Γράφει ο Κωνσταντίνος Βασιλάκης
Την ίδια στιγμή που το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ είναι έτοιμο να περάσει νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο θα τεθεί απαγόρευση των αμβλώσεων σε 20 και πλέον πολιτείες(βλ.Τέξας,Μίσγκιγκαν) διαδραματίζονται αποτρόπαια εγκλήματα και δολοφονίες μαζών για πολλοστή φορά με τους ιθύνοντες να «σφυρίζουν αδιάφορα». Τα «κροκοδείλια δάκρυα» διαδέχονται το ένα το άλλο όμως, επιλέγουν να πηγαίνουν κόντρα στην κοινή λογική και να μην παίρνουν κανένα μέτρο κατά της οπλοκατοχής ενώ συγχρόνως συνεχίζουν να δοκιμάζουν την υπομονή του κόσμου πηγαίνοντας κόντρα σε θεμελιώδεις  νόμους όπως αυτός του Roe V Wade.
Ας τα αναλύσουμε όμως λιγάκι πιο διεξοδικά, το 1973 πάρθηκε μία απόφαση ορόσημο για τους πολίτες της Αμερικής. Το  ανώτατο δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα να υπάρχει δικαίωμα της εκάστοτε γυναίκας ώστε να έχει την ελεύθερη επιλογή για το τι θα πράξει με την εγκυμοσύνη της. Μία απόφαση που ήρθε να καταρρίψει τα όσα μέχρι τότε ίσχυαν και να διαιωνίσει μία συζήτηση έως και σήμερα σχετικά με την ελευθερία της αυτοδιάθεσης του σώματος και κατά πόσο αυτή θα έχει κυβερνητικούς ή όχι περιορισμούς. Όλα ξεκίνησαν το 1969 όταν η Norma McCorvey έμεινε έγκυος για 3η φορά, δυστυχώς για εκείνη ήταν κάτοικος της  πολιτεία του Texas όπου δυνατότητα έκτρωσης υπήρχε μόνο όταν κινδύνευε η ζωή της γυναίκας που κυοφορούσε. Τότε οι δικηγόροι της προχώρησαν σε αγωγή στο ομοσπονδιακό δικαστήριο και κατά του τότε τοπικού εισαγγελέα. Μερικά χρόνια αργότερα, ένα αδόκητο αποτέλεσμα θα ερχόταν να ταράξει τα μέχρι τότε ισχύοντα δεδομένα, το ανώτατο δικαστήριο εξέδωσε απόφαση 7-2 υπέρ της Norma αναγνωρίζοντας μάλιστα ως θεμελιώδες το δικαίωμα στην έκτρωση.
Υπέρμαχοι της απόφασης για απαγόρευση των εκτρώσεων δεν φαίνεται να είναι άλλοι από άτομα που αυτοαποκαλούνται ως Pro Lifers, οι οποίοι ουσιαστικά δεν ενδιαφέρονται σχετικά με  τις πιθανές συνθήκες που μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί παρά μόνο για την ίδια την ζωή καθαυτή. Μέλη των ProLife κινημάτων τυγχάνει να είναι και πλήθος πολιτικών οι οποίοι ενώ προωθούν μία ευαίσθητη σχετικά με την ζωή agenda ταυτόχρονα δεν ασκούν πολιτικές πιέσεις για να σταματήσει το εμπόριο όπλων στις πολιτείες των ΗΠΑ. Όμως, γιατί συμβαίνει αυτό; Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, στην κατοχή των πολιτών βρίσκονται παραπάνω από 300 εκατομμύρια όπλα και πιο συγκεκριμένα ανά 100 ανθρώπους αντιστοιχούν 120,5.Όλα αυτά ενώ ήδη μέσα στο 2022 έχουν καταγραφεί πάνω από 8 περιστατικά mass shooting με το τελευταίο να μην είναι άλλο από την στυγερή δολοφονία 20 παιδιών και 6 ενηλίκων. Είναι πασιφανές για κάποιον όταν διαβάζει τους αριθμούς να αντιλαμβάνεται το «παιχνίδι εκατομμυρίων» που έχει στηθεί στην πλάτη της ειρήνης και της ευημερίας του κόσμου. Αυτό έρχεται να επιβεβαιωθεί από ένα ακόμη αν μη τι άλλο τραγικό  στατιστικό, από το 1970 έχουν καταγραφεί πάνω από 1,4εκ θάνατοι πολιτών- συμπεριλαμβανομένου- και των αυτοκτονιών που έχουν προκληθεί μέσω όπλων,ενώ,στην αμερικανική ιστορία από τον εμφύλιο και ύστερα σε όλους τους πολέμους τα θύματα δεν ξεπερνούν τα 1,3εκ!
Πραγματικα φαίνεται αδιανόητο παρ’όλα αυτά εν έτη 2022 να τίθεται ζήτημα για την αυτοδιάθεση, με κάτι ανάλογο έχει έρθει απο το 2020 αντιμέτωπος και ο λαός της Πολωνίας. Εκεί πέρα η αντίδραση του κόσμου μπορεί να χαρακτηριστεί περα για πέρα συγκλονιστική. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συγκεντρωμένοι στην πρωτεύουσα της χώρας όπου και για μέρες διαμαρτύρονταν όπως συμβαίνει έως σήμερα. Ακόμη και σήμερα σε κάθε ευκαιρία διαδηλώνουν υπέρ του θεμελιώδους δικαιώματος της επιλογής. Δυστυχώς, όμως τα παραδείγματα από χώρες που επιλέγουν τον σκοταδισμό πληθαίνουν και οι πολίτες θα κληθούν να διαβουν ένα δύσβατο μονοπάτι με δυσκολες ασυζητητί αποφάσεις να πρεπει να παρθούν . Ο κόσμος μας οδεύει προς το χειρότερο, συμφωνα με πολλούς αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά η κοινωνία βρίσκεται στην αρχή του τέλους και για να αλλάξει αυτό ο κόσμος οφείλει «να βγει μπροστά». Να απομακρυνθεί από την επικίνδυνη λογική της απολιτικοποίησης και  να υψώσει ανάστημα δηλώνοντας σε όλους τους τόνους ότι είναι εδώ και του αξίζει ένας καλύτερος κόσμος που σέβεται τον ίδιο τον άνθρωπο ως οντότητα.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν περίτρανα την διπροσωπία των ιθυνόντων όταν πρόκειται για συμφέροντα. Ενώ αρχικά φαίνεται να προβάλουν μία μεγαλοψυχία σχετικά με την ίδια την ζωή και την έκτρωση στη συνέχεια δεν κάνουν το παραμικρό για να σταματήσει αυτή η ατέρμονη αιματοχυσία στους δρόμους των πόλεων, καθώς σε αυτή την περίπτωση «money talks» και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους…