Γράφει η Δανάη Σεβαστού

Οι τουρκικές προκλητικότητες μέρα με τη μέρα κλιμακώνονται με αποκορύφωμα τις τελευταίες δηλώσεις-πυρά του Ταγίπ Ερντογάν κατά Γαλλίας και ΗΠΑ. Ο χαρακτηρισμός του Γάλλου ομολόγου του, Ε. Μακρόν, ως ψυχοπαθή και δηλώσεις όπως «φέρτε κυρώσεις, δεν ξέρετε με ποιόν χορεύετε» προς τις ΗΠΑ, αναρωτιόμαστε ευλόγως ποιος τελικά χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Με τις τουρκικές εκλογές να βρίσκονται προ των πυλών και τα στατιστικά να προμηνύουν την πολιτική του ήττα, ο Σουλτάνος ξεπερνά κάθε όριο σε μία προσπάθεια να πείσει το τουρκικό έθνος ότι οδεύει επιτυχώς σε αύξηση της επιρροής και της επικράτειας του μουσουλμανικού κράτους, δηλώσεις που όπως φαίνεται δεν τυγχάνουν ευρείας αποδοχής. Και ενώ προσοδοφόρο έδαφος μάλλον βρίσκουν σε φανατικούς της ακροδεξιάς, αυτό που τελικά αποδεικνύουν είναι την αρρωστημένη εξάρτηση του Ερντογάν από την εξουσία, χάριν της οποίας διστάζει να θυσιάσει το μέλλον ολόκληρης της χώρας του, παρασύροντας την σε ένα καθεστώς διεθνούς απομονωτισμού, οικονομικής κατάρρευσης και χαρίζοντας της την «ταμπέλα» του δακτυλοδεικτούμενου κράτους.

Ο Τούρκος πρόεδρος με όπλα του τα στρεβλά επιχειρήματα, τα αλλεπάλληλα ανοιχτά «μέτωπα» και τις διαδοχικές παραβιάσεις κατά ξένων επικρατειών και κατά των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου στρέφει κακοτρόπως την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, που τόσο απελπισμένα αναζητά, πάνω του. Τέτοιες συμπεριφορές δεν δύναται να γίνουν αποδεκτές και δεν μπορούν να ζητούν το προνόμιο της διαπραγμάτευσης. Αποτελούν ιό και οι ιοί καταπολεμούνται με έναν τρόπο: με αντιβιοτικά που τους εξουδετερώνουν, τακτική που ο Μακρόν φαίνεται καθόλα έτοιμος να ακολουθήσει, όπως αποδεικνύουν οι τελευταίες δηλώσεις και κινήσεις του.

Μια χώρα η οποία αρνείται επιδεικτικά να περιορίσει τις δράσεις της εντός των ορίων της επικράτειας της δεν δύναται να αποτελεί συνυπολογίσιμο μέλος της διεθνούς κοινότητας και οποιασδήποτε συμμαχίας.

Εκτός από το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί και εμβόλιο κατά της…«αρρώστιας» που έχει ο κ. Ερντογάν, καθώς φαίνεται να είναι «αλλεργικός» στην ειρήνη και το Διεθνές Δίκαιο!