Το 4-1 κατάφερε χτες ο Ολυμπιακός έναντι της ΑΕΚ την τελευταία στιγμή

Η απάντηση για την επιλογή των ίδιων έντεκα βρισκόταν στον… πάγκο. Όσοι μπήκαν στον κόπο να δουν ποιοι επιλέχθηκαν ως εναλλακτικές επιλογές, θα καταλάβει γιατί διατηρήθηκε ως δεξιός μπακ ο Μεριά κι όχι ο Τοροσίδης, άσχετα αν η επιλογή αποδείχθηκε λανθασμένη. Ο Μαρτίνς προτίμησε να κρατήσει στον πάγκο τον “Τόρο”, επειδή μπορεί να καλύψει τρεις θέσεις (δεξί, αριστερό μπακ και στόπερ) και δεν είχε πλάι του κανέναν άλλο αμυντικό!

Πλην του αναπληρωματικού κίπερ Λοντίγκιν, διάλεξε και τους Μπουχαλάκη, Νάτχο, Λάζαρο, Γκερέρο, Σολδάνο. Με άλλα λόγια ήθελε να φορτώσει μεσοεπιθετικά στη διάρκεια του ματς και να μη θυσιάσει άλλη θέση στη 18άδα για αμυντικό.

Το ρίσκο με τον Μεριά δεξιό μπακ δεν του βγήκε, όπως δεν του είχε βγει και στο προηγούμενο ματς. Ο Τυνήσιος είναι αξιόπιστος αμυντικά, αλλά δεν μπορεί να κάνει ούτε κατά διάνοια τις “μπούκες” ή τα “overlap” ενός κανονικού δεξιού μπακ, έστω κι αν ο Τοροσίδης δεν έχει τις ανάσες και την ταχύτητα του -ανέτοιμου ακόμη- Ομάρ.

Ο δεύτερος λόγος που η ενδεκάδα δεν άλλαξε, είναι γιατί ο κόουτς περίμενε αντίδραση. Η προσέγγισή του στα αποδυτήρια όταν ανακοίνωσε τα ονόματα ήταν “πάμε να κάνουμε σήμερα ότι δεν καταφέραμε να τελειώσουμε την Πέμπτη“.

Στην τραγική εικόνα του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο, έπαιξε ρόλο και το γρήγορο γκολ που αποδιοργάνωσε εντελώς τους “ερυθρόλευκους”, αλλά και η πίεση ψηλά της ΑΕΚ. Ο Πόνσε πρέπει να έκανε τουλάχιστον 25 σπριντ για να πρεσάρει μέχρι τα πόδια του Ζοσέ Σα με τα γνωστά επακόλουθα.

Το λάθος του Βούκοβιτς και το ακόμη μεγαλύτερο του Πορτογάλου κίπερ στη φάση του 0-1, έκοψαν τα πόδια των παικτών του Ολυμπιακού. Μία εβδομάδα πριν, στην Τούμπα, είχαν φάει πάλι γκολ στο 3′. Τρεις ημέρες πριν, κόντρα στους Ουκρανούς, είχαν ισοφαριστεί στο 89′. Όλα αυτά συσσωρεύθηκαν και προκάλεσαν προσωρινό μπλακ άουτ.

Το 0-1, λοιπόν, ήταν αρκετό για να τους αποδιοργανώσει πλήρως και να κάνουν το χειρότερο -μακράν- ημίχρονο φέτος, με δεκάδες ατομικά λάθη, πολλά από αυτά αβίαστα. Στο γκολ του Πόνσε, άλλωστε, η ΑΕΚ δεν πιέζει ψηλά. Στη ύψος της μεσαίας γραμμής βρίσκεται ο μετέπειτα “κιτρινόμαυρός” σκόρερ και ο Κλωναρίδης που κλέβει τη μπάλα από την απρόσεχτη πάσα του Βούκοβιτς, είναι δέκα μέτρα πιο πίσω.

Στο εφιαλτικό πρώτο μέρος, η συντονισμένη πίεση της ΑΕΚ με διάταξη 4-4-2, τον Λιβάγια κοντά στον Πόνσε και δύο 4άδες πίσω τους, σε κοντινή απόσταση, οδηγεί τον Ολυμπιακό σε διαδοχικά λάθη. Η μπάλα δεν φτάνει με build-up στον άξονα και ο Σισέ με τον Βούκοβιτς αναγκάζονται να παίξουν με μεγάλες πάσες προς την επίθεση, εύκολη λεία για τη “στημένη” άμυνα του Μανόλο Χιμένεθ.

Σε αυτό το διάστημα, ο Φορτούνης δεν έχει καταφέρει να ελευθερωθεί, όχι μόνο επειδή πέφτουν πάνω του σε κάθε φάση Σιμόες, Άλεφ, αλλά κι επειδή ο Ολυμπιακός δεν έχει πλάτος στην επίθεση, για να ανοίξει το γήπεδο και να αποκτήσει ο διεθνής μπαλαντέρ τα απαραίτητα μέτρα για να πάρει τη μπάλα, να τη φέρει μπροστά του, να κινηθεί κάθετα.

Φτάνοντας στο ημίχρονο, με το 0-1 να κολακεύει την εικόνα του Ολυμπιακού, πέρα από τις οδηγίες του Πέδρο Μαρτίνς, την είσοδο του “τρελαμένου” Μαρινάκη στα αποδυτήρια, τις κουβέντες μεταξύ των παικτών και δη των παλιότερων όπως αποκάλυψε ο Κώστας Φορτούνης, έγιναν και οι δύο αλλαγές που “φώναζαν” από μακριά.

Σε ό,τι αφορά την είσοδο του Τοροσίδη, οι περισσότεροι στέκονται στο πλάτος που έδωσε στην επίθεση του Ολυμπιακού και στο γεγονός ότι αποτέλεσε τον έξτρα παίκτη, πάνω στον Μπακάκη που δεν είχε βοήθειες ανασταλτικά από τον Μάνταλο. Αυτό είναι το ένα σκέλος.

Το δεύτερο είναι πως με την προσθήκη του “Τόρο” και την μετατόπιση του Μεριά στο κέντρο της άμυνας, αντί του αργού και επιρρεπή στο λάθος Βούκοβιτς, αυτόματα η τετράδα της άμυνας του Ολυμπιακού απέκτησε περισσότερη ταχύτητα και ανέβηκε πιο ψηλά στο γήπεδο, με ασφάλεια.

Αυτή η μετακίνηση, βοήθησε τον Ολυμπιακό να ανεβάσει την συντονισμένη πίεση και να “πνίξει” σταδιακά την ΑΕΚ, που ήταν δεδομένο ότι δεν θα μπορούσε να πιέσει τόσο ψηλά όσο στο πρώτο ημίχρονο, επειδή πολύ απλά κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο από πλευράς δυνάμεων.

Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, συζητήθηκε στο ημίχρονο ότι ο Χιμένεθ αναγκαστικά θα “μαζέψει” την ομάδα του στο μισό γήπεδο για να αμυνθεί οργανωμένα και δεν θα την απλώσει στο γήπεδο, επειδή πολύ απλά δεν γίνεται. Πόσες ακόμη 30άρες ή 40άρες κούρσες να κάνει ο Πόνσε ή ο Λιβάγια για να πιέσει ως το αντίπαλο τέρμα;

Παράλληλα, η προσθήκη του Λάζαρου αντί του κουρασμένου κι εκτός κλίματος Ζιλ Ντίας, “φόρτωσε” ακόμη περισσότερο τη δεξιά πτέρυγα. Ο Μπακάκης έβρισκε απέναντί του όχι μόνο τον Χριστοδουλόπουλο και τα ανεβάσματα του Τοροσίδη, αλλά και τον Φορτούνη που είχε εντολή από το ξεκίνημα να βγαίνει πιο συχνά από εκεί, ώστε να καλύπτει την αδυναμία του Μεριά στο επιθετικό σκέλος.

Κάπως έτσι, άλλαξε η εικόνα του αγώνα, ωστόσο, την χαριστική βολή στην ΑΕΚ, έριξε μια άλλη απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος ό,τι έκανε λάθος στις αρχικές επιλογές, το διόρθωσε και με το παραπάνω από το ημίχρονο και μετά.

Μόλις τραυματίστηκε ο Λάζαρος και αποχώρησε, με την πρώτη διάγνωση να κάνει λόγο για χοντρή ζημιά, ο Πορτογάλος κόουτς έδωσε εντολή στον Γκερέρο να μπει για να παίξει στο πλάι. Όχι, όμως, δεξιά, αλλά αριστερά! Παράλληλα, έδωσε εντολή στον Ποντένσε να πάει δεξιά και να πέσει κι αυτός πάνω στον -εξουθενωμένο από ένα σημείο και μετά- Μπακάκη.

Αυτή η κίνηση απογείωσε τον -άφαντο μέχρι εκείνο το σημείο- Πορτογάλο εξτρέμ που έκανε μαγική ενέργεια στη φάση του 3-1, ενώ νωρίτερα ο Φορτούνης, με περισσότερα στηρίγματα κοντά του, έκλεψε από τον Σιμόες, έμεινε όρθιος από το τράβηγμα του μέσου της ΑΕΚ, προχώρησε κι εκτέλεσε υπέροχα με το αριστερό για το 2-1.

Κάπως έτσι άλλαξε άρδην η εικόνα ενός ντέρμπι, ο Ολυμπιακός έκανε μέσα σε 38 λεπτά τη διαδρομή κόλαση παράδεισος και από Ντόκτορ Τζέκιλ μεταμορφώθηκε σε Μίστερ Χάιντ.

Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω και την τρομερή ώθηση που έδωσε η εξέδρα στους “ερυθρόλευκους” κι έχετε μπροστά σας όλα τα κομμάτια του παζλ που οδήγησαν από το 0-1 του πρώτου μέρους στο τελικό 4-1 και από την απόγνωση στον θρίαμβο που “κλείδωσε” και τη δεύτερη θέση.