Ηχογραφημένο το καλοκαίρι του 1957 στο στούντιο του θρύλου Rudy Van Gelder (πιο φημισμένος μηχανικός ήχου της jazz εποχής) το Bass On Top κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του ίδιου έτος υπό την σφραγίδα της Blue Note, καθιέρωσε τον μπασίστα Paul Chambers σε έναν από τους πιο ευρηματικούς και δεξιοτέχνες σολίστες της γενιάς του.
Ο Chambers έχοντας ήδη μια πλούσια μουσική καριέρα και βαρύ βιογραφικό, καθώς ξεκίνησε παίζοντας μπάσο με τον Miles Davis και συνεργάστηκε στη συνέχεια με τους, Cannonball Adderly, Donald Byrd και τον “Γίγαντα” John Coltrane, στο συγκεκριμένο άλμπουμ πλαισιώνεται από τον Kenny Burrell στην κιθάρα, τον Αrt Taylor στα drums και τον Ηank Jones στο πιάνο, και οι 3 ανερχόμενοι jazz καλλιτέχνες με σπουδαίες συνεργασίες.
Στο Bass On Top επιρροές από την Ηard Bop, το swing, τον Μοντερνισμό και από τον Cool ήχο του Μiles Davis είναι διακριτές σε όλα τα κομμάτια. Συγκεκριμένα, το άλμπουμ ξεκινά με το Υesterdays, του Jerorme Kern (γραμμένο το 1933 για το Μιούζικαλ Roberta και ερμηνευμένο εκπληκτικά από την Irene Dunne στην ομότιτλη ταινία του 1935 με συμπρωταγωνιστές το δίδυμο Αstaire – Rogers). O Chambers πιάνει το δοξάρι του και μας εκπλήσσει ευχάριστα με έναν αυτοσχεδιασμό ο οποίος σε μεγάλο βαθμό θυμίζει μπαρόκ μουσική δωματίου, ενώ η συνοδεία της mellow κιθάρας του Burrell εντείνει την ήδη μελαγχολική μελωδία του τραγουδιού, που στην συνέχεια αποκτά πιο swinging τόνο. Εν συνεχεία το κομμάτι You’d Be So Nice To Come Home, του Cole Porter, διατηρεί τον swinging Bop ρυθμό στη κύρια μελωδία αλλά και στα σόλο των καλλιτεχνών ενώ το Chasin’ The Bird αποτελεί ένα διάλογο μεταξύ των 4 μουσικών με τον Burrell να ανοίγει το κομμάτι , τον Chambers να “χτίζει” με το σόλο του την μελωδία, τον Jones να προσδίδει έναν groovy αυτοσχεδιασμό και τον Taylor να κρατά τον Bop τόνο. Το Dear Old Stockholm, που βασίζεται σε ένα φολκλορικό Σουηδικό κομμάτι, αναδεικνύει το ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό εκάστου καλλιτέχνη , με τον Kenny Burrell να αποτελεί μια μελωδική “γέφυρα” ανάμεσα στις εναλλαγές των οργάνων. Στο Τhe Theme, φαίνεται η έντονη επιρροή του Davis στον Chambers, με τον τελευταίο να ξαναπιάνει το δοξάρι του και να προσδίδει πολύ όμορφο swing ήχο και βάθος στο κομμάτι, ενώ τέλος στο Confessin’ φαίνεται η μαεστρία και επιδεξιότητα του Chambers στο μπάσο ,το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του τραγουδιού, με μια μικρή διακοπή από ένα όμορφο σόλο του Jones στο πιάνο.
Όταν πρωτοκυκλοφόρησε, το Βass On Top δέχθηκε ανάμεικτες κριτικές με τους επικριτές του να θεωρούν πως η απουσία πνευστών μείωνε τον ήχο και την αξία του άλμπουμ. Όμως ο χρόνος δικαίωσε αυτό το ρίσκο του Chambers, δείχνωντας πως το ηχητικό αποτέλεσμα είναι άρτιο και όμορφο χάρι στο ταλέντο και των 4 καλλιτεχνων.
Ακούτε τα τραγούδια εδώ:
- “Yesterdays”
- “You’d Be So Nice to Come Home To”
- “Chasin’ the Bird”
- “Dear Old Stockholm”
- “The Theme”
- “Confessin'”
- “Chamber Mates”
Ενθουσιώδης των ταινιών του tarkovsky και των ταξιδιών.
Λάτρης της μουσικής. Βιβλιοφάγος. Εσωστρεφής.
