ΘΡΙΑΜΒΟΣ! ΘΑΥΜΑ! ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ! …. Δυστυχώς.
Δεν έχει 3 μέρες που έγραψα το προηγούμενο άρθρο μου και παρόλο το σύντομο του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε, επιβεβαιώθηκα. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην 3η θεματική του άρθρου, όπου και γινόταν λόγος για το ελληνικό me too. Πολλοί από όσους διαβάζετε το παρόν, μπορεί να μην επιθυμείτε, να μην καταλαβαίνετε, να μην θέλετε να δείτε τον κίνδυνο που είχα περιγράψει. Τον κίνδυνο που σχετίζεται με το ενδεχόμενο να θαφτεί το θέμα και να μην πάρει τις διαστάσεις που του αρμόζει σε περίπτωση που μπλεχτούν στο ενδιάμεσο πολιτικές σκοπιμότητες. Και απ’ ότι φαίνεται, μπορεί και πρέπει να πάρει μεγάλες διαστάσεις καθώς πρόκειται για τεράστιο θέμα.
Πριν όμως πάω στο ζητούμενο θα κάνω μια μικρή παρένθεση, εν ονόματι “Novartis”. Πως και γιατί το ξέθαψα αυτό; Γιατί προβλέπω πως θα ισχύσει αυτό που λέει και ο λαός «στο ίδιο έργο θεατές». Ο λόγος λοιπόν που επικαλούμαι την υπόθεση «Novartis» είναι διότι ενώ η εταιρία είχε υποχρεωθεί να καταβάλει υπέρογκα πρόστιμα σε διάφορες χώρες μεταξύ αυτών οι Η.Π.Α, Γαλλία, Ιταλία, στην Ελλάδα την ίδια περίοδο , οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι με σήμερα , επιδίωκαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το ζήτημα και να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη . Το αποτέλεσμα; ενώ τα κράτη λάμβαναν τις αποζημιώσεις που είχαν οριστεί, στην Ελλάδα αυτό χάθηκε στην σκιά της πολιτικής αντιπαράθεσης και κανείς δε κέρδισε τίποτα. Κλείνει η παρένθεση.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Ήδη από την Κυριακή 21/2/21 έγινε τεράστιος ντόρος για μια φωτογραφία σε ένα άρθρο (ηθελημένα και συμβολικά τοποθετούμαι αόριστα) στο οποίο γινόταν αναφορά πως η φωτογραφία ήταν μονταρισμένη όπως επίσης αναφέρονταν και ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε αυτό το μοντάζ. Αυτά δεν ήταν αρκετά για τον εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έσπευσε αμέσως να εκμεταλλευθεί πολιτικά το γεγονός του μονταρίσματος (το ίδιο και για όλες τις σελίδες που ακολουθούν γραμμή ΣΥΡΙΖΑ). Εδώ να σημειώσω πως φυσικά και θα μπορούσε να το δημοσιεύσει χωρίς όμως να επιδιώκει την προπαγάνδα και τον φανατισμό των ακολούθων του αλλά να αντιπαραβάλει μια σειρά επιχειρημάτων που θα απαντούσαν στο άρθρο. Από αυτή και μόνο την εξέλιξη ξεκίνησε η επιβεβαίωση μου.
Πάμε στην συνέχεια όμως, σε αυτό που ονομάζουμε «το ζουμί της υπόθεσης». Στον βωμό της πολιτικής εκμετάλλευσης γράφτηκαν, γράφονται και θα γραφτούν χιλιάδες σελίδες που επιδιώκουν την σύνδεση της κυβέρνησης με την παιδεραστία, την συγκάλυψη του ζητήματος κ.ο.κ.. Ξεκάθαρη πολιτική αλητεία. Όχι όμως γιατί η αντιπολίτευση επιδιώκει με τον τρόπο αυτό να μειώσει την κυβέρνηση αλλά διότι έτσι υπονομεύει την προσπάθεια όσων έχουν βγει να μιλήσουν ανοιχτά για το τι συνέβαινε τόσο καιρό. Ποιος είναι ο συσχετισμός εδώ; Με αυτό τον τρόπο μπαίνει μπροστά η πολιτική έναντι της κοινωνικής διάστασης του ζητήματος. Αναλογιστείτε μόνο πόσες ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων έχουν βγει από αντιπολίτευση και κυβέρνηση χωρίς να εστιάζουν στο τι συνέβαινε στον χώρο του θεάτρου αλλά μόνο στην πολιτική αντιπαράθεση στα πλαίσια του ζητήματος . Στον βωμό του πολιτικού κέρδους η αντιπολίτευση θυσιάζει όσες φωνές έχουν ακουστεί, προκειμένου να ανεβεί στις δημοσκοπήσεις. ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΤΕ; Αντί να σχολιάζονται τα όσα αίσχη έχουν ακουστεί περί Λιγνάδη, ασχολούμαστε με φωτογραφίες.
Πολιτική εκμετάλλευση δεν υπάρχει όμως μόνο από την αντιπολίτευση. Σε αυτό το σημείο θέλω να προσθέσω μια παράμετρο η οποία δεν έχει ακουστεί σχεδόν καθόλου. Όλα αυτά τα χρόνια, το Σ.Ε.Η. που ήταν; Πως το Σ.Ε.Η. προστάτευε τους ηθοποιούς; κατά τα λεγόμενα των ηθοποιών (μιλάω για αυτούς που είναι της σειράς του Λιγνάδη και άρα πολλά χρόνια στην σκηνή) πολλοί ήξεραν πολλά αλλά δεν μιλούσαν. Όντας ήδη γνωστοί και πετυχημένοι , γιατί δεν έκαναν -αυτοί που είχαν την δύναμη- το πρώτο βήμα; Αν δεν μιλούσε η Μπεκατώρου, πότε σκόπευαν να μιλήσουν; και κάτι ακόμα, εφ’ όσον ήξεραν, γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια διαμαρτυρία για τον διορισμό του Λιγνάδη σε μια τόσο καίρια θέση; Που ήταν τότε το σύσσωμο Σ.Ε.Η. ;
Πως συνδέονται τα παραπάνω ερωτήματα με την εκμετάλλευση από την πλευρά των ηθοποιών; Μιλάμε ξεκάθαρα για μια μετατόπιση της ευθύνης για να μην έρθει η καυτή πατάτα στα χέρια τους. Γιατί κυρίες και κύριοι αν πρέπει να παραιτηθεί η Μενδώνη μια φορά, αυτοί που ήξεραν και είχαν την δύναμη να μιλήσουν και δε το έκαναν, πρέπει να παραιτηθούν δέκα. Εδώ κολλάει λοιπόν και η εκμετάλλευση. Είχαν ευθύνη επειδή έβλεπαν τα αίσχη και κρατούσαν ομερτά για να «προστατεύσουν» τον χώρο τους και τώρα που έσκασε όλο αυτό, επιρρίπτουν τις ευθύνες στην κυβέρνηση αποκρύπτοντας όμως το γεγονός πως, δεν προειδοποίησαν για τον κίνδυνο που ενέχει ένας τέτοιος διορισμός. Οπότε, αν θέλουν παραιτήσεις ας ξεκινήσουν από το Δ.Σ. του Σ.Ε.Η.. Διότι ήξεραν. Αυτοί σίγουρα ήξεραν.
Απόφοιτος Ιστορίας και Εθνολογίας (Δ.Π.Θ.) – Μεταπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών (ΟΠΑ) με κατεύθυνση το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Οικονομικά
