Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τα κρασιά του οινοποιείου που βρίσκεται στην Μεντόζα της Αργεντινής κέρδισαν τα κτήματα από το Μπορντό, την Ιταλία και την Καλιφόρνια.

Το μάτι του Αλαμπέρτο Τζουκάρντι, δεν τον γελούσε εύκολα. Όταν έστησε την εταιρία άρδευσης που είχε σε μια κοιλάδα της Αργεντινής 1100 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ήξερε ότι αργά η γρήγορα κάτι καλό θα έβγαινε από εκείνη την σκληρή γη. Το πόσο καλό μάλλον δεν το φανταζόταν, έστω και αν δεν πρόλαβε να το ζήσει ο ίδιος για τους αμπελώνες που αγόρασε στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’60.

Πως να αισθάνονται άραγε φέτος οι Γάλλοι οινοποιοί όταν ο καλύτερος αμπελώνας στον κόσμο είναι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά αυτός ο ευλογημένος τόπος από την μακρινή Αργεντινή και όχι ένα μυθικό κτήμα από την Βουργουνδία;

Στην κοιλάδα του Ούτσο στην Μεντόζα και σε υψόμετρο 1100 μέτρων, ο Αλμπέρτο Τζουκάρντι είδε αυτό που δεν έβλεπαν οι άλλοι, την δυνατότητα παραγωγής οίνου.

Το συγκεκριμένο κλίμα της κοιλάδας Ούτσο χαρίζει την ωριμότητα αλλά συγχρόνως διατηρεί την φρεσκάδα και την οξύτητα του καρπού, η οποία ανατνακλάται στο τελικό αποτέλεσμα

Η οικογένειά του είχε μεταναστεύσει από την Ιταλία στην Αργεντινή και η αρδευτική εταιρία την οποία ίδρυσε ανέπτυξε πρωτοποριακές τεχνικές άρδευσης για αμπελώνες και κτήματα με φρούτα.
Ήταν τόσο σίγουρος γι΄αυτές που το 1963 επένδυσε στην αγορά αμπελιών στην κοιλάδα Ούτσο, αρχικά πειρισσότερο για να επιδεικνύει τα αρδευτικά συστήματα που πούλαγε.

Δέκα χρόνια μετά αγόρασε δεύτερο αμπελώνα, ο οποίος εκτεινόταν σε 1400 εκτάρια ξερής άνυδρης γης, αυτά στα οποία επρόκειτο να μεγαλουργήσει ο γιος του Χοσέ.
Παθιασμένος με το κρασί ο τελευταίος, άρχισε να το παράγει και να το πουλάει χύμα στα μέσα της σδεκαετίας του ’70, ενώ το 1981 ξεκίνησε να εμφιαλώνει το προϊόν του.

Εκείνα τα χρόνια το πουλούσε πηγαίνοντας από πόλη σε πόλη, χωρίς πιθναόν να φαντάζεται ούτε στα πιο τρελά του όνειρα ότι οι αμπελώνες του τέσσερις δεκαετίες αργότερα, θα αναδεικνύονταν από τους πλέον ειδήμονες, οι καλύτεροι στον κόσμο.
Ένα ταξίδι στην περίφημη έκθεση Vinexpo στο Μπορντό του έδειξε τις δυνατότητες που είχε το προϊόν του και άρχισε τις εξαγωγές και τη επέκταση του κτήματος.

Φέτος όπως και πέρυσι κορυφαίοι σομελιέ, οινοποιοί, και εδικοί στο luxury travel από όλο τον κόσμο-πάνω από πεντακόσια άτομα-ανέδειξαν τους αμπελώνες Zuccardi ως τους καλύτερους για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Το απίστευτο στην περιπτωσή τους; Το κόκκινο Malbec που παράγουν είναι μια γαλλική ποικιλία από το Μπορντό, η οποία εκδιώχθηκε από τους αμπελώνες της Βουργουνδίας και όχι μόνο.
Οι Γάλλοι την θεώρησαν «δεύτερη», την εξωβέλισαν και τώρα μοιάζει το λιγότερο παράξενο να βλέπουν σε ένα μπουκάλι Zuccardi Malbec την ετικέτα «Best Vineyard in the world».
Το οινοποιείο Tζουκάρντι είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής που στεγάζει δύο εστιατόρια, μια μικρή γκαλερί τέχνης και φυσικά τα κελάρια της φαμίλιας

Αυτές αφήνουν το κρασί που ζυμώνεται να εκφραστεί καλύτερα βγάζοντας μόνο τα ποικιλιακά αρώματα, όμως δεν λένε όχι και στα βαρέλια προσέχοντας να υπάρχει η απαρίτητη ισορροπία μεταξύ παλιών και νέων.
Η καλύτερη ώρα για τον Σεμπαστιάν είναι όταν πέφτει ο ήλιος και η ζέστη της ημέρας παραχωρεί την θέση της στο κρύο της νύχτας στα 1100 μέτρα, σταματώντας την ωρίμανση των σταφυλιών μέχρι το επόμενο πρωί.

Το συγκεκριμένο κλίμα χαρίζει την ωριμότητα αλλά συγχρόνως διατηρεί την φρεσκάδα και την οξύτητα του καρπού, η οποία ανατνακλάται στο τελικό αποτέλεσμα.
Αυτό που μάγεψε τους ειδικούς από όλο τον κόσμο πέρυσι και φέτος, τόσο πολύ ώστε να αναδείξουν τους συγκεκριμένους αμπελώνες ως τους κορυφαίους της γης.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ