Στην εποχή μας, όλοι επιθυμούμε την αλλαγή. Τόσο σε προσωπικό όσο και γενικότερο επίπεδο. Θέλουμε να αλλάξει το γκρίζο τοπίο της ηθικής αποτελμάτωσης, να απαλύνει η απαισιοδοξία που μαστίζει την κοινωνία μας, να βελτιώσει το άγχος και τις συνθήκες της σύγχρονης ζωής. Προσδοκάμε να μας γνωρίσει η ζωή έναν άνθρωπο ο οποίος θα μας αλλάξει τη ζωή και θα μας χαρίσει την ευτυχία που δεν μπορούμε να βρούμε πουθενά.
Όμως, ισχύει πως οι άλλοι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
Πως μόνο από εκείνους κρίνεται η δική μας ποιότητα στη ζωή μας;
Φταίνε τελικά οι άλλοι ή εγώ;
Ποιος ευθύνεται που η ζωή μου δεν είναι αυτή που θέλω;
Μπορεί κάποιος να με αλλάξει –είτε πολιτικός, είτε οποιοσδήποτε άλλος- αν εγώ δεν αποφασίσω να αλλάξω;
Μπορεί ένας πολιτικός να φέρει την ευδαιμονία σε έναν τόπο αν εγώ δε σταματήσω να πετάω τα σκουπίδια μου κάτω, να μη σέβομαι το περιβάλλον ή να κατακρεουργώ τη φύση;
Πρέπει να αλλάξω και με δική μου συνείδηση, διότι κανένας δεν πρόκειται με το ζόρι να με πιέσει να βελτιώσω τους τρόπους μου αν αυτό δε γίνει με συνειδητότητα και εσωτερική προαίρεση.
Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος αν εγώ δεν αλλάξω, αν δεν αντιληφθώ πως είμαι μέρος αυτού του μοναδικού κόσμου και έχω ρόλο στη βελτίωσή του;
Υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας: αν κοιτάξουμε στον εαυτό μας θα τον δούμε. Ναι, αυτός δεν είναι άλλος από τον εαυτό μας. Μόνο αυτόν κουβαλάμε με τη γέννησή μας και μόνο αυτός θα είναι εκεί όταν θα έρθει η ώρα του θανάτου μας.
Αλλάζω τον εσωτερικό μου κόσμο, διότι μόνο αυτό φέρνει την αλλαγή σε έναν κόσμο ταραγμένο. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μας αν εμείς δεν αποφασίσουμε ατομικά να βελτιώσουμε τον ηθικό μας κόσμο.
Να αλλάξουν οι άλλοι ή εγώ; Να αλλάξω εγώ, μόνο εγώ..
Δημοσιογράφος με ενασχόληση στην Φιλοσοφία και Ψυχολογία
