Στο τελευταίο κομμάτι του αφιερώματος, θα δούμε κάποιες εντελώς ασυνήθιστες ονομασίες.

Αν διαβάσει κανείς τον κατάλογο με τα οδωνύμια, είναι σαν να διαβάζει μυθιστόρημα. Είναι ευνόητο πως δε θα μπορούσαν να λείπουν τα αφηρημένα ουσιαστικά. Πολλοί δρόμοι έχουν ονοματοδοτηθεί με τέτοιες λέξεις, ωραίες και στρογγυλές, που εκφράζουν μια έννοια σημαντική για την κοινωνία μας ή, απλώς, τους ευσεβείς μας πόθους.

Για παράδειγμα:

οδός Αλήθειας, Λήθης, Σοφίας, Στοργής, Αρετής, Προόδου, Προνοίας, Φιλίας των Λαών, Γνώσεως, Τύχης, Υγείας, Αρμονίας, Χαράς, Δημοκρατίας, Εθνικής Αντιστάσεως, Ελευθερίας, Ενότητος, Συμφιλιώσεως, Ελπίδος, Γαλήνης, Ευτυχίας, Αίγλης και Αναγεννήσεως. Βεβαίως, υπάρχουν και οι οδοί Αναπαύσεως, Αναστάσεως και Αναλήψεως, (ευτυχώς μόνο κοντά σε νεκροταφεία)

Στην ίδια κατηγορία,  ανήκουν και οι οδοί

Αλβανικού Έπους και Αεροπορίας, και μια οδό Αεροπόρου, σκέτο, χωρίς όνομα, όταν υπάρχει και Αεροπόρου Παπαναστασίου, για παράδειγμα.

Ένα υποσύνολο είναι κάμποσες οδοί αφιερωμένες στους Αθανάτους – αναρωτιέται κανείς σε ποιους αθάνατους απ’ όλους, μέχρι που βλέπει στον Κολωνό την οδό Αθανάτων Αγγελόπουλων.

Προετοιμαστείτε, γιατί έρχεται ο εφαρμοσμένος σουρεαλισμός στην ονοματοδοσία. Λοιπόν:

οδός Αντλιοστασίου, Κακουργοδικείου, Ραδιοφωνίας, Σιδηροδρόμων, Θωρηκτού Αβέρωφ και οδός 6ης ΜΟΜΑ – να θυμίσω πως οι ΜΟΜΑ ήταν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως, στρατιωτικές μονάδες που είχαν σημαντικό οικοδομικό έργο στην ύπαιθρο παλιότερα.

Εάν δεν αρκούν αυτές, ορίστε κι άλλες:

οδός Άπω Ανατολής, Ηρωικού Δοξάτου, Ατλαντίδος, Γαλαξία, Γαυγαμήλων και Σικάγου. Και για να τελειώνουμε με τις ανεπανάληπτες οδούς στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα προάστιά τους, πάρτε και την οδό Αρμενίων Προσκόπων, Διδύμων, Πολυτέκνων, Γεωμέτρου Θεοδώρου, Εργατών Τύπου, Μάνας Στρατιώτου, την οδό Μισθού, Ανωνύμου, Υψομέτρου, Μόνιππου, Νεολαίας, Νεότητος, Σορόκου Τραμουντάνα, Φυτείας, Σατύρων και Νυμφών, κι εν τέλει την οδό Ωραίας Ελένης.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ