Γράφει η Μαρία Στάμου

Το Μάρτιο του 2020 η εξάπλωση του ιού covid-19 έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη παγκόσμια κοινότητα αλλάζοντας τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα τους ανάγκασε να ανακαλύψουν νέους τρόπους εργασίας διότι η μεταφορά και η μετακίνηση σε αυτή ήταν αδύνατη γιατί η ταχεία μετάδοση του ιού θα είχε ολέθριες συνέπειες. Η χρήση της τεχνολογίας και η είσοδός της στη ζωή όλων των ανθρώπων αποτέλεσε τη λύση στο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί. Ιδιωτικός και δημόσιος τομέας εργάστηκαν με ταχύτατους ρυθμούς με στόχο να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να αρχίσουν να εργάζονται εξ αποστάσεως. Όροι όπως η τηλεδιάσκεψη, η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση αντικατέστησαν τους συμβατούς και μέχρι τώρα γνωστούς τρόπους εργασίας. Τα αρμόδιο υπουργεία των κυβερνήσεων ανέλαβαν να ψηφιοποιήσουν τις διαδικασίες πιο γρήγορα βοηθώντας και διευκολύνοντας τη ζωή των ανθρώπων ενώ έγινε φανερό ότι με αφορμή την πανδημία αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν. Βέβαια, οτιδήποτε εφαρμόζεται έχει θετικές και αρνητικές συνέπειες στη ζωή μικρών και μεγάλων.

Όσον αφορά τα πλεονεκτήματα της ένταξης της τεχνολογίας σε μεγάλο βαθμό στη ζωή των ανθρώπων μπορούμε να διακρίνουμε αρκετά. Αρχικά, μέσα από την τηλεργασία όλοι οι εργαζόμενοι μπόρεσαν να συνεχίσουν την εργασία τους και την επικοινωνίας τους με τον υπόλοιπο κόσμο παραμένοντας ασφαλείς μέσα από το σπίτι τους εξοικονομώντας πολύτιμο χρόνο αλλά και χρήμα αφού πλέον δεν είχαν το κόστος της μεταφοράς. Επιπλέον, οι γονείς που εργάζονταν από το σπίτι κατάφεραν να εξασφαλίσουν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους γεγονός που πριν ήταν δύσκολο και αδύνατο εξαιτίας των γρήγορων ρυθμών της καθημερινότητας και των υπερβολικών ωρών δουλειάς. Γονείς και παιδία είχαν τη δυνατότητα να παίξουν, να συζητήσουν για τα προβλήματα που τους απασχολούν αλλά και να βοηθήσουν τα παιδία τους σε τυχόν εκπαιδευτικές ελλείψεις που μπορεί να είχαν προκύψει. Φοιτητές και μαθητές όλων των βαθμίδων μέσα από πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν την σχολική και την ακαδημαϊκή χρονιά αντίστοιχα αφού το συμβατό μάθημα της αίθουσας αντικαταστάθηκε από μάθημα μέσα από τον υπολογιστή. Στα μικρότερα παιδία μπορεί να φάνηκε αρχικά ως ένα παιχνίδι αλλά κατά την διάρκεια των μαθημάτων συμμορφώθηκαν με αποτέλεσμα να συμμετέχουν όλο και πιο ενεργά στο νέο κόσμο που τους ανοίχτηκε μπροστά τους. Οι φοιτητές εξοικειώθηκαν  ακόμα περισσότερο με την τεχνολογία που είχε ήδη καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους αλλά αυτή την φορά διαπίστωσαν τις δυνατότητες που έχει αλλά και που θα έχει στο κοντινό τους μέλλον.

Κάθε νόμισμα όμως έχει και μία δεύτερη όψη που φυσικά δεν είναι δυνατό να αγνοηθεί και αυτή δεν είναι άλλη από το τι προκαλεί η τόσο ξαφνική και γρήγορη ένταξη των τεχνολογικών μεθόδων στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Αρχικά, ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι η έλλειψη δια ζώσης επαφής μεταξύ των ατόμων αν και αναγκαία στη κατάσταση που βρισκόμαστε μια τέτοιους είδους μακροπρόθεσμη αλλαγή φαντάζει τρομακτική θα έλεγε κάποιος διότι η απομάκρυνση του ενός ανθρώπου από τον άλλον μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχει αφού ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό όν και η επαφή με άλλους ανθρώπους αποτελεί αδήριτη ανάγκη για την επιβίωσή του.

Επιπροσθέτως, δεν είναι δυνατό να παραβλέψουμε την αδυναμία συγκέντρωσης των μικρών παιδιών πίσω από μία οθόνη καθώς και τις ανάγκες που έχουν να βρεθούν με παιδία της ηλικίας τους για να παίξουν με απώτερο σκοπό βέβαια να κοινωνικοποιηθούν. Τέλος όμως, καλό θα ήταν να αναφερθούμε και στις υπέρογκες ώρες εργασίας των εργαζομένων αφού όπως όλοι γνωρίζουμε η δουλειά στο σπίτι δεν έχει συγκεκριμένο ωράριο με αποτέλεσμα να κάνουν υπερορίες χωρίς να τους αναγνωρίζονται από τους εργοδότες τους. Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι και μετά τη δεύτερη επιβολή lockdown τα καινούργια δεδομένα για την εργασία και την εκπαίδευση όχι απλά τείνουν να εδραιωθούν αλλά έχουν εδραιωθεί δημιουργώντας σε μικρούς και μεγάλους αισθήματα συμβιβασμού και προσαρμογής  στις νέες καταστάσεις.