Γράφει ο Θανάσης Κατσικίδης

Στην προ-Κορωνοϊό εποχή είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στη σελίδα μας μια σπουδαία προσωπικότητα της Διεθνούς Πολιτικής, την Ιρλανδή Πολιτικό κα. Mairead McGuinness. Όταν πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη η κ. McGuinness μας μίλησε υπό τη θέση της Α’ Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ πρόσφατα ανέλαβε να εκπροσωπήσει τη χώρα της ως Ευρωπαία Επίτροπος Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών και Ένωσης Κεφαλαιαγορών. Οι ερωτήσεις που της θέσαμε αφορούσαν τη διεύρυνση των Ευρωπαϊκών συνόρων, τον λαϊκισμό, καθώς και σχολιασμό για τις έντονες μεταναστευτικές ροές, ζητήματα που πολλές φορές αλληλοσυνδέονται και αλληλεπικαλύπτονται.

Ερώτηση: Πιστεύετε ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να επεκτείνει τα σύνορά της και να καλωσορίσει χώρες όπως η Αλβανία;

Απάντηση: Νομίζω ότι το Κοινοβούλιο θέλει να κλείσει τις πόρτες σε εκείνες τις χώρες που είναι έτοιμες για ένταξη, αλλά όπως γνωρίζετε υπάρχει ήδη η τελευταία σύνοδος του Συμβουλίου, το Συμβούλιο είπε στις δύο χώρες πως δεν θα προχωρήσουν. Νομίζω ότι δεν πρέπει να κλείσουμε τις πόρτες μας, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι όσοι θέλουν να συμμετάσχουν μπορούν να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις και υπάρχουν πολλά ζητήματα που η Ευρώπη χρειάζεται να επιλύσει από μόνη της εσωτερικά και νομίζω ότι αυτό είναι κρίσιμο, αλλά πολλές χώρες κοντά στην Ευρώπη έχουν, όσο αφορά αξίες, αυτές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου, τα οποία είναι απολύτως κρίσιμα και πιστεύω ότι αυτό είναι που ελπίζουμε να κάνει αυτή η Επιτροπή, να προωθήσει δηλαδή τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, έτσι ώστε οι άλλοι να δουν τις αξίες μας και να μας ακολουθήσουν σε σχέση με αυτές τις τρεις βασικές αρχές: Δημοκρατία, Ελευθερία και Κράτος Δικαίου.

Ερώτηση: Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον λαϊκισμό και τις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις;

Απάντηση: Νομίζω ότι ο λαϊκισμός είναι όλη την ώρα μια ακαδημαϊκή μελέτη. Η απλή εκδοχή μου για τον λαϊκισμό είναι ότι προέρχεται από ένα πολιτικό κίνημα που είναι αντίθετο με αυτό που όλοι οι άλλοι πρεσβεύουν, δεν προσφέρει λύσεις, δεν τις προτείνει, επειδή δεν αισθάνονται ότι πρέπει, απλά θέλουν να τοποθετούνται, κάτι που προέρχεται τόσο από την αριστερά όσο και από την δεξιά, είναι η ίδια γενετική κωδικοποίηση και φυσικά υπάρχει η άποψη του τι μπορούν να κάνουν τα παραδοσιακά κόμματα για να το αντιμετωπίσουν. Νομίζω πρώτα από όλα να ακούσουμε τι λένε οι άνθρωποι, γιατί μερικές φορές οι φόβοι των ανθρώπων τους οδηγούν να ακούσουν τους λαϊκιστές, οι οποίοι τους αρπάζουν με το να τους ακούνε καλύτερα και να ανταποκρίνονται περισσότερο, καθώς δεν ανησυχούσαμε τόσο πολύ (για αυτούς) και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρχε μια πρόβλεψη ότι οι λαϊκιστές θα είχαν τεράστια επιτυχία, δεν συνέβη και νομίζω για δύο λόγους: Πρώτον επειδή έχουμε δει ήδη μία χώρα, το Ηνωμένο Βασίλειο, ήθελε να φύγει και όλοι βλέπουν ότι αυτό δεν είναι καλή εμπειρία, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει συμβεί ακόμη και είναι ακόμα πιο δραματικό. Παράλληλα μιλούσαμε για το τι είναι η Ευρώπη και οι άνθρωποι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι υπάρχει κάτι, μία τελωνειακή ένωση, η ελευθερία της μετακίνησης που ίσως στον πραγματικό κόσμο δεν λαμβάνουμε σοβαρά το τι πραγματικά πραγματεύεται η ΕΕ. Οι άνθρωποι που βγήκαν σε μεγαλύτερο αριθμό και φυσικά οι νέοι, βγήκαν να ψηφίσουν και έτσι δεν είχαμε τόσο μεγάλη αύξηση στον λαϊκισμό εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχουμε ακόμα λαϊκίστικες φωνές και σε κάποιο βαθμό πιστεύω ότι πάντα υπάρχουν μαζί μας και κάποιοι λαϊκιστές. Πιστεύουμε ότι αποτελούν δύναμη και θα δοκιμαστούν στην υπευθυνότητα, γιατί το ευκολότερο μέρος είναι να ρίχνεις πέτρες στο γυάλινο σκελετό, του γυάλινου σπιτιού. Όταν μπαίνεις μέσα και κάποιος το κάνει σε σας δεν είναι τόσο εύκολο, νομίζω ότι θα πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι σε έναν κόσμο με πολύ άγχος και φόβο και συγκρούσεις και μετανάστευση και όλα αυτά τα μεγάλα-μεγάλα ζητήματα και την κλιματική αλλαγή είναι εύκολο για τους λαϊκιστές να δώσουν μια γραμμή που ακούγεται τόσο απλή, η οποία στην πραγματικότητα δεν κρύβει κάποια πολυπλοκότητα και για αυτό νομίζω ότι οι άνθρωποι που είναι στην εξουσία, παρά το γεγονός πως τα παραδοσιακά κόμματα μπορεί να βρίσκονται στην αντιπολίτευση, έχουν την ευθύνη να λένε ότι αυτά τα θέματα είναι πολύ περίπλοκα, ότι αν θέλετε εύκολες λύσεις (οι συνέπειες) θα σας επιστραφούν πίσω. Στη συνέχεια πρέπει να ακούσουμε και να φέρουμε τους ανθρώπους στο εσωτερικό όσο αφορά το αμφίπλευρο άγχος. Νομίζω ότι όλα αφορούν την ακρόαση και βρίσκουμε με αυτόν τον τρόπο τις καλύτερες μας λύσεις, όχι μόνο λέγοντας στους ανθρώπους σε όσα υποστηρίζουν ναι, αλλά πρέπει να ακούσουμε και να δώσουμε αυτόν τον χώρο στους ανθρώπους, να λένε δηλαδή πράγματα που μπορεί να είναι άβολα και για τα οποία αισθάνονται ότι έχουν πληγωθεί και φυσικά ακόμα όλα αυτά πρέπει να τα δούμε διαφορετικά.

Ερώτηση: Αναφέρατε προηγουμένως τη λέξη «μετανάστευση», ποια μέτρα πρέπει να λάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ποια πρέπει να είναι μία κοινή μεταναστευτική πολιτική;

Απάντηση: Κοιτάξτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφωνεί ότι η ευθύνη για τη μετανάστευση δεν ανήκει σε ένα, δύο ή τρία κράτη-μέλη και όλα έχουν ευθύνη και ορισμένοι θεωρούν πως παζαρεύουν, αλλά στην πραγματικότητα οι μετανάστες αποδεικνύουν πάντα μια (επιπρόσθετη) αξία για όλους, σαν τους Ιρλανδούς που δώσαμε μεγάλη (επιπρόσθετη) αξία όταν πήγαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία ή ακόμη και μέσα στην Ευρώπη, κάτι που σημαίνει πως η δύσκολη κατάσταση δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα. Είναι σίγουρα δύσκολο στη διαχείριση και στην επίλυση, αλλά οι άνθρωποι φέρνουν μεγάλες δεξιότητες μαζί τους και επίσης εκείνοι που αναζητούν καταφύγιο, οι αιτούντες άσυλο, προέρχονται από (μέρη με πολύ) τρόμο και πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία γίνεται αποδοτικά και αποτελεσματικά και λαμβάνουν υποστήριξη από κάθε κράτος-μέλος και είναι ορισμένες χώρες που πιστεύουν ότι δε θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτό, οπότε νομίζω ότι είναι το νέο Κοινοβούλιο, η νέα Επιτροπή με τον αρχηγό του Συμβουλίου που πρέπει να ενθαρρύνουν συνεχώς το διάλογο, γιατί η συνεργασία είναι πιο σημαντική από τη διαίρεση, μπορούμε να δείξουμε το δάχτυλό μας σε διάφορες ηπείρους, αλλά αλλάζουμε την κατάσταση; Νομίζω ότι πρέπει να εργαστούμε πιο συνεργατικά μαζί τους για να βρούμε έναν τρόπο, διότι πιστεύω ότι η μετανάστευση θα είναι πάντα μαζί μας, αρκεί να υπάρχουν συγκρούσεις οπουδήποτε κοντά στα σύνορά μας, αρκεί να υπάρχει φτώχεια και πείνα, οι άνθρωποι αυτοί θα πλησιάζουν στην Ευρώπη, επειδή έχουμε αυτό που θέλουν, τόσο κατανοητό και ξεκινώντας πρέπει να επενδύσουμε σε αυτές τις χώρες, όχι μόνο χρήματα για επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, αλλά και για την επίλυση των συγκρούσεων και για την ειρήνη. Η χώρα μου αντιμετώπισε για δεκαετίες προβλήματα στη Βόρεια Ιρλανδία και η Ευρώπη και άλλα μέρη βοήθησαν τη Βόρεια Ιρλανδία να βρει ειρήνη σε συνεργασία με την Κοινωνία των Πολιτών και τις Εκκλησίες και τις ΜΚΟ και γνωρίζουμε στην Ιρλανδία ότι η ειρήνη είναι πολύ εύθραυστη και για αυτό εκτιμούμε το τι έχει κάνει η Ευρώπη από την άποψη της ειρήνης και για αυτό η Ευρώπη πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα από αυτά.

Ερώτηση: Μια τελευταία ερώτηση, πώς φαντάζεστε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε 20 χρόνια;

Απάντηση: Λοιπόν θα είμαι 20 ετών μεγαλύτερη και ελπίζω 20 χρονών πιο δυνατή και έτσι είναι πάντα μια πρόκληση. Θέλω να πω ότι έχω τέσσερα παιδιά, θα ήθελα να πιστεύω ότι η Ευρώπη θα έχει απόλυτη Ειρήνη, Σταθερότητα, Αλληλεγγύη και πως έχει (την αξία) του να Μοιράζεται και φυσικά ότι όλες αυτές οι βασικές αξίες είναι ισορροπημένες και θέματα όπως η αυτονομία και η ανάκτηση του ελέγχου θα αποτελούν σκέψεις του παρελθόντος. Τώρα δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι αυτό θα συμβεί, αλλά νομίζω ότι όσο είμαι εδώ γύρω και ζωντανή στην πολιτική, θα παλέψω για να βεβαιωθώ ότι (η Ευρώπη) δε θα καταλήξει με άσχημο τρόπο.

Εμείς με τη σειρά μας να ευχαριστήσουμε την κα. McGuinness για την τιμή που μας έκανε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και κρίσιμα θέματα που την περιβάλλουν.