O Σύριζα είναι ένα περιθωριακό κόμμα του 4% το οποίο λόγω συγκυριών εκτίναξε τα ποσοστά του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παραμένει ένα περιθωριακό κόμμα. Πιο συγκεκριμένα είναι ένα κόμμα που κατά τη γνώμη μου, δεν άνηκε, και δεν ανήκει στο λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο». Οι πρόσφατες δηλώσεις του αρχηγού του Σύριζα το αποδεικνύουν ρίχνοντας τις όποιες καλά φορεμένες μάσκες. Και όντως οι μάσκες ήταν πολύ καλά φορεμένες.
Προσωπικά δεν μου προκαλούν εντύπωση οι φασιστικές κορώνες του Σύριζα. Όποιοι δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, θυμόμαστε πολύ καλά, το alter ego του Τσίπρα, τον Πολάκη, σε φασιστικά παραληρήματα. Η μάσκα του δημοκρατικού κόμματος φορέθηκε βαπτίζοντας τον φασισμό του Πολάκη σε αψή Κρητικό στυλ. Η αλήθεια όμως διαφέρει. Το ποιοι είναι και τι πιστεύουν το έδειξαν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Μετά τον Ιούλιο του 2015 απλώς αναδιπλώθηκαν γιατί φοβήθηκαν να επιβάλουν χούντα, σύμφωνα με το βιβλίο του Βαρουφάκη. Και φοβήθηκαν να επιβάλουν χούντα όχι γιατί δεν την πιστεύουν, αλλά για να μην στιγματιστεί η αριστερά.
Εξάλλου είναι γνωστά τα πρότυπά τους που ουδεμία σχέση με την αστική δημοκρατία έχουν. Οι θαυμαστές του Λένιν, του Κάστρο, του Μάο, του Μαδούρο ή οποιουδήποτε κομμουνιστή δικτάτορα δεν μπορεί να είναι δημοκράτες. Σε προσωπική συζήτηση με μέλη της νεολαίας του Σύριζα, ήταν αρκετά ξεκάθαρα τα παιδιά ότι δεν τους πειράζει λιγότερη δημοκρατία, ή ένα αυταρχικό μεν αλλά κοινοβουλευτικό μεν καθεστώς στα πρότυπα της Ρωσίας.
Ποτέ δεν έκρυψαν ότι δεν αποδέχονται τη διάκριση των εξουσιών, ότι επιθυμούν να ελέγξουν τόσο τη δικαιοσύνη όσο και την 4η άτυπη εξουσία, αυτή του τύπου. Αναφορικά με τον έλεγχο του τύπου, το φιάσκο των τηλεοπτικών παραμένει μια μελανή σελίδα στη δημοκρατία της χώρας. Είναι ένα φιάσκο όπου ο υπουργός ενημέρωσης (προπαγάνδας) προσπάθησε να κλείσει το ΣΚΑΙ, επειδή ασκούσε αντιπολίτευση και στη θέση του να ιδρύσει το Σύριζα channel του Καλογρίτσα, ζητώντας από τον Μαρινάκη να χρηματοδοτήσει το σύριζα channel. Στην εν λόγω υπόθεση, να μην ξεχνάμε ότι ο εργολάβος Καλογρίτσας, είναι κουμπάρος δύο υπουργών του Σύριζα, εργολάβος του δημοσίου επί Σύριζα, με εγγυητικές επιστολές από την ελεγχόμενη από τον Σύριζα τράπεζα Αττικής (γιατί άραγε οι εποπτευόμενες από την ΕΚΤ τράπεζες δεν παρείχαν τις αντίστοιχες εγγυήσεις;) και παύση των δραστηριοτήτων της εταιρείας του με την πτώση της κυβέρνησης.
Ο έλεγχος της Δικαιοσύνης που επιχειρήθηκε από την δράση του Ρασπούτιν και των πιέσεων και απειλών προς δικαστικούς λειτουργούς όχι μόνο στη σκευωρία Νοβάρτις αλλά και σε άλλες υποθέσεις όπως προκύπτει από την προανακριτική και τις καταθέσεις των εισαγγελικών λειτουργών.
Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και τον ¨σοβαρό¨ Δραγασάκη, που μιλούσε για εθνικοποίηση των τραπεζών. Ούτε τα στελέχη του Σύριζα που αποχώρησαν γιατί ο Σύριζα υποχώρησε από τις αρχικές του θέσεις. Αρχικές θέσεις που ήταν η εκτροπή του πολιτεύματος και η κατάλυση της αστικής δημοκρατίας.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε τον υπουργό Άμυνας, Πάνο Καμμένο, παρουσία του Τσίπρα να μιλάει για στρατό που εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια της χώρας, χωρίς την παραμικρή αντίδρασή από τον τότε πρωθυπουργό.
Στην αστική δημοκρατία, οι προθέσεις του Σύριζα, αποτελούν τον ορισμό της συνταγματικής εκτροπής. Σύμφωνα με τον απολογισμό του Σύριζα και την ομιλία του Τσίπρα, το δημοκρατικό κεκτημένο της χώρας και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ, ήταν ο λόγος που (ευτυχώς για τη δημοκρατία) ηττήθηκαν.
Είναι λυπηρό να βλέπω ακαδημαϊκούς, αλλά και προοδευτικούς πολίτες να κλείνουν τα μάτια στα παραπάνω. Η συμφωνία των Πρεσπών και οι διάφορες κωμικές αντιδράσεις που είδαμε όλοι στις τηλεοράσεις, τους έσπρωξαν στον Σύριζα. Ωστόσο θα πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι ο Σύριζα, δεν ήταν, δεν είναι και δεν σκοπεύει να γίνει κόμμα αστικής δημοκρατίας. Είναι κομμουνιστές και το θεωρούν τίτλο τιμής. Περισσότερο στεναχωριούνται όταν τους λένε ότι είναι γιαλατζί κομμουνιστές. Και αυτό λέει πολλά.
Απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ, μεταπτυχιακός φοιτητής στο MSc Energy and Finance στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας και υπότροφος του Ιδρύματος Καρέλια. Στα πλαίσια του Erasmus+ βρίσκεται στο Costas Grammenos Center for Shipping, Trade and Finance στο Cass Business School, ενώ εργάζεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Ναυτιλίας (IMO) στο Λονδίνο.
