Στα πλαίσια των συνεντεύξεων/συζητήσεων που προσφέρουμε στους αναγνώστες μας, σας παρουσιάζουμε ένα νέο άρθρο βασισμένο στην επικαιρότητα, όπου αυτή τη φορά συνομιλήσαμε με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου LSE κ. Tony Travers σχετικά με το Brexit. Τον ευχαριστούμε για αυτήν την πολύ ωραία συζήτηση, στην οποία αναλύθηκαν μερικές πτυχές που αφορούν τη ψυχολογία των πολιτών, καθώς και των πολιτικών που είχαν και έχουν να διαχειριστούν ένα τόσο μεγάλο και διαφιλονικούμενο ζήτημα όπως το Brexit.

Ερώτηση: Γιατί πιστεύετε οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου αποφάσισαν να ψηφίσουν να εγκαταλείψουν την ΕΕ, παρά τις πληροφορίες που βρίσκονταν και διαδικτυακά σχετικά με τις συνέπειες ενός πιθανού Brexit;

Απάντηση: Δεν είμαι βέβαιος ότι πολλοί άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά τις πλήρεις συνέπειες της εγκατάλειψης της ΕΕ προφανώς επειδή δεν γνωρίζουμε ακόμη και τώρα. Εδώ είμαστε 3,6 χρόνια μετά και είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι πραγματικές συνέπειες. Πρώτον, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει φύγει και ακόμα και αν φύγουμε αυτό περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα πιθανοτήτων, για τις οποίες κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Πιστεύω λοιπόν ότι οι άνθρωποι ψήφισαν, το 52% ψήφισε, εκφράζοντας μια ολόκληρη σειρά απόψεων, μερικοί από αυτούς δεν ήθελαν την ΕΕ για πάρα πολλούς λόγους, κάποιοι νομίζω ότι εξέφραζαν άλλες απόψεις για άλλα θέματα (από αυτές της ΕΕ), αλλά η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα δημοψήφισμα, ήταν εμπνευσμένο από το κοινοβούλιο και με αυτή την έννοια ήταν νόμιμο ως μια υπερβολή της κυβέρνησης και της πολιτικής, αλλά νομίζω ότι η πραγματική πρόκληση, ξέρετε, ήταν ότι οι δύο πλευρές δεν μπορούσαν να εξηγήσουν ποιες θα είναι οι πραγματικές συνέπειες, οι μεν A (επιλογές) ενάντια στις δε B (επιλογές), δυαδική επιλογή, όπου το αποτέλεσμα ήταν δυαδικό ως άπειρος αριθμός προκυπτουσών για την πλευρά υπέρ του Brexit και στην πραγματικότητα ακόμη και για την (πλευρά) του «Μένουμε». Πιστεύω ότι στο τέλος οι άνθρωποι ψήφισαν για μια ολόκληρη σειρά από πράγματα, συμπεριλαμβανομένου του να φύγουμε από την ΕΕ και γνωρίζουμε ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος, που θα παρέχει κάτι (μια λύση) που θα ταιριάζει σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

Ερώτηση: Γιατί τα προπαγανδιστικά όπλα της εκστρατείας κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν τόσο ισχυρά στη βρετανική κοινωνία; Τι νιώθετε όταν ακούτε τη φράση «Είμαι Ευρωπαίος πολίτης»;

Απάντηση: Λοιπόν νομίζω ότι ο λόγος που μερικά από τα μηνύματα των εκστρατειών «Εξόδου» ήταν τόσο ισχυρά είναι διότι έχουν περάσει χρόνια και χρόνια (παρουσίασης) μικρών ιστοριών στα βρετανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με κακά πράγματα που κάνει η ΕΕ από πλευράς κανονισμών και ούτω καθεξής. Ορισμένα από αυτά ήταν αληθινά, μερικά από τα οποία δεν ήταν πραγματικά αλήθεια. Αλλά όταν ο χρόνος έφτασε για το δημοψήφισμα, ακόμη και οι άνθρωποι που ήταν ευρέως υπέρ του «Μένουμε» στην ΕΕ είχαν προφανώς (σχηματίσει) μια ψεύτικη αίσθηση ευρωσκεπτικισμού. Μπορούν να συμπαθούν την ΕΕ για πάσης φύσεως πρακτικούς λόγους, αλλά δεν ήταν αναγκαστικά πολύ συναισθηματικά δεμένοι με αυτήν και πολλοί λίγοι άνθρωποι στη Βρετανία πίστευαν ποτέ στην ομοσπονδιακή Ευρώπη και για εκείνα τα βασικά μέλη της ΕΕ, ειδικά της Γαλλίας και της Γερμανίας για κάθε είδους ιστορικούς λόγους ευπρέπειας ήταν πολύ περισσότερο υπέρ μιας πιο ομοσπονδιακής Ευρώπης από ότι θα ήθελε ποτέ να είναι το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ερώτηση: Πιστεύετε ότι ο λαός του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να ψηφίσει εκ νέου σε ένα δημοψήφισμα μετά τα νέα δεδομένα και το πώς διαμορφώθηκε η πραγματικότητα;

Απάντηση: Νομίζω ότι τα περισσότερα μέλη του κοινοβουλίου στη Βρετανία φοβούνται για ένα ακόμα δημοψήφισμα, νομίζω ότι φοβούνται ότι θα οδηγήσουν σε άλλη μία νύχτα που θα τροφοδοτήσει το ίδιο αποτέλεσμα ή ότι θα αναστρέψουν το δημοψήφισμα για κλάσματα, και πάλι ένα νυχτερινό αποτέλεσμα που θα τροφοδοτήσει τοξικά τον πολιτισμικό πόλεμο που ήδη υπάρχει. Πιστεύω λοιπόν ότι οι περισσότεροι βουλευτές δεν θέλουν (νέο) δημοψήφισμα. Έχοντας πει ότι ένα πιθανό νέο δημοψήφισμα θα μπορούσε να είναι ο μόνος τρόπος να βγούμε έξω, τι θα συμβεί στη συνέχεια; Θα έπρεπε να μην υπάρξει συμφωνία ή να μην υπάρχει Brexit; Αυτό θα μπορούσε να τεθεί στον λαό ως δημοψήφισμα, το οποίο είναι ελαφρώς διαφορετικό από ένα άλλο ΝΑΙ ή ΌΧΙ όπως στο (προηγούμενο) δημοψήφισμα. Δεν θα αποκλείσω λοιπόν ένα νέο δημοψήφισμα, θα έλεγα ότι υπάρχει μια πιθανότητα 20-25%, αλλά όπως είπα οι περισσότερα βουλευτές, αν μπορούν να το αποφύγουν, δεν θα ήθελαν να έχουν άλλο ένα.