Πόσες φορές έχουμε ακούσει ή πει αυτή την ερώτηση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».
Για να παρακάμψουμε μια υποχρέωση, για να αποφύγουμε μια δυσκολία, για να υπερασπιστούμε την άποψη μας όταν ξεμένουμε από επιχειρήματα, για να πουλήσουμε εκδούλευση, για να «ανεβάσουμε» την αυτοεκτίμηση μας κ.ο.κ.
Κι όμως πόσο ωραίο θα ήταν να ήξερες πραγματικά «ποιος είμαι εγώ» και για να το μάθεις εσύ πρέπει πρώτα να το μάθω εγώ. Να βρω έναν καθρέφτη και να τον ρωτήσω με το ίδιο ταμπεραμέντο, με το ίδιο πάθος, με τον ίδιο τσαμπουκά: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ»;
Η απάντηση επί της αρχής είναι απλή. Δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένα σύνολο αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Αυτές ακριβώς οι αντιλήψεις και οι πεποιθήσεις είναι από τα ελάχιστα πράγματα που ελέγχονται, εξαρτώνται και αλλάζουν αποκλειστικά από εμένα. Εγώ τις υιοθετώ, εγώ τις διατηρώ όσο θέλω, εγώ τις επαναξιολογώ όποτε θέλω, εγώ τις αμφισβητώ, εγώ τις καταρρίπτω αν θέλω, εγώ τις αντικαθιστώ με άλλες. Βασική προϋπόθεση όλων των παραπάνω είναι να τις αναγνωρίσω και να τις αποδεχτώ συμπληρώνοντας σταδιακά το παζλ του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ»…
– Θέλω ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι να χρειαστεί να μπουν ανεμογεννήτριες στην ευρύτερη περιοχή μου ή στο νησί μου.
– Θέλω εθνική συμφιλίωση, ενότητα και ομοψυχία μέχρι να μου πετάξει την μπανανόφλουδα του (εθνικού) διχασμού ο πρώτος λαϊκιστής!
– Θέλω να μπει τέλος στην ατιμωρησία μέχρι να φάω κανένα πρόστιμο ή καμία κλίση! – Θέλω «το ομαδικό συμφέρον πάνω από το ατομικό» μέχρι να χρειαστεί να θυσιάσω κάτι «για την ομάδα»!
– Θέλω «ανανέωση παντού για να ξεμπερδεύουμε με το παλιό» μέχρι να χρειαστεί να στηρίξω νέα πρόσωπα.
– Θέλω «να γίνουμε Ευρώπη» μέχρι να έρθει ο λογαριασμός!
– Θέλω τα δικαιώματα (που απορρέουν από οτιδήποτε) ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ! – Θέλω πάταξη της αναξιοκρατίας, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ για να συνεχίσω να νιώθω ανώτερος και πιο «έξυπνος».
– Θέλω να τα αλλάξω όλα εκτός από τον εαυτό μου!
– Θέλω να μου λένε την αλήθεια εκτός αν είναι δυσάρεστη!
– Θέλω άνοιγμα αγορών, νέες επενδύσεις και μείωση της ανεργίας μέχρι να χρειαστεί να θυσιάσω κανένα προνόμιο ‒ γνωστό και ως «κεκτημένο»: Να ανοίξει κανένα μαγαζί που θα δυσκολεύει το πάρκινγκ στη γειτονιά μου ή να ανοίξει κανένα εργοστάσιο κοντά στο σπίτι μου!
– Θέλω εναλλακτικές καινοτόμες καλλιέργειες, βιολογική γεωργία και εξαγωγικό προσανατολισμό στην πρωτογενή παραγωγή μέχρι να έρθει η ευρωπαϊκή επιχορήγηση! – Θέλω σύγχρονη διαχείριση απορριμμάτων μέχρι να συζητηθεί το άνοιγμα αντίστοιχης μονάδας στην γειτονιά μου.
– Θέλω ανοιχτά μαγαζιά τις Κυριακές μέχρι να πιάσω δουλειά σε μαγαζί.
– Θέλω μεγάλα έργα υποδομών μέχρι να δουλέψει καμιά μπουλντόζα κοντά στο μαγαζί ή στο σπίτι μου.
– Θέλω αξιολόγηση στο δημόσιο αρκεί να βαθμολογούνται όλοι με άριστα.
– Θέλω μικρό, ευέλικτο και παραγωγικό δημόσιο μέχρι να γίνω δημόσιος υπάλληλος.
– Θέλω να είμαι περήφανος και αξιοπρεπής μέχρι να χρειαστώ ρουσφέτι.
– Θέλω να ρισκάρω όσο λιγότερο γίνεται αλλά να κερδίζω όσο περισσότερα γίνεται.
– Θέλω κράτος «πατερούλη» αλλά απαιτώ να με αντιμετωπίζει ως ενήλικα.
– Θέλω να με προσλάβεις αρκεί να μην με δηλώσεις για να συνεχίσω να παίρνω το επίδομα ανεργίας.
– Θέλω να πηγαίνει καλά το μαγαζί του δίπλα και του απέναντι όσο πηγαίνει καλύτερα το δικό μου.
– Δεν θέλω αξιολόγηση και αστυνόμευση στο πανεπιστήμιο μέχρι (να βρω λεφτά) να σπουδάσω ή να στείλω το παιδί μου έξω.
– Απεχθάνομαι τον λαϊκισμό μέχρι την επόμενη φορά που δεν θα βρίσκω πιο «ευχάριστο αφήγημα»…
– Εξοργίζομαι με το κορνάρισμα μόλις ανάψει το πράσινο και την παράκαμψη της σειράς σταματημένων αυτοκινήτων που περιμένουν να στρίψουν στο φανάρι εκτός αν είμαι εγώ αυτός που κορνάρει ή χώνεται παρακάμπτοντας την σειρά και εμποδίζοντας συνήθως την κυκλοφορία των υπολοίπων.
– Εξοργίζομαι με όσους απαιτούν την τήρηση του αντικαπνιστικού νόμου μέχρι να κόψω το κάπνισμα ή να μείνει έγκυος η γυναίκα μου.
– Θέλω ισονομία, ίση μεταχείριση και δικαιοσύνη για όλους μέχρι να απαυδήσω και (να αναγκαστώ) να ρωτήσω «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».
Δεν έχει συμπληρωθεί το παζλ, λείπουν πολλά κομμάτια. Αλλά η «εικόνα» στον καθρέφτη ξεκαθαρίζει. Το ερώτημα είναι μου αρέσει; Θέλω να την αλλάξω ή όχι; Δεν είναι εύκολο. Αλλά έχει ένα μεγάλο καλό. Δεν χρειάζεται να το πω σε κανέναν. Δεν χρειάζεται να συνεννοηθώ με κανέναν. Δεν χρειάζεται να διαπραγματευτώ με κανέναν. Δεν χρειάζομαι τη βοήθεια κανενός. Δεν χρειάζομαι λεφτά. Μια απόφαση χρειάζεται μόνο και σκληρή προσωπική δουλειά. Και ένα μόνο εργαλείο: τον καθρέφτη που «ξέρει ποιος είμαι εγώ»…
Διευθυντής Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας
