Η μη περικοπή των συντάξεων που επετεύχθη από την κυβέρνηση, από την ίδια κυβέρνηση που προ ολίγων μηνών την είχε ψηφίσει και που αργότερα καταψήφισε εντός βουλής τη πρόταση για τη ΜΗ περικοπή της αντιπολίτευσης, δείχνει πόσο τερατώδης είναι ο νόμος Κατρούγκαλου, και πόσο γρήγορα πρέπει να καταργηθεί.

Μετά και από αυτή τη ψήφιση το 2019, θα δούμε να συμβαίνει το εξής αξιοπερίεργο. Συνταξιούχοι, οι οποίοι είχαν τις ίδιες ασφαλιστικές εισφορές θα έχουν μεγάλες έως τεράστιες διάφορες στις συντάξεις που θα λαμβάνουν.
Οι πιο αδικημένοι βέβαια θα είναι αυτοί που θα αποφασίσουν να καταβάλουν τα χαρτιά τους για σύνταξη, μετά την 1η Ιανουαρίου του 2019, αφού θα είναι οι μόνοι που θα υποστούν όλες τις περικοπές που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου.

Αλλά μην γελιόμαστε και για τους τυχερούς η μη περικοπή είναι προσωρινή και μπορεί να καταργηθεί ανά πάσα στιγμή αποφασίσουν οι εταίροι. Η τροπολογία βέβαια που προώθησε η κυβέρνηση, δεν κατήργησε τον επανυπολογισμό και τη μείωση των συντάξεών τους, αλλά απλώς διατήρησε την “προσωπική διαφορά”, που αναμένεται να περικοπεί μέσα στο 2019 η οποιαδήποτε άλλη στιγμή, θεωρηθεί σκόπιμο από τα δημοσιονομικά αποτελέσματα.
Ακόμη και το καλύτερο σενάριο αν λάβουμε υπόψιν, τη μη περικοπή των συντάξεων δηλαδή, το 2022, θα αναγκαστούν να το συμψηφίσουν με τις οποίες αυξήσεις θα είναι να δοθούν στις συντάξεις.

Το γελοιοδέστερο βέβαια της όλης υπόθεσης είναι ότι το ποσό της σύνταξης που αναλογεί σε κάθε πολίτη, μεταβάλλεται αναλόγως την ημερομηνία που κατέθεσε τα χαρτιά του για να συνταξιοδοτηθεί. Όσο αργότερα, τόσο μικρότερη σύνταξη θα λαμβάνει διότι, δεν θα προβλέπεται καμία προσωπική διαφορά για εκείνον, και άρα θα ισχύει κανονικά η περικοπή περί του 30%.
Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται μια άνιση μεταχείριση των συνταξιούχων αφού, άνθρωποι με τις ίδιες εισφορές, λαμβάνουν διαφορετικές συντάξεις, κατάσταση η οποία αναμένεται να γεμίσει τα δικαστικά πινάκια, όντως αντισυνταγματικό.

Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και το ενδεχόμενο να ενεργοποιηθεί μελλοντικά. ο ψηφισμένος το 2016 «Δημοσιονομικός Κόφτης», σε περίπτωση που δεν επιτύχουμε ως οικονομία τα τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα που έχουμε δεσμευθεί. Στη λίστα αυτόματων περικοπών περιλαμβάνονται μισθοί και συντάξεις. Το ενδεχόμενο αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα νωρίτερα από όσο φανταζόμαστε ως συνέπεια της άκρατης προεκλογικής παροχολογίας των Κυβερνώντων ή ως αποτέλεσμα δικαστικών αποφάσεων, όπως τα αναδρομικά, που θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα «στόχους» της Οικονομίας.

Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε πρόκειται για ένα απεχθές νομοσχέδιο, το οποίο προβάλει τις κοινωνικές ανισότητες περίτρανα, αποτρέπει τον νέο πολίτη να εργαστεί, και αυξάνει τις κοινωνικές αδικίες. Και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, αναδείχθηκαν στο έπακρο από την μη περικοπή των συντάξεων και έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο του νόμου Κατρούγκαλου και την εν γένει λαϊκίστικη Κυβερνητική πολιτική, ανακύκλωσης και πολιτικής εκμετάλλευσης της φτώχιας.