Τριάντα χρόνια πέρασαν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου στις 9 Νοεμβρίου 1989. Το τείχος που χώρισε την πόλη για 28 ολόκληρα χρόνια μέχρι το ανατολικό Βερολίνο να ανοίξει τα σύνορά του το 1989.
Πρόκειται για το σημαντικότερο σύμβολο μιας Ευρώπης διχοτομημένης από το σιδηρούν παραπέτασμα. Ήταν μια σύνθετη στρατιωτική κατασκευή η οποία περιείχε δύο τείχη ύψους 3,6 μέτρων με διάδρομο περιπολίας, 302 παρατηρητήρια και συστήματα συναγερμού, 14.000 φύλακες, 600 σκυλιά και καλωδιωτά πλέγματα. Ένας αδιευκρίνιστος αριθμός ατόμων υπήρξαν θύματα προσπαθειών διάβασης του τείχους.
Η κομμουνιστική ανατολική Γερμανία σφράγισε τα σύνορα της στις 13 Αυγούστου του 1961 και επέκτεινε το τείχος σε μια όλο και πιο περίπλοκη οχύρωση που διέσχιζε την πόλη.
Το σκυρόδεμα ήταν μόνο το εξωτερικό τμήμα μιας ισχυρά οχυρωμένης λωρίδας που περιελάμβανε ποικίλα συρματοπλέγματα, μεταλλικούς φράκτες, πύργους φρουράς, κρυμμένους συναγερμούς και διαδρόμους σκύλων.
Μετά την επανένωση της Γερμανίας, το κτίριο στο Checkpoint Charlie έγινε τουριστικό αξιοθέατο. Υπενθυμίζουμε πως πρόκειται για το όνομα που έδωσαν οι Δυτικοί Σύμμαχοι στο πιο γνωστό σημείο διέλευσης του Τείχους του Βερολίνου μεταξύ του ανατολικού και του δυτικού.
Σήμερα, λίγα κομμάτια του τείχους έχουν απομείνει αφού το μεγαλύτερο μέρος τους έχει κατεδαφιστεί. Τρία τμήματα μένουν ακόμα όρθια: ένα μήκους 80 μέτρων τμήμα του «πρώτου Τείχους» στο σημείο που βρίσκονταν τα αρχηγεία της Γκεστάπο (ανάμεσα στο σημείο ελέγχου Τσάρλι και την πλατεία Ποτσντάμερ), ένα μακρύτερο τμήμα του δεύτερου τείχους, κατά μήκος του ποταμού Σπρέε, κοντά στη γέφυρα Ομπερμπάουμ, γνωστό σήμερα ως East Side Gallery, και ένα τρίτο τμήμα στην οδό Μπερνάουερ το οποίο μετατράπηκε σε μνημείο το 1999.
Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια δυναμική συζήτηση για τους νέους και να τους φέρουμε πίσω στην πολιτική.