Αυτό το άρθρο θα είναι λίγο διαφορετικό από όσα συνηθίζω να γράφω. Έχει να κάνει με έναν Αμερικανό πρόεδρο, τον Theodore Roosevelt. Υπάρχουν μερικοί λόγοι που επέλεξα να γράψω για τον συγκεκριμένο πρόεδρο. Ο πρώτος και κυριότερος λόγος είναι η απέχθεια μου για την πολιτική ορθότητα καθώς την θεωρώ ένα σύγχρονο είδος πουριτανισμού. Δεύτερος λόγος είναι η ανεξέλεγκτά αυξανόμενη δύναμη των μεγάλων εταιριών. Τρίτος οι ¨αδύναμες¨ προσωπικότητες των πολιτικών αρχηγών σήμερα και η ανικανότητα τους να εμπνέουν. Δεν είμαι σίγουρος αν στην πορεία του άρθρου πρέπει να κρατήσω σοβαρό τόνο ή να αφήσω τις λέξεις απλώς να βγαίνουν από μέσα μου.
Ο TheodoreRoosevelt για τα σημερινά δεδομένα ήταν κάτι εξωπραγματικό. Από μικρό παιδί ταλαιπωρούνταν από άσθμα και διάφορες άλλες ασθένειες αλλά κατάφερε να μην τον επηρεάσουν γιατί όπως είπε ο ίδιος σε ομιλία του έχει υιοθετήσει την “theStrenuousLife”,το δόγμα της επίπονης ζωής, της ζωής του μόχθου και της προσπάθειας, της εργασίας και της διαμάχης.Θεωρούσε ότι η υψηλότερη μορφή επιτυχίας έρχεται, όχι στον άνθρωπο που επιθυμεί απλή εύκολη ειρηνική ζωή, αλλά στον άνθρωπο που δεν συρρικνώνεται από τον κίνδυνο, από τις κακουχίες ή από τον πικρό μόχθο, και ο οποίος από αυτά κερδίζει τον υπέροχο τελικό θρίαμβο. Ως αποτέλεσμα δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό του να φανεί αδύναμος και έκανε όλα τα αθλήματα της εποχής, κολυμπούσε στον ποταμό Ποτόμακ της Ουάσιγκτον γυμνός τον χειμώνα και έπαιζε τακτικά box. Όχι προπόνηση σε σάκο, αλλά πραγματικό ξύλο μέχρι που κάποια στιγμή σε έναν αγώναbox μέσα στον Λευκό Οίκο έχασε την όραση από το ένα του μάτι από τραυματισμό. Ακόμα και οι πιο σκληροί ματώνουν.
Η κορυφαία επίδειξη δύναμης που έκανε ο Rooseveltήταν κατά την διάρκεια μιας ομιλία τουστο Milwaukeeτο 1912. Λίγο πριν αρχίσει την ομιλία ο Theodoreπυροβολείτε. Η σφαίρα βρίσκει αντίσταση από το βαρύ παλτό του, την θήκη από τα γυαλιά του, τις σημειώσεις της ομιλίας, παρόλα αυτά η σφαίρα τρυπάει το σώμα του και ο Προέδρος ματώνει. Κάποιος θα περίμενε ότι θα πήγαινε αμέσως στο νοσοκομείο και θα σταματούσε τις δημόσιες εμφανίσεις για λίγο μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Όχι όμως ο TheodoreRoosevelt. Με την σφαίρα σφηνωμένη μέσα του ο Πρόεδρος ανεβαίνει στο βήμα και λέει:
«Αγαπητοί μου φίλοι, θα σας ζητήσω να κάνετε ησυχία όσο το δυνατόν περισσότερη. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά μόλις με πυροβόλησαν»
Το κοινό σοκαρίστηκε. Ο Προέδρος συνέχισε λέγοντας:
«Χρειάζεται κάτι παραπάνω για πεθάνει ο ταύρος»
Βάζει το χέρι μέσα στο παλτό του και βγάζει την ομιλία του που είχε και στις 50 σελίδες τις τρύπες από την σφαίρα. Είπε:
«Έχω τις σημειώσεις μου μαζί μου και όπως βλέπετε θα έβγαζα μια μεγάλη ομιλία, εδώ είναι η σφαίρα, από εδώ πέρασε και πιθανόν να πήγαινε στην καρδιά μου. Η σφαίρα είναι μέσα μου τώρα για αυτό δεν μπορώ να βγάλω μεγάλη ομιλία αλλά θα βάλω τα δυνατά μου.»
Για τα επόμενα 90 λεπτά ο Rooseveltέβγαζε λόγο, μιλώντας πιο σιγά από ότι συνήθως και με κομμένη την ανάσα.
«Σας δίνω τον λόγο μου ότι δεν με απασχολεί καθόλου που με πυροβόλησαν.»
Όταν τελείωσε την ομιλία του τότε δέχθηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Έστειλε τηλεγράφημα στην γυναίκα του λέγοντας της ότι βρίσκετε σε «εξαιρετική φόρμα, και τίποτα παραπάνω από έναν τραυματισμό που τα αγόρια παθαίνουν συνέχεια. Είναι κάτι πολύ φυσικό» της είπε.
Όμως το κομμάτι της πολιτικής κληρονομιάς του TheodoreRooseveltπου είναι αναγκαίο να μελετηθεί και να εφαρμοστεί ξανά στις μέρες μας είναι το SquareDeal. Ήταν ένα εγχώριο πρόγραμμα που είχε τρεις βασικούς πυλώνες: τη συντήρηση του περιβάλλοντος, την ρύθμιση των μεγάλων εταιριών και την προστασία των καταναλωτών. Βοήθησε την μεσαία τάξη με επιθέσεις στην πλουτοκρατία, τους μεγάλους ομίλους εταιριών αλλά ταυτόχρονα προστάτευε και τις επιχειρήσεις από τα παράλογα αιτήματα των εργατικών συνδικάτων. Μπορεί να ακούγεται αρκετά κομμουνιστικό εκτός από το τελευταίο, αλλά δεν είναι καθόλου. Ο Rooseveltπίστευε πάντα ότι η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος πρέπει να υπηρετούν του πολίτες της χώρας και να μην επηρεάζονται από τα μεγάλα κεφάλαια. Πίστευε στον Καπιταλισμό σαν Ρεπουμπλικάνος που ήταν, αλλά ήθελε μία σωστή διαιτησία στην αγορά και αυτή έπρεπε να γίνει από το κράτος, χωρίς αυτό να επηρεάζεται από το χρήμα. Θεωρούσε διαβολικό να συγκεντρώνετε τόσο πολύ χρήμα και δύναμη στα χέρια μερικών μονάχα εταιριών και έδρασε αμέσως. Στον πέμπτο μήνα της προεδρίας του κυνηγάει δικαστικά τον JPMorgan(τον γνωστό) για να του σπάσει το μονοπώλιο στους σιδηροδρόμους. Κερδίζει την δίκη και κάνει το ίδιο με άλλους μεγάλους βιομήχανους και ομίλους εταιριών. Ξεσπούν απεργίες, τα μεγάλα κεφάλαια τον πολεμούν ανελέητα αλλά ο TheodoreRooseveltδεν κάνει βήμα πίσω. Συνεχίζει να πιστεύει ότι η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος πρέπει να υπηρετούν τον λαό και να αγωνίζονται για αυτόν.
Στις μέρες μας συμβαίνει κάτι που είναι αρκετά τρομακτικό. Οι μεγάλες εταιρίες έχουν αυξήσει την δύναμη τους υπερβολικά πολύ και εξαγοράζουν ότι βρουν. Αν κάποιος από περιέργεια αρχίσει να ψάχνει τους ισολογισμούς που δίνουν στην δημοσιότητα οι μεγάλες εταιρίες θα προβληματιστεί. Οι πολιτικοί της εποχής μας δυστυχώς έχουν δώσει στο χρήμα πολύ μεγάλή αξία και εξαγοράζονται πολύ εύκολά. Τα ΜΜΕ πλέον δεν κρατάνε καν τα προσχήματα και απροκάλυπτα υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν για τα συμφέροντα τους. Ειδικότερα οι BigTechέχουν φτάσει σε σημείο να φιμώνουν τον Πρόεδρο των ΗΠΑ δια βίου (Trump). Λογοκρίνουν ότι τους συμφέρει, έχουν υπερτεράστιουςserversκαι φιλοξενούν κάτω από την ομπρέλα τους ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του internet. Αν κάποιος που λειτουργεί υπολογιστή δεν πάρει τα μέτρα του, κάθε του κίνηση είναι γνωστή από τις BigTechεταιρίες και επεξεργάζεται για παραπάνω κέρδος.
Φοιτητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών – Δουλεύει πάνω στα λογιστικά – Ιδιοκτήτης τουριστικής επιχείρησης – Ενασχόληση με την μακροοικονομική, την φωτογραφία, την μουσική και την ανάγνωση.
