Είναι αμίμητος. Αμίμητος.
Είναι ταλέντο σε αυτό.
Τον κέρδισε η πολιτική, αλλά εμείς ξέρουμε πως το πραγματικό του ταλέντο είναι η τέχνη του θεάτρου, η εκφραστικότητα. Θα πεθάνουμε και δεν θα τον δούμε στην Επίδαυρο, αλλά χαλάλι.
Έχει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα στην πολιτική. Και αυτό λόγω των μορφασμών του. Ορκιζόμαστε πως η επιλογή ήταν δύσκολη, γιατί οι κακοτοπιές του στο ζήτημα είναι πολλές, και οι εκφράσεις που μπορεί να πάρει ακόμα περισσότερες. Μητσοτάκης, λοιπόν, ή αλλιώς ο άνθρωπος με τα χίλια (αστεία) πρόσωπα.
Πάμε να τρομάξουμε όλοι μαζί και να ταυτιστούμε μαζί του στην μόνη στιγμή της εβδομάδας που θα μπορούσαμε να πάρουμε τόσο εκφραστικές φάτσες: το πρωί της Δευτέρας.
1. Τι εννοείς είναι Δευτέρα;
Η φάτσα τι εννοείς είναι Δευτέρα, συνήθως συνοδεύεται και από ένα απορημένο δεξί χέρι ελαφρώς πιο ψηλά από ένα ικετευτικό αριστερό που έχει καταλάβει τι συμβαίνει και παρακαλάει ήδη για έλεος. Με ανοιγμένο ελαφρώς το στόμα και κενό βλέμμα, όλη η μαγεία είναι στην στάση του σώματος.
Την επιλέγουν πιο συχνά όλοι εκείνοι που δεν μαζεύονται το Σαββατοκύριακο και η καθημερινότητα τους πέφτει κάθε Δευτέρα ξαφνικά στο κεφάλι. Συνήθως τους ανακοινώνει ότι είναι Δευτέρα κάποιος και εκείνοι δεν μπορούν να το αποδεχτούν.
2. Αγαπώ την Δευτέρα και δεν με νοιάζει τίποτα
Συνήθως αυτή την φάτσα την παίρνουν – ναι υπάρχουν και αυτοί, ιου – όλοι εκείνοι που αγαπούν τις Δευτέρες. Ναι, υπάρχουν, το είπαμε, πιστέψτε μας. Και ζουν ανάμεσά μας. Έχουν μάλιστα χαρά κάθε φορά που έρχεται η Δευτέρα γιατί “αρχίζει μία νέα βδομάδα και τι ωραία που είναι η άνοιξη” και άλλα τέτοια ρομαντικά.
Το τρίπτυχο, ρουφηχτά χείλια, γουρλωμένα μάτια και τοξωτό φρύδι τύπου ουράνιο τόξο είναι το πλέον διαδεδομένο.
ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ: Αν δείτε αυτή την έκφραση στο πρόσωπο κάποιου και δεν είναι Δευτέρα, βάλτε το στα πόδια, πρόκειται ελεγκτή ή φοροεισπράκτορα.
3. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία
Πρόκειται για την πιο συνήθη στάση που ακολουθούν εργαζόμενοι, φοιτητές και γενικά κάθε ένας που αναγκάζεται να βγει από το σπίτι του και να πάει σε περιβάλλον που δεν μπορεί να παραδεχτεί πως μισεί να βρίσκεται εκεί.
Είναι μία φάτσα που ενώ έχει χαμογελαστή τάση, τα μάτια φωνάζουν “Σκοτώστε με, σας παρακαλώ, πάρτε με από εδώ, δεν αντέχω άλλο.” Το χαμόγελο είναι μαραμένο αλλά αισθητό.
4. Ο μπουζουκόβιος ήρωας
Ο τίτλος τα λέει όλα. Στην κατηγορία ανήκουν όσοι πηγαίνουν στα μπουζούκια Παρασκευή και Σάββατο, μερικές φορές και Κυριακή (ήρωες όπως είπαμε) και ακόμα δεν έχουν ξεσουρώσει τη Δευτέρα. Πρόκειται για τους ξενύχτιδες του σαββατοκύριακου που έκαναν το θαύμα και ξύπνησαν νωρίς Δευτέρα για να πάνε όπου είναι να πάνε, καθώς δεν παραδέχονται πως έχουν κουραστεί.
Οι ίδιοι ανήκουν στην κατηγορία “Δεν με χαλάει το ποτό, μεθάω πολύ δύσκολα” ενώ όλοι ξέρουμε ότι στο πρώτο ποτήρι έχουν γίνει γκολ.
Είναι λιώμα όλη την εβδομάδα, αλλά προσπαθούν να υποκριθούν πως δεν τους αγγίζει τίποτα. Συνήθως τα πάνε καλά, αλλά έχουν αισθητά στοιχεία πάνω τους που μαρτυρούν το αντίθετο: Μαύροι κύκλοι, μειωμένη δυσφορία και ταλαίπωρο βλέμμα, σε κοιτούν από ψηλά, ή λοξά, ή από διαφορετική γωνία γιατί αν βρεθείτε στην ίδια ευθεία φαίνεται πιο πολύ η ταλαιπωρία τους.
5. Είναι Δευτέρα αλλά είναι αργία
Είναι η πιο σκοτεινή, η πιο απειλητική, η πιο χαιρέκακη φάτσα που μπορεί να πάρει κάποιος Δευτέρα πρωί και αυτό πολύ σύντομα όταν κάποιος ξυπνάει και συνειδητοποιεί πως είναι αργία για να ξαναπέσει για ύπνο. Συνήθως συνοδεύεται από ένα σκοτεινό δωμάτιο και μισό γελάκι για να μην μάθει ποτέ κανείς την σκοτεινή του ικανοποίηση.
6. Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη
Αυτή είναι η φάτσα όταν σου φέρνει ο προ’ι’στάμενος ένα τόνο δουλειές για την εβδομάδα (οι οποίες συνήθως δεν βγαίνουν ούτε σε μήνα και όλοι ξεχνούν ότι σου ανέθεσαν και τελικά το θυμούνται στην πιο άκομψη φάση που δεν θυμάσαι τι έφαγες χτες και μένεις με μισάνοιχτο στόμα απορημένος γιατί σου συμβαίνουν όλα τα λάθος πράγματα στον κόσμο) ή όταν καθηγητής ανακοινώνει απροειδοποίτητο διαγώνισμα που θα μετρήσει στην βαθμολογία σου, ενώ δεν έχεις αποδεχτεί ότι είναι Δευτέρα.
Τα συναισθήματά σου ανάμεικτα και η αντίδρασή σου υπερβολική. Γουρλωμένα μάτια έκπληξης που φωνάζουν “θα σε σκοτώσω ρε”, μεγάλος μορφασμός χαράς, παραπάνω από το φυσιολογικό με χείλια σκληρά πατημένα μεταξύ τους που υποδηλώνουν την ειλικρίνεια της απειλής, αλλά και αρκετή χαρά στα μαγουλάκια για να μην αισθανθεί απειλή ο εχθρός.
Αν σας κοιτάξει έτσι γυναίκα, αλλάξτε χώρα και όνομα. Για καλύτερα αποτελέσματα στήστε ψεύτικο θάνατο.
7. Είναι Δευτέρα αλλά πίνω καφεδάκι
Δυστυχώς, για πολλούς από εμάς, η φάτσα αυτή είναι τρόπαιο. Το προνόμιο να την κάνουν το έχουν οι φοιτητές, και όσοι δουλεύουν βράδυ ή απόγευμα, ή τουλάχιστον είναι freelance και φτιάχνουν αυτοί το πρόγραμμά τους.
Όλο το μυστικό είναι στο βλέμμα και το τεράστιο χαμόγελο αλλά και την παράλληλη σιγουριά του φρυδιού που παραμένει ήρεμο πως τίποτα δε θα διαταράξει αυτή την θαυμάσια αρχή μίας εβδομάδας.
SOS: Αν δείτε οποιαδήποτε μέρα δημόσιο υπάλληλο να παίρνει αυτή την φάτσα ενώ περιμένετε στην ουρά για να εξυπηρετηθείτε, φύγετε, είναι το σήμα πως δε θα εξυπηρετήσει κανέναν γιατί αποφάσισε πως για εκείνη την μέρα έχει σχολάσει. Συνήθως αυτό γίνεται κάθε μέρα γύρω στις 9 – 10.
BONUS φάτσα κολλητού: Έλα να πάμε για καφέ
Απλό το πράγμα, είναι το κάλεσμα που προκαλεί την φάτσα νούμερο 7 (η φάτσα 7 δύναται να πραγματοποιείται και χωρίς εξωτερική επιρροή όμως η αυθεντικότητά της δεν είναι συγκρίσιμη όταν συνδέεται με την Bonus φάτσα κολλητού)
Χρησιμοποιείται για καλύτερα αποτελέσματα, γιατί σε αυτή την κλήση δεν μπορείς να πεις ποτέ όχι.
Ας δούμε όμως γιατί η φάτσα αυτή είναι αμίμητη σε αποτελεσματικότητα: Το χέρι είναι όλα τα λεφτά, είναι τεντωμένο ελαφρώς ανοιχτό και προετοιμάζεται για μούτζα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Το στόμα είναι ελαφρώς πιο ανοιχτό καθώς του φωνάζει δυνατά για να μην έχει περιθώριο να πει όχι. Το φρύδι πάει πακέτο με το βλέμμα “θα κάνεις ό,τι θέλω αλλιώς την γ*μ*σ*ς, μαζεμένα στα έχω”.
Στις δημόσιες υπηρεσίες αυτή την φάτσα την κάνουν οι προ’ι’στάμενοι οι οποίοι δήθεν προτρέπουν σε πιο γρήγορες διαδικασίες, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν σήμα για να πάνε όλοι για καφέ.
Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια δυναμική συζήτηση για τους νέους και να τους φέρουμε πίσω στην πολιτική.
