Η κρίση , κάνει τον κόσμο πιο σοφό , πιο σκεπτόμενο, πιο έτοιμο και λιγότερο αμήχανο απέναντι στις προκλήσεις που έρχονται! Έτσι λένε τουλάχιστον!
Η δίκη μας η κρίση, συμφωνούμε, πως είναι είναι υγειονομική. Αναμφισβήτητα! Δε μπαίνω καν στη διαδικασία, ούτε ως 2η σκέψη, να αναφερθώ σε αρνητές τόσο της ύπαρξης της νόσου όσο και του εμβολιασμού.
Είναι σκόπιμο , να δημιουργηθεί μια συζήτηση τόσο σε προσωπικό , όσο βέβαια και σε γενικό επίπεδο , με θέμα , την πολιτική της αντιμετώπισης , τονίζω , την ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης , σε συνάρτηση με το ποσό αυτή είχε και έχει έναν γνώμωνα εφήμερο ( στα όρια του πολιτικού σόου ) , ή ομιλούμε για ένα σχέδιο ζηλευτό ανά την Ευρώπη , με μακροπρόθεσμο χαρακτήρα.
Περάσαμε μια περίοδο , που άλλαξαν πολλά. Επήλθε πλήρης ανισορροπία σε πολλούς τομείς , το λογικό έγινε παράλογο , το ανούσιο μετατράπηκε σε ουσιώδες. Η πολιτική βούληση ή σκοπιμότητα επικαλυμμένη με τον μανδύα της , πλέον , πανταχού παρούσας και απαραίτητης επιτροπής υγειονομικών , μας διδάσκει πολλά πράγματα . Σπεύδω να εξηγήσω!
Είναι σπουδαίας σημασίας , να αναγνωρίσει ο καθένας μας , πως όλο αυτό το πρωτόγνωρο γεγονός της πανδημίας , κάθε χώρα το βίωσε με αλλά κριτήρια , υγειονομικά , οικονομικά , πολιτικά . Όμως , όπως είναι λογικό και δίκαιο , ας ομιλήσουμε για την Ελλάδα . Όλοι μας γίναμε θεατές μέτρων προστασίας , μέτρων καταστολής , και ένα γενικευμένο σύστημα άμυνας απέναντι στην νόσο. Επίσης , βλέπουμε την εκστρατεία εμβολιασμού όπου με γοργά βήματα , προτίθεται να εμβολιάζει καθημερινά πολίτες.
Άρση της καραντίνας , άνοιγμα της εστίασης , όποτε όλα μέλι γάλα ; Θα αρχίσει έτσι απλά η ζωή για όλους ; Θα βάλουμε στο συρτάρι όλα όσα περάσαμε ; Θα κλείσουμε τα μάτια στα λάθη , στις διακρίσεις παντός τύπου ( οικονομικές , γεωγραφικές )
, στην χωρίς σχέδιο διαχείρηση ; Στο υπεράνθρωπο έργο όλων των ανθρώπων που εργάστηκαν και εργάζονται κάθε στιγμή στο χώρο της υγείας; ( δε αναφέρομαι μόνο στους γιατρούς ), που όχι μόνον , δε δέχθηκε την επιβράβευση που όφειλε, αλλά ούτε και την στήριξη. Δε λησμονώ το μπαλκονάτο χειροκρότημα !
Περάσαμε ένα χρόνο μένοντας σπίτι , μένοντας στάσιμοι , με άφθονο χρόνο να αλλάξουμε τον εαυτό μας και τον τρόπο που βλέπουμε την συμμετοχή μας σε αυτό που λέγεται πολιτική. Η εν λόγω , έννοια , άθελα της , βρίσκεται παντού. Ελλοχεύει σε κάθε μας πράξη είτε ιδιωτική είτε δημόσια.
Είναι κάπως οξύμωρο , αλλά ο Νεύτων βρίσκει εφαρμογή και στην καθημερινότητα μας. Κάθε δράση που κάνουμε η δε κάνουμε έχει μια αντίδραση.
Οφείλουμε , να συμμετέχουμε στα κοινά. Έχουμε κουραστεί με τις κλισέ εκφράσεις , ναι το παρέρχομαι , ήταν κλισέ! Όμως , δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες. Μια περίοδος , σα και αυτή , είναι η κατάλληλη αφορμή και αιτία , ο κάθε άνθρωπος ας αναλογιστεί την ευθύνη που έχει απέναντι , όχι απέναντι σε όλους , διότι αυτό είναι ουτοπικό . Απέναντι στους δικούς του ανθρώπους , στο κύκλο του , στην οικογένεια του , στα παιδιά του!
Οφείλουμε , κλείνοντας , να έχουμε μια στάση κριτική απέναντι σε όσα περάσαμε. Όχι όμως κούφια. Διότι , δε ομιλώ χρωματικά. Οποιαδήποτε πολιτική παράταξη και να ήταν στην εξουσία χωρίς ένα ρεαλιστικό σχέδιο αντιμετώπισης για όλους τους κλάδους της κοινωνίας, θα είχε μπει στο στόχαστρο και στο συνεχές φιλτράρισμα από όλους ! Οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι μετά από αυτή τη κρίση . Ας μην λησμονήσουμε πως η πανδημία της COVID-19, άφησε εκατομμύρια νεκρούς , πολλά εκατομμύρια ανέργους , εκατατοντάδες παιδιά χωρίς οικογένεια , πολλή βία και αλλά πολλά!
Αυτοί είναι και οι λόγοι, που πρέπει να απαιτούμε σχέδιο , οργάνωση και όχι ημίμετρα που δε εξυπηρετούν κανέναν.
Απόφοιτος ιστορίας Εθνολογίας (κατεύθυνση ανθρωπολογία) – Ραδιοφωνικός παραγωγός – Ρεπόρτερ – Καθηγητής ελληνικών Άρσις – Μελετητής πεδίου Άρσις
