Ενα μοναδικό αφιέρωμα στη γλώσσα που μιλούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες πριν από 2.400 χρόνια και εξακολουθούν να τη μιλούν μέχρι και σήμερα 2.000 άνθρωποι έκανε το BBC.
Η δημοσιογράφος του βρετανικού δικτύου Angela Dansby, βρέθηκε στην Πελοπόννησο και μελέτησε τις ρίζες της γλώσσας που μιλούσαν οι περίφημοι αρχαίοι πολεμιστές.
Καθώς μπαίνεις στο ορεινό χωριό Πέρα Μελανά στη νότια χερσόνησο της Πελοποννήσου, πιθανότατα θα ακούσεις τον βρυχηθμό των σκούτερ να αντηχούν στους στενούς δρόμους και τα τιτιβίσματα των πουλιών που κλέβουν ώριμα φρούτα από τα δέντρα, όπως περιγράφει. Αλλά αν πλησιάσετε το κεντρικό καφέ του χωριού, θα ακούσετε έναν μάλλον ασυνήθιστο ήχο. Είναι ο ήχος των συνομιλιών μεταξύ των μεγαλύτερων σε ηλικία κατοίκων, οι οποίοι μιλούν σε μια 3.000 ετών, που ονομάζεται Τσακώνικα, όπως περιγράφει η ίδια.
Οι ομιλητές είναι οι γλωσσικοί απόγονοι της αρχαίας Σπάρτης, της εμβληματικής ελληνικής πόλης-κράτους, και μέρος μιας πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς και πληθυσμού που ονομάζεται Τσακώνικος.
«Η Θωμαΐς Κουνιά, γνωστή ως η “αυτοκράτειρα των Τσακωνικών” για την επιδεξιότητά της στη γλώσσα, λέει στη φίλη της για το ψωμί που έψησε εκείνο το πρωί, αλλά ο Έλληνας μεταφραστής μου δεν μπορεί να την καταλάβει. Αντ’ αυτού, η Κουνιά μεταφράζει για αυτόν στα ελληνικά και στη συνέχεια αυτός μου τα μεταφέρει, σαν να παίζουμε χαλασμένο τηλέφωνο. Αυτό που ακούω μου προκαλεί δέος. Αυτές οι κυρίες είναι μερικές από τους τελευταίες ομιλητές μιας από τις παλαιότερες γλώσσες του κόσμου.
Σήμερα, μόνο περίπου 2.000 από τους 10.000 Τσάκωνες, κυρίως πρεσβύτεροι, εξακολουθούν να μιλούν Τσακωνικά και η γλώσσα περιορίζεται σε 13 πόλεις και χωριά που βρίσκονται γύρω από την Πέρα Μελανά. Ενώ τα ελληνικά είναι η επίσημη γλώσσα της περιοχής, τα Τσακώνικα μιλούνται συχνά στα σπίτια και συχνά δημόσια εδώ. Ωστόσο, το μέλλον τους παραμένει αβέβαιο.
«Χάνουμε τα Τσακώνικα χωρίς αυθεντικούς δασκάλους», είπε η Κουνιά. «Προσπαθώ να τα διατηρήσω τα τελευταία 40 χρόνια. Είναι καθήκον μου να το κάνω».
Τα Τσακώνικα δεν είναι σημαντικά μόνο για την ταυτότητα και τον πολιτισμό των Τσακώνων, αλλά είναι η μόνη συνεχής κληρονομιά των αρχαίων Σπαρτιάτων. Είναι επίσης η παλαιότερη ζωντανή γλώσσα στην Ελλάδα – που προηγείται της νεοελληνικής κατά περίπου 3.100 χρόνια – και μία από τις παλαιότερες γλώσσες στην Ευρώπη.
«Αν χάσουμε τη γλώσσα μας, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είμαστε Τσάκωνες», εξήγησε η Ελένη Μάνου, συγγραφέας και δασκάλα των τσακωνικών, στην κοντινή πόλη Λεωνίδιο.
Η Τσακωνική διάλεκτος βασίζεται στη δωρική γλώσσα που μιλούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες και είναι η μόνη διάλεκτος που απομένει από το δυτικό δωρικό κλάδο των ελληνικών γλωσσών. Αντίθετα, η ελληνική γλώσσα κατάγεται από την Ιωνική και την Αττική διάλεκτο, που ανήκουν στον ανατολικό κλάδο. Ενώ κάθε μία από αυτές χρησιμοποιεί παρόμοιο αλφάβητο, η τσακωνική έχει περισσότερα φωνητικά σύμβολα και διαφέρει ως προς τη δομή και την προφορά. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα τσακώνικα είναι πιο κοντά στα αρχαία από τα σύγχρονα ελληνικά, αλλά καμία από αυτές τις γλώσσες δεν είναι αμοιβαία κατανοητή.
Μια διάσημη φράση που μοιάζει με Τσακωνικά επινοήθηκε από τον Λεωνίδα Α ‘, βασιλιά των Σπαρτιατών, το 480 π.Χ. στη Μάχη των Θερμοπλών όταν οδήγησε 300 από τους άντρες του και περίπου 1.000 άλλους Έλληνες σε έναν αγώνα ενάντια σε 500.000 Πέρσες. Λαμβάνοντας υπόψη τις αναντιστοιχίες στις δυνάμεις, ο Πέρσης διοικητής ζήτησε από τον Λεωνίδα να παραδώσει όλα τα όπλα ή να πεθάνει. Ο Λεωνίδας απάντησε στα Λακωνικά, «Ελάτε να τα πάρετε!» («Μολών λαβέ»).
Στις καρδιές των Τσακώνων, η γλώσσα τους θα επιβιώσει, αλλά θα είναι μια δύσκολη μάχη. Τα σύγχρονα, ψηφιακά λεξικά μπορούν να σώσουν τις τελευταίες λέξεις των αρχαίων Σπαρτιατών, αλλά μόνο αν, όπως θα έλεγε ο Λεωνίδας, οι Τσάκωνες «θα πάνε να τα παίρνουν!».
Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια δυναμική συζήτηση για τους νέους και να τους φέρουμε πίσω στην πολιτική.
