Μετά από πολλούς μήνες υπομονής και μάχης με τον ιό βλέπουμε φως στο τέλος του τούνελ. Το εμβόλιο βρέθηκε και πλέον είναι θέμα χρόνου μέχρι η πανδημία να τεθεί υπό έλεγχο.
Ωστόσο οι πληγές που άνοιξε και συνεχίζει να ανοίγει θα αργήσουν να κλείσουν. Οικονομικά οι παρατάσεις των υποχρεώσεων δίνουν την ελπίδα ανάκαμψης για μια σειρά επιχειρήσεων, ενώ πολλές είναι αυτές που δε θα καταφέρουν την υπέρβαση και θα οδηγηθούν σε κλείσιμο.
Σε κοινωνικό επίπεδο ο κόσμος δεν αντέχει άλλο την απομόνωση. Η κόπωση φαίνεται παντού και οι συνέπειες της δε μπορούν πλέον να αγνοηθούν.
Στο πλαίσιο αυτό επέλεξε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, να κάνει την εξής δήλωση: «Κανείς δε μπορεί να κάνει του κεφαλιού του», αναφερόμενος στους «απείθαρχους» πολίτες. Το αποκορύφωμα είναι η φράση του «Θα σφραγίσουμε σπίτια».
Οι εμπρηστικές αυτές δηλώσεις μόνο θυμό μπορούν να προκαλέσουν στο μέσο πολίτη. Αιτία αυτού του θυμού δεν αποτελεί τόσο ο περιορισμός των δραστηριοτήτων όλων μας, όσο η διάκριση σε προνομιούχους και μη, με τη συνήθη ελληνική διαδικασία, την επιβράβευση της παραβατικότητας ορισμένων και επιλεκτικά.
Μετά τη συγκέντρωση του Εφετείου, που ήταν ο κύριος Χρυσοχοΐδης για να σφραγίσει τα σπίτια όλων αυτών που ο Υπουργός Υγείας παρακαλούσε να μπουν σε οικειοθελή καραντίνα; Δεν ήταν εκεί. Ούτε ήταν εκεί στην πορεία του ΚΚΕ στις 17 Νοέμβριου, όταν μας ενημέρωσαν μετέπειτα ότι ο συνωστισμός βαφτίστηκε «πολιτική εκδήλωση».
Ο Υπουργός απέδειξε δημοσίως πως τιμά τους αγώνες του παρελθόντος. Τι γίνεται όμως με τη μάχη του παρόντος; Πιστεύει πως αυτή η ρητορική αποδίδει το σεβασμό που θα έπρεπε στο μέσο πολίτη που έχει κάνει τόσες θυσίες τους τελευταίους 9 μήνες; Πως βοηθά ενεργά στο να ξεπεράσουμε το πρόβλημα; Γιατί κάνει διακρίσεις; Και με ποιο κριτήριο οδηγείται σε αυτές τις διακρίσεις;
Η κυβέρνηση έκανε λόγο για σκληρότερα τοπικά λοκ ντάουν, πριν και μετά τις γιορτές. Και ορθά έπραξε, αφού τα δεδομένα είναι πράγματι ανησυχητικά. Φτάνοντας όμως σιγά σιγά στο τέλος (ελπίζω) αυτής της πανδημίας πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε: Θα υπήρχε η τόσο μεγάλη ανάγκη για λοκ ντάουν αν η αστυνομία ήταν εξαρχής πιο αυστηρή με τους ελέγχους το προηγούμενο διάστημα; Εκεί που βρισκόταν ο Υπουργός; Τώρα θυμήθηκε τη δουλειά του; Ξεχάσαμε τις γεμάτες νέους πλατείες; Το δειγματοληπτικό έλεγχο στα βόρεια σύνορα;
Τελικά δυστυχώς άλλος τα σπάει και άλλος πληρώνει σε αυτή τη χώρα.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα: Πρωινός Λόγος στις 18/12/2020
Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός – Ραδιοφωνικός παραγωγός με ενασχόληση στην δημοσιογραφία και την επικοινωνία
