Το κυριότερο στοίχημα των τελευταίων ημερών είναι ο μαζικός εμβολιασμός του πληθυσμού, μια διαδικασία που αρχικά πιστεύαμε ότι θα είναι χρονοβόρα λόγω ενδεχόμενης ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού αλλά, τελικά, αποδεικνύεται εξαιρετικά οργανωμένη και αποτελεσματική. Ωστόσο, αποτελεί στοίχημα και για έναν επιπλέον λόγο: το ποσοστό αποδοχής από την κοινωνία και δη τους νέους.
Το κράτος για πρώτη φόρα εναρμόνισε επιτυχώς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Αυτό καταδεικνύεται και από τις δημοσκοπήσεις αλλά και από την ικανοποίηση όσων εμβολιάστηκαν. Επομένως, το κράτος από τη πλευρά τουανταποκρίνεται με αποτελεσματικότητα σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση. Τί γίνεται όμως με το ποσοστό των εμβολιασμένων; Παρατηρούμε ότι στις μεγάλες ηλικιακές ομάδες, αυτές δηλαδή που διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να νοσήσουν βαριά από τον ιό, ένα αξιόλογο ποσοστό παραμένει ανεμβολίαστο είτε διότι δεν εμπιστεύεται τα εμβόλια είτε διότι θεωρεί ότι δεν κινδυνεύει από τον ιό. Αυτό το στοιχείο είναιεξαιρετικά ενδιαφέρον, καθώς παρουσιάζειτην γενικότερη επιφυλακτικότητα της κοινωνίας μας στο απρόσμενα νέο, στο απρόσμενα ελπιδοφόρο και σε αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει εύκολα. Ακούς διάφορους να αναφωνούν έντρομοι και με δυσπιστία «και που ξέρω εγώ τί θα βάλουν μέσα;! ή «έλα μωρέ, μια απλή γριπούλα είναι δεν χρειάζεται να κάνω εμβόλιο». Σίγουρα, δεν γίνεται όλοι να είμαστε εξοικειωμένοι με την ιατρική επιστήμη, όπως δεν είμαστε εξοικειωμένοι με πολλούς άλλους κλάδους. Αρκεί μονάχα να δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό και την προσήκουσα εμπιστοσύνη προς όλους όσοι εργάστηκαν συστηματικά ένα χρόνο τώρα, ώστε να διαφανεί μέσα σε αυτό το τούνελ μια αχτίδα φωτός.Κάπου εδώ, λοιπόν, αναδύεται ο ρόλος των νέων στη διαδικασία του εμβολιασμού, όταν έρθει -αμήν!- η σειρά μας.
Οι νέοι – θεωρητικά πάντα, μένει να φανεί και στην πράξη- πρεσβεύουμε την εξέλιξη, τη πρωτοπορία, και την καινοτομία. Είμαστε τρόπον τίνα οι φορείς του μέλλοντος στο παρόν·μέσα σ’ εμάς κυοφορείται η αυριανή κοινωνία. Συνεπώς, η αποδοχή του εμβολιασμού στις νέες ηλικιακές ομάδες θαφανερώσει κατά πόσο η ελληνική νεολαία πρεσβεύει πράγματι όλα όσα προαναφέρθηκαν και κατά πόσον η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να εισέλθει επιτέλους στον 21ο αιώνα. Και αυτό διότιαγκαλιάζοντας το εμβόλιο, δεν ερχόμαστε μονάχα ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία αλλά, επίσης, γινόμαστε ο σπόρος μιας ευχάριστης μετεξέλιξης της κοινωνίας μας, η οποία από την προκατάληψη και την δυσπιστία προς την επιστήμηθα περάσει σε μια διαδικασία κίνησης προς τα εμπρός· μια διαδικασία, που οι επιστήμονες δεν θα εκλαμβάνονται ως άνθρωποι αδίστακτοι και υποκινούμενοι από σκοτεινά κέντρα εξουσίας για να σκλαβώσουν τους λαούς αλλά ως φέροντες το κλειδί της προόδου ανά χείρας. Άλλωστε, αυτό δεν ήταν πάντα; Εν ολίγοις, η αποδοχή του εμβολιασμού από τους νέους θα αποκαλύψει ποιο μέλλον επιθυμούμε. Αυτό της επιστήμης και του φωτός ή αυτό των δογματικών προκαταλήψεων και του σκότους; Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν για την ελληνική νεολαία!
Απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών – Μεταπτυχιακό στη Νεότερη Φιλοσοφία – Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας
