Προφανώς, το θέμα covid-19 αναλύεται από κάθε οικονομικοπολιτικό aspect και πλέον αγωνιούμε και συζητάμε για το πώς θα παρέχεται η δημόσια υγεία πιο ποιοτικά και πως θα πάρουμε πίσω τα χαμένα κέρδη. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα πρακτικής σκέψης, εμφανίζεται δειλά δειλά το απλοϊκό ερώτημα «Τι θετικό εμφανίστηκε από μία κακή κατάσταση;».
Η πρωτοκλασάτη απάντηση είναι «τίποτα με μπόλικο καθόλου» που λέγαμε κάποτε, αν και –καταβάθος – ξέρουμε πως δεν ισχύει. Θαρρώ πως υπήρξε μια στιγμή μέσα μας για περισυλλογή και ίσως αυτοκριτική, μια πνευματική κατάσταση που δημιούργησε ένα ερέθισμα για κάτι καλύτερο, βρε αδερφέ(!)
Σε μερικούς έστω, σε κάποιους μάλλον όχι, “nobody’s perfect” που λέει το τραγούδι.
Είμαστε στο καλοκαίρι 2020, σε μία -μεταξύ άλλων- δημιουργική περίοδο για όποιον έχει κότσια να σκεφτεί και να πράξει αναλόγως. Μετά από μία κακή κατάσταση, θέλουμε καλές ιδέες και πρακτικές. Είναι λογικό! (για κάποιους, το ξεκαθαρίσαμε).
Εμείς της Νέας Γενιάς, κάπου χάνουμε τη ζωντάνια της μαχητικότητας μας, χάνουμε το παλμό του ρομαντικού ρητού «πως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο» ενώ ΞΕΚΑΘΑΡΑ η κοινωνία μας χρειάζεται φτιάξιμο. Σπαταλάμε τον πατριωτισμό μας σε άνευ αξίας πολιτικές συζητήσεις, αποδεχόμαστε πως κάθε τι non-normal είναι old school (σε απλά ελληνικά) στερεοτυπικό και επιτρέπουμε σε πραγματικά άκυρους κινηματίες να εμφανίζονται σαν νέοι λαϊκοί ήρωες του δρόμου για την κοινωνία που θέλουμε, auto correct ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ.
Είναι υποχρέωση μας η επιβίωση της αξιακή μας υπόστασης, γιατί είναι δικαίωμα μας να ζήσουμε!
Τα λάθη είναι ανθρωπινά, οι κακές επιλογές επίσης, όλα έχουν ένα κόστος. Είμαστε ίσως λίγοι όσοι βροντοφωνάζουμε, ίσως και να καταντήσαμε γραφικοί, μα πρέπει να συνεχίσουμε πιο οργανωμένα και συντονισμένα την πάλη των Αξιών. Υπήρχαν και θέλουμε να υπάρχουν Αξίες! Για την Πίστη, την Οικογένεια, την ατομική Ελευθερία, για κάθε τι που μας κάνει ξεχωριστούς ατομικά και συλλογικά.
Τα πάντα γίνονται με ένα «κλικ», μα η σκέψη που οδηγεί στη δράση επιτελεί μια αλλαγή!
Κάθε άποψη είναι σεβαστή, όπως και κάθε κριτική. Άλλωστε όλοι πάνω κάτω σε μία Δημοκρατία θέλουμε να συνυπάρχουμε.
Προβληματίζομαι πως το άγχος και τα προβλήματα του σύγχρονου καπιταλισμού αποτρέπουν τη διάκριση του λάθους. Καμιά φορά όλοι, αυτοεξοριζόμαστε μακριά από όλους και όλα γιατί απλά έχουμε ανθρώπινες νόρμες και αντιδράσεις. Οπότε έχουμε και την ευθύνη να διευρύνουμε την σκέψη μας. Αποτελεί κομβικό σημείο, η επαφή και η διάδραση με ομοιοπαθείς ομοϊδεάτες και φυσικά όποιος/-α θέλει ξεκάθαρες κουβέντες και προβληματισμούς. Στην τελική γράφουμε και κάνα κείμενο κι όποιος πιστός/-ή ας στείλει inbox.
Αρκετοί οι προβληματισμοί, δυσεύρετες οι λύσεις, αλλά τουλάχιστον φοράμε καμιά μάσκα αραιά και που, ή και όχι.
Πολιτικός Επιστήμονας – Διεθνολόγος – Στέλεχος Εταιρίας στην Ασφαλιστική αγορά – Αιρετό μέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
