Ο δικομματισμός ισούται με πόλωση. Και πηγάζει από αυτή.

Είναι γνωστό: Στην Ελλάδα πάντα παρατούσαμε τις «μάχες» με τον όποιο «εχθρό» για να τσακωθούμε μεταξύ μας.

Ας το κάνουμε όμως εικόνα: Μπλε και πράσινα καφενεία, διαμάχες, τσακωμοί, οικογένειες που έσπασαν και φιλίες που χάθηκαν, όλα στο όνομα του «Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ».

Η κρίση κάποτε μας τρόμαξε. Το τοπίο θάμπωσε και για λίγο δεν υπήρχε αυτή η πόλωση.

Ή έτσι φάνηκε.

Γιατί μάλλον η πόλωση μετατοπίστηκε για λίγο στο «Ή συμμετέχω στην πολιτική ή όχι». Είσαι με την πολιτική; Είσαι προδότης γιατί στηρίζεις τους «κακούς».

Η πολιτική έγινε ταμπού, οι σχέσεις με την πολιτική κατακριτέες και όταν η συζήτηση ερχόταν σε αυτή στα διάφορα «καφενεία», όλοι είχαν τις καλύτερες λύσεις του πώς να λύθει η κρίση, μόνο που δεν τις έλεγε κανείς και μόνο που δεν λύθηκε ποτέ πραγματικά.

Σαν φυσική μας συνέχεια, δεν αντέχουμε, επιστρέφουμε σε αυτό: Από εκεί που λέγαμε

  • Ή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ και στη συνέχεια
  • Ή πολιτική ή όχι (=μετάφραση ή «προδότης» ή όχι),

Τώρα λέμε ή ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ.

Τι μεταφράζουμε; Ή Αριστερά ή Δεξιά;

Και που είναι το Κέντρο; Και που είναι ο ορθολογισμός; Ο ανθρωπισμός; Η ισότητα;

Που είναι η συζήτηση;

Γιατί δεν μιλάμε για ιδέες και μιλάμε για στρατόπεδα;

Δεν πρέπει να αναιρεθεί ο σημαντικός ρόλος των μικρότερων κομμάτων. Όμως πάντα οι «διεκδικητές της εξουσίας» στα μάτια του κόσμου ήταν ΔΥΟ.

Στην δημοκρατία, όπου συμμετέχουν όλοι, δεν γίνεται να υπάρχουν ΔΥΟ απόψεις.

Υπάρχουν πάρα πολλές, πολύ διαφορετικές και πρέπει να ακούγονται.

Ένα μοιρασμένο σύστημα σε δύο πόλους είναι μοιραίο να καταλήγει σε προβληματικές δημοκρατίες, σε προβληματικά κράτη, στην επήρεια της ιδεολογίας και στην πλήρη απουσία του ορθολογισμού.

Όχι απόψεις, αλλά προτάσεις.

Όχι τσακωμοί, αλλά συζητήσεις.

Όχι ανταλλαγή καυστικών σχολίων, αλλά εποικοδομητικός διάλογος.

Όχι οχλοκρατία, αλλά δημοκρατία.

Πρέπει πίσω από τις πόρτες της Βουλής, στις συνεδριάσεις, να εξετάζονται όλες οι πτυχές. Και όχι μόνο εκεί.

Οι πολίτες είναι νοητά μέσα σε κάθε τέτοια συνεδρίαση, δίπλα σε κάθε δημόσιο λειτουργό όταν κάνει την δουλειά του, στις στιγμές που εκπροσωπεί έναν θεσμό.

Ο δικομματισμός μας σκοτώνει, γιατί πολύ απλά στην δημοκρατία δεν πρέπει να υπάρχει το «Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ», αλλά το «ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ».