημοσιογράφοι, είτε το εισόδημα τους δεν έχει επηρεαστεί από την καραντίνα, οπότε τους βολεύει αυτή η κατάσταση γιατί μπορούν να μπεκρουλιάζουν κάθε βράδυ χωρίς τύψεις.
Σκεπτόμουν τον τελευταίο καιρό να γράψω ένα μανιφέστο για την ελευθερία στον 21ο αιώνα. Ίσως το κάνω. Νιώθω ότι τα δικαιώματα μου έχουν παραβιαστεί στον μέγιστο βαθμό από τους καλοπληρωμένους γραφειοκράτες. Δυστυχώς ο λαός της Ελλάδας τα άφησε να περάσουν όλα έτσι στο ντούκου. Δεν είναι ότι θέλαμε ρεβεγιόν με 30 άτομα ή clubbing την πρωτοχρονιά. Ακόμα και αν επιτρέπονταν όλα αυτά, ο περισσότερος κόσμος θα ήταν πάλι μαζεμένος όσο και αν σας κάνει εντύπωση.
Η καραντίνα είναι ένα θέμα που είναι περίπλοκο. Θέλει πολύ ανάλυση. Κυρίως η αναλογία ρίσκου – οφέλους. Αξίζει να θυσιάσουμε την οικονομία για την υγεία; Δεν γνωρίζουν οι κρατικοί αξιωματούχοι ότι περισσότερη ανεργία = περισσότεροι θάνατοι; Επιστήμονες δεν είναι μόνο οι γιατροί, είναι και οι οικονομολόγοι και οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί. Δεν γίνεται να κοιτάμε μόνο την μία οπτική. Στην Ελλάδα αυτήν την στιγμή έχουμε εφαρμόσει μέτρα ισοδύναμα της κατοχής. Μέτρα ισοδύναμα μιας απόλυτης δικτατορίας. Όσοι από εσάς έχετε ασχοληθεί με αμερικανικό Νότο θα ξέρετε την σημασία της ελευθερίας. Η ελευθερία είναι πάνω από όλα. Θέλω τις ελάχιστες δυνατές σχέσεις με την κυβέρνηση και τους ελάχιστους δυνατούς φόρους. Θέλω το δικαίωμα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και την περιουσία μου. Η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που παραβιάζεται η ελευθερία του άλλου. Κανένας δημόσιος αξιωματούχος δεν έχει το δικαίωμα να μου λέει τι θα κάνω με την περιουσία μου, την επιχείρησή μου, και τις κινήσεις μου. Πληρώνω τους φόρους μου και αυτό φτάνει.
Μάλλον θα το γράψω το μανιφέστο της ελευθερίας. Στην υγεία της καραντίνας και τον καλοπληρωμένων γραφειοκρατών των βορείων προαστείων.
Φοιτητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών – Δουλεύει πάνω στα λογιστικά – Ιδιοκτήτης τουριστικής επιχείρησης – Ενασχόληση με την μακροοικονομική, την φωτογραφία, την μουσική και την ανάγνωση.
