Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, ολόκληρη η επικράτεια ήρθε αντιμέτωπη με μία πρωτοφανή κακοκαιρία, η οποία προκάλεσε πολλές υλικές, και όχι μόνο, ζημιές. Όπως σε κάθε φυσική καταστροφή ή ακραίο καιρικό φαινόμενο που έχει συμβεί ανά διαστήματα στην χώρα, φανερώθηκαν οι αδυναμίες του συστήματος, το οποίο φάνηκε απροετοίμαστο για την αντιμετώπιση μίας τέτοιας κρίσης. Χιλιάδες ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι εγκλωβίστηκαν στα οχήματά τους για πάνω από 12 ώρες (!), σε εξαιρετικά πρωτοφανείς καιρικές συνθήκες αναμένοντας κάποια ανακοίνωση ή δράση του επιτελικού (;) κράτους. Οικογένειες με μικρά παιδιά, άνθρωποι που πήγαιναν ή έφευγαν από την εργασία τους, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, άτομα που έπρεπε να μεταφερθούν σε κάποιο νοσοκομείο. Και η λίστα δεν έχει τέλος…
Πολλοί ήταν εκείνοι μάλιστα, οι οποίοι μετά τις ατελείωτες ώρες αναμονής και μη έχοντας κάποια ενημέρωση για το πώς πρέπει να δράσουν, πήραν την απόφαση να εγκαταλείψουν τα οχήματά τους στην Αττική Οδό και να διασχίσουν μέσα στο χιόνι μεγάλες αποστάσεις ούτως ώστε να μεταφερθούν σε κάποιο ασφαλές σημείο.
Τις τελευταίες ώρες, εντύπωση προκαλεί ένα βίντεο που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο οποίο φαίνονται τρία άτομα να σύρουν στα χιόνια έναν άνθρωπο που είχε χάσει την ζωή του. Για ακόμα μία φορά, το επιτελικό κράτος (και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην παρούσα κυβέρνηση) έδειξε τις τεράστιες αδυναμίες αντιμετώπισης επειγουσών καταστάσεων. Την ίδια στιγμή, η επίρριψη ευθυνών «πάει και έρχεται» ανάμεσα στους αξιωματούχους, χωρίς κάποιος να αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την απερίγραπτη ταλαιπωρία στην οποία περιήλθαν οι χιλιάδες εγκλωβισμένοι.
Είναι φανερό λοιπόν ότι η «Ελπίδα» μόνο ελπίδα δεν έφερε μαζί της. Αντιθέτως, κατέδειξε για ακόμα μία φορά την αδυναμία του ελληνικού κράτους να παρέχει ουσιαστική βοήθεια στους πολίτες του. Σίγουρα, το κράτος αυτό ( και επαναλαμβάνω δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην παρούσα κυβέρνηση) ξέρει να απογοητεύει τους πολίτες του παραδειγματικά… Ας αναρωτηθούμε τι είναι άραγε το κοινωνικό κράτος και αν όντως υφίσταται στην χώρα μας… Μάλλον μιλάμε πλέον φανερά για… χαμένη «ελπίδα».
Φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών
