Γράφει ο Μάνθος Καψάλης

Τις προάλλες ζήσαμε μια περίεργη μέρα. Μετανάστες συμμετείχαν ταυτόχρονα σε δράσεις σε Λέσβο, Χίο και Λέρο.

Στη Λέρο λήστεψαν το νοσοκομείο. Αναρωτιέμαι πως κουβάλησαν 43 αναπηρικά αμαξίδια, 12 πλυντήρια, 23 υπολογιστές και άλλα βαριά αντικείμενα μαζί με ιατρικό εξοπλισμό όπως απινιδωτές. Ταυτόχρονα στη Χίο συνέβησαν συγκρούσεις μεταξύ μεθυσμένων μεταναστών. Και στη Λέσβο είχαμε το πιο απίθανο. Περίπου 3,000 άτομα (μια ταξιαρχία) βγήκαν από τον καταυλισμό της Μόριας και βάδισαν σχετικά οργανωμένο κατά της πρωτεύουσας Μυτιλήνης. Η αστυνομία έστησε φραγμό για να τους σταματήσει αλλά μια μικρή ομάδα από αυτούς παρέκαμψε το φραγμό και έφτασε μέχρι το λιμάνι της πόλης όπου έκανε διαμαρτυρία. Υπήρξε φόβος οτι οι μετανάστες που βρισκόντουσαν στον περιβάλλοντα χώρο του εργοστασίου της ΔΕΗ στο νησί θα το καταλάβουν με αποτέλεσμα να διακοπεί η λειτουργία του και να συμβεί διακοπή ρεύματος στο νησί. Τελικά ευτυχώς αυτό δεν συνέβη. Κατά την αποχώρηση τους έβαλαν φωτιές σε αγρούς οι οποίες ήταν εμφανείς απο την πόλη της Μυτιλήνης. Το βράδυ δε, ένα σπίτι στο χωριό της Μόριας έπιασε φωτιά από άγνωστη αιτία με τους κατοίκους σε κατάσταση πανικού να βγαίνουν στους δρόμους και να χτυπάνε της καμπάνες.

Όλα τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα σοβαρά περιστατικά, το καθένα με τις ιδιαιτερότητες του και τη σημασία του. Αλλά αν αξιολογηθούν όλα μαζί ως συμβάντα μιας μέρας δείχνουν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες, ως μια πρόβα για να τεστάρουν αντανακλαστικά, να χαρτογραφηθούν αδυναμίες και να επεξεργαστούν αποτελεσματικά σχέδια, προφανώς οχι οι μετανάστες και πιθανότατα όχι οι ΜΚΟ που τους ταΐζουν και τους παρακολουθουν.

Αλλά δεν είναι μόνο η χτεσινή μέρα που δίνει άσχημα προμηνύματα. Όταν ψηφίστηκε ο καινούριος νόμος για το άσυλο τον Νοέμβριο του 2019 (κυβέρνηση Μητσοτάκη) πολλοί είχαμε εκφράσει την αντίθεση μας σε διατάξεις που προβλέπονται. Συγκεκριμένα:

1) για τα κριτήρια που προτείνονται για το χαρακτηρισμό τι σημαίνει οικογένεια όπως αναφέρεται σε 2 υποπεριπτώσεις( Ο σύζυγος ή ο εκτός γάμου σύντροφός του, με τον οποίο διατηρεί σταθερή σχέση δεόντως αποδεδειγμένη. Τα ανήλικα άγαμα τέκνα του, ανεξαρτήτως αν γεννήθηκαν σε γάμο ή εκτός γάμου των γονέων τους ή είναι υιοθετημένα). Αυτό δημιουργεί εξαιρετικά μεγάλη ασάφεια και δίνει τη δυνατότητα σε μη βιολογικά τέκνα και ζευγάρια να παίρνουν άσυλο ως προστατευόμενες ομάδες, δίνει τη δυνατότητα για σύναψη εικονικών σχέσεων και ίσως μέσα στον ορισμό περιλαμβάνονται και τα ομόφυλα “ζευγάρια” (πιθανότατα φίλοι ή γνωστοί που θέλουν να πάρουν μαζί άσυλο).

2) για τη δυνατότητα των μεταναστών των οποίων δεν έχουν εξεταστεί οι αιτήσεις σε διάστημα 6 μηνών να έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, το οποίο αυξάνει σημαντικά τα δικαιώματα τους

3) την μη ύπαρξη μακροχρόνιας περιόδου κράτησης ώσπου να ολοκληρωθεί η εξέταση της αίτησης τους ενώ θα βρίσκονται σε ασφαλές περιβάλλον.

Αυτός ο νόμος είναι ακόμη μια απόδειξη οτι η χώρα έχει ανοικτά σύνορα και προσελκύει μετανάστες μαζί με κακόβουλα στοιχεία! Και αυτό είναι γεγονός καθώς δεν υπάρχει καλή πίστη όταν χιλιάδες άνθρωποι καταπατούν οικόπεδα, χτίζουν πάνω σε αυτά και κανείς δεν τους ενοχλεί. Την ίδια στιγμη ο στρατός τους παρέχει μέρος του προσωπικού του για μάγειρες και άλλες δουλειές οι οποίες είναι ανάρμοστες για τον ρόλο του. Το ναυτικό δαπάνησε χρήματα (επι κυβέρνησης Μητσοτάκη) για την προμήθεια οικίσκων για τη στέγαση τους αντί να αγοράσουμε τα αναγκαία πλοία για την άμυνά μας.

Απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες η κυβέρνηση έχει σχέδιο στο οποίο συμφωνούν απόλυτα οι νησιωτικές κοινωνίες. Τη μαζική μεταφορά (και άλλων) μεταναστών στην ηπειρωτική χώρα. Έχουν σχεδιάσει τη μεταφορά περίπου 25 χιλιάδων ατόμων από τα νησιά σε στρατόπεδα (και άλλες υποδομές του στρατού θα πάνε για άλλες χρήσεις από τις αναγκαιες για την άμυνα μας) σε όλη τη χώρα. Εαν κατ εκτίμηση τα νησιά σήμερα φιλοξενούν περίπου 40 χιλιάδες μετανάστες με αυτή την τακτική θα μείνουν κάπου 15 χιλιάδες. Αλλα για να συμβεί αυτό θα πρέπει η Τουρκία να μην στείλει ΚΑΝΕΝΑΝ μετανάστη μέχρι το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Δυστυχώς η αλήθεια είναι οτι η Τουρκία βρίσκεται σε μεγάλη πίεση στο μέτωπο της Συρίας και ο Ερντογαν κάνει λόγο για σχεδόν ένα εκατομυριο μετανάστες που του έρχονται από την Ιντλιμπ και μιλάει για αδυναμία του να τους κρατήσει στην Τουρκία.

Τι θα έχει καταφέρει η κυβέρνηση λοιπόν εαν σε έναν μηνά, τον Μάρτιο, 25 χιλιάδες καινούριοι μετανάστες φτάσουν στα νησιά μας; Απλα θα έχει επαναληφθεί ξανά η προηγούμενη κατάσταση ενώ θα έχει δημιουργήσει καταυλισμούς μεταναστών και σε άλλα μέρη της χώρας από όσα ήδη έχει διαθέσει για αυτόν το σκοπό (ήδη έχουμε χοτ σποτς κοντά στη Θεσσαλονίκη και σε άλλα μέρη). Συνολικά αυτή η τακτική δημιουργεί καταυλισμούς μουσουλμάνων στην καρδιά της Ελλάδας. Καταυλισμοί εύκολα προσβάσιμοι από μια έμπειρη υπηρεσία πληροφοριών όπως αυτή της Τουρκίας. Και δε θέλω να σκέφτομαι οτι σε περίπτωση θερμού επεισοδίου οι Ελληνες στρατιώτες θα κινδυνεύουν στο μέτωπο όπως όλοι οι στρατιώτες και οι οικογένειες τους μπορεί να κινδυνεύουν στα μετόπισθεν όχι τόσο από πυραύλους αλλά από γιαταγάνια.

Τη στιγμή που μια κρίση στο Αιγαίο είναι πολύ πιθανή ίσως θα έχουμε να αντιμετωπισουμε και ασύμμετρες απειλές. Ζούμε ενδιαφεροντες καιρούς, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η ηγεσία μας όμως είναι λίγη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων.