Δίχως αμφιβολία, τα Χριστούγεννα είναι μία από τις πιο χαρούμενες γιορτές του έτους. Μικροί και μεγάλοι αναμένουν αυτή την εορτή ούτως ώστε να χαλαρώσουν από τους αγχώδεις, γρήγορους και απαιτητικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και να έρθουν σε επαφή με αγαπημένα τους πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Ωστόσο, εκτός από αυτήν την θετική και χαρούμενη πλευρά των Χριστουγέννων υπάρχει και μία πιο ζοφερή πτυχή για ορισμένους ανθρώπους, οι οποίοι βιώνουν μελαγχολικά την εορταστική αυτή περίοδο.
Οι αιτίες που προκαλούν την μελαγχολία αυτή είναι ποικίλες. Σε πρώτο πλάνο, μία αιτία είναι οι προσδοκίες για την συγκεκριμένη γιορτή, δηλαδή το πώς «πρέπει» να είναι και πώς «πρέπει» να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα. Η γιορτή αυτή έχει «ταυτιστεί» με οικογενειακά γεύματα, ανταλλαγή δώρων και στιγμές ευτυχίας και χαλάρωσης λόγω της εμπορευματοποίησής της. Οι άνθρωποι, έτσι, ακολουθούν πιστά τον «άτυπο» αυτόν κανόνα των οικογενειακών δείπνων και της ανταλλαγής δώρων ως κάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με την συγκεκριμένη περίοδο.
Εν συνεχεία, ακόμα μία αιτία της «μελαγχολίας των Χριστουγέννων» θεωρείται και η μοναξιά. Πολλοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι, λόγω της σύνδεσης των Χριστουγέννων με δείπνα μεταξύ συγγενών ή και φίλων, συνειδητοποιούν εν τέλει ότι είναι μόνοι τους, είτε επειδή δεν έχουν οικογένεια ώστε να γευματίσουν μαζί είτε επειδή δεν έχουν φίλους με τους οποίους θα μπορούσαν να διασκεδάσουν. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που αισθάνονται «περιττοί» και πως κανείς δεν θα παρατηρήσει την απουσία τους από κάποιο δείπνο ή (βραδινή) έξοδο, οπότε και προτιμούν να γιορτάσουν μόνοι τους τα Χριστούγεννα, βυθισμένοι σε έναν «κυκεώνα» αρνητικών σκέψεων, ο οποίος τους «οδηγεί» στο άγχος και την μελαγχολία.
Ακόμα, στις αιτίες συγκαταλέγεται και ο οικονομικός παράγοντας. Αναρίθμητες είναι οι οικογένειες οι οποίες μαστίζονται από φτώχεια και επομένως δεν έχουν τους (οικονομικούς ) πόρους να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με ένα (πλούσιο) γεύμα ή ανταλλαγή δώρων ανάμεσα στα μέλη τους κι έτσι αισθάνονται μειονεκτικά και μελαγχολικά, καθώς αντιπαραβάλλουν, είτε ενσυνείδητα είτε κυρίως υποσυνείδητα, τον εαυτό τους με τις υπόλοιπες οικογένειες.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί είναι και εκείνοι που πενθούν φίλους ή συγγενείς ή αγωνιούν για κάποιο προσφιλές τους πρόσωπο που ενδεχομένως να βρίσκεται σε κάποιο νοσοκομείο, οπότε η εορταστική αυτή περίοδος εντείνει περισσότερο την μελαγχολική, καταθλιπτική και μοναχική τους διάθεση.
Συνοπτικά, όπως όλες οι καταστάσεις στην ζωή, έτσι και τα Χριστούγεννα έχουν τόσο την θετική όσο και την αρνητική πλευρά τους. Για τους περισσότερους, είναι μία ευχάριστη και προσδοκώμενη γιορτή ενώ για άλλους είναι μια περίοδος θλίψης και μελαγχολίας. Σε κάθε περίπτωση, τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή η οποία, για την πλειοψηφία, φαντάζει «τέλεια» και «μαγική» ενώ για άλλους είναι μία καταθλιπτική γιορτή, στολισμένη με τον «μανδύα» της ευτυχίας.
Φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών
