Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και αυξάνεται η τάση των νέων αλλά και μεγαλύτερων ηλικιών ατόμων να αποκτούν τα χαρακτηριστικά μια άβουλης μάζας, που χειραγωγείται είτε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία πρωταγωνιστούν στις ζωές όλων είτε εν γένει από αντιλήψεις, συμπεριφορές και συνήθειες που προάγει η κοινωνία.
Το φαινόμενο της μαζοποίησης, λοιπόν κρίνεται άκρως ανησυχητικό καθώς η τάση των πολιτών να υιοθετούν άκριτα οποιαδήποτε συμπεριφορά, άποψη, συνήθεια συνήθως διάσημων προσώπων οδηγεί στην εξάλειψη οποιασδήποτε προσωπικής άποψης, κρίσης του κάθε ατόμου με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μάζα ατόμων καθοδηγούμενη από προβεβλημένα άτομα που κατέχουν μεγάλη επιρροή. Το φαινόμενο αυτό, οδηγεί σε συνέπειες μεγαλύτερες από ατομικού επιπέδου καθώς μεταβαίνει και σε συλλογικά επίπεδα. Τα άτομα που χειραγωγούνται ως προς τον τρόπο ζωής τους στην καθημερινότητα, ως προς τις συμπεριφορές και τις συνήθειες συνήθως οδηγούνται και στο να υιοθετήσουν μέχρι και ίδιες απόψεις με την μάζα για παράδειγμα πολιτικές με αποτέλεσμα μια μεγάλη ομάδα ατόμων να υποστηρίζει εν τέλει σύσσωμα ένα κόμμα που πολύ πιθανό οι υποσχέσεις του να είναι ανεδαφικές.
Αρχικά, η ανάγκη των ατόμων να ανήκουν σε μια κοινωνία να είναι δηλαδή αποδεκτοί μετατρέπονται σε δεσμώτες υιοθετούν άκριτα οποιαδήποτε αντίληψη, συμπεριφορά που “συμφωνεί’’ με την μάζα μόνο και μόνο για να νιώθει την ασφάλεια του να ανήκουν σε ένα σύνολο. Επιπροσθέτως, η συνεχής προπαγάνδα που δεχόμαστε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτελεί την σημαντικότερη αιτία έξαρσης αυτού του φαινομένου η έλλειψη επαρκούς χρόνου για την ενδελεχή εξέταση των δεδομένων της κοινωνικής πραγματικότητας ένα μεγάλο μέρος των πολιτών είναι ευάλωτο σε απόψεις που αποτελούν προιόν προπαγανδισμού. Επίσης , είναι γνωστό ότι η εκπαίδευση δεν αποσκοπεί στο να αποτρέπει την διαφοροποίηση τουναντίον, σταθερά όλα τα χρόνια τίθεται μια σταθερή ύλη χωρίς τις κατάλληλες αλλαγές σε κάθε επιστημονικό τομέα, δεν εξετάζονται οι κλίσεις των μαθητών με αποτέλεσμα όλοι να ασχολούνται με τα ίδια αντικείμενα και προσαρμόζουν τις συμπεριφορές τις απόψεις και τις ιδέες τους σ ένα συγκεκριμένο πρότυπο αυτό πδηγεί στη διαμόρφωση όμοιων νέων χωρίς να υπάρχει κάποια διαφορά στον τρόπο σκέψης τους.
Η δημοκρατία αλλοιώνεται, καθώς είναι προβλεπόμενη συνέπεια του φαινομένου, οι πολίτες υποτάσσονται ως άβουλα όντα στη βούληση των πολλών είτε στις αποφάσεις της εξουσίας χωρίς να εκφέρουν την άποψη τους και να δρουν αυτόνομα. Τα αποτελέσματα λοιπόν των εθνικών εκλογών δεν αντικατοπτρίζουν την ωριμότητα και την πλήρη συνείδηση του λαού επειδή οι πολίτες πηγαίνουν στις κάλπες υπό την έντονη επίδραση ενός διχαστικού κλίματος και παρασυρμένοι από πλήθος υποσχέσεων αγνοώντας την πραγματικότητα και τις προοπτικές της χώρας. Επιπλέον, σε ατομικό επίπεδο οι άνθρωποι καταλήγουν να θυσιάζουν την προσωπική τους άποψη με μοναδικό στόχο την αποδοχή των άλλων το αποτέλεσμα αυτού είναι ο πολίτης να μετατρέπεται σ ένα κακέκτυπο ενός πρότυπου που προβάλλεται συστηματικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Συνοψίζοντας, κρίνεται αναγκαίο να σταματήσουμε να λειτουργούμε βάσει των αντιλήψεων που προωθεί η μάζα να αναδείξουμε την προσωπική μας άποψη και να μην φοβόμαστε την κοινή γνώμη, να υπερασπιστούμε τις προσωπικές μας θέσεις ώστε να διεκδικήσουμε το ατομικό μας και κατ’ επέκταση το συλλογικό συμφέρον.
Φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
