Προ ολίγων ημερών γιορτάσαμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ένα γεγονός- ορόσημο για την Δημοκρατία στην Ελλάδα, καθώς λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα στις 24 Ιουλίου 1974, ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός και η αρχή της Μεταπολίτευσης λαμβάνει σάρκα και οστά. Ωστόσο, παρόλη την σπουδαιότητα του γεγονότος τόσο σε συμβολισμό όσο και σε ουσία, ορισμένοι, ευτυχώς για εμάς, μειοψηφία δεν τίμησαν την εξέγερση αυτή όπως έπρεπε. Ίσως σε κάποιους φανεί παράδοξο φαινομενικά, αλλά τελικά αυτό που συνέβη από την μειοψηφία την Τρίτη είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των Φιλελεύθερων κρατών είναι η ύπαρξη Συντάγματος, το οποίο τα κράτη είναι υποχρεωμένα να τηρούν και να εφαρμόζουν, εάν επιθυμούν στην πράξη να αποδεικνύουν ότι πιστεύουν στην Φιλελεύθερη Δημοκρατία. Η Ελλάδα, ευτυχώς, από την αρχή της Μεταπολίτευσης έως σήμερα, δείχνει να σέβεται το Σύνταγμα της και να το τηρεί εφαρμόζοντάς το, με μια μικρή εξαίρεση το καλοκαίρι του 2015 και τον θεσμό του δημοψηφίσματος, ο νοών νοείτο.
Στο ελληνικό Σύνταγμα λοιπόν, υπάρχει το άρθρο 48 που αναφέρεται στην κατάσταση πολιορκίας και επιτρέπει έπειτα από συνεδρίαση της Βουλής την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών είτε σε όλη την χώρα είτε σε μερικό τμήμα της επικράτειας. Τέτοια δικαιώματα είναι η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου και η συμμετοχή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, η ελεύθερη μετακίνηση στην επικράτεια, η ελευθερία έκφρασης κοκ. Η διάρκεια ισχύος των επιβαλλόμενων μέτρων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 15 ημέρες, υπάρχει όμως η δυνατότητα παράτασης ανά δεκαπενθήμερο αυτών, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας ή εκτάκτου ανάγκης εξαιτίας ενός αόρατου εχθρού, διότι κινδυνεύει η δημόσια υγεία των πολιτών και η χώρα ταλαιπωρείται από μια πανδημία που συμβαίνει κάθε 100 χρόνια. Λόγω αυτού του γεγονότος, αποφασίστηκε η περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων μέσω του εγκλεισμού για 15 ημέρες και τα μέτρα αυτά επανεξετάζονται πριν εφαρμοστούν κάθε 2 εβδομάδες είτε τμηματικά είτε συνολικά ανά την επικράτεια. Με βάση αυτήν την αναλογία, όπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο αντισυνταγματικότητας. Ακόμη, οι στιγμές που ζούμε δεν είναι μοναδικές. Η ίδια καραντίνα είχε επιβληθεί και το 1918 κατά την «ισπανική γρίπη» σε όλα τα κράτη. Αρκετά πια με την φημολογία περί παγκόσμιου πρωτόγνωρου.
Δεύτερον, τα Φιλελεύθερα Δημοκρατικά κράτη διαθέτουν από το Σύνταγμα το μονοπώλιο της έννομης βίας, δηλαδή το κράτος έχει το δικαίωμα όπου διακυβεύεται η τάξη και ο νόμος να επέμβει μέσω της αστυνομίας και να επιβάλλει τον νόμο και την τάξη. Συνεπώς, το στοιχείο αυτό της επιβολής προβλέπεται από το Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, την Τρίτη πήγε να διαδηλώσει παράνομα μία μερίδα ανθρώπων, η οποία παραβίασε την νομοθεσία που είχε εκδοθεί λόγω της κατάστασης πολιορκίας που βρίσκεται η χώρα. Αυτό είναι το γεγονός με βάση τα παραπάνω τι να κάνουμε τώρα. Από την στιγμή που διασαλεύτηκε η τάξη, το κράτος, χρησιμοποιώντας το δικαίωμα που του δίνεται νομίμως από το Σύνταγμα επιχείρησε την καταστολή, η οποία γίνεται βίαια, γι’ αυτό το μονοπώλιο, άλλωστε, λέγεται έννομη βία και δεν λέγεται έννομη ειρήνη ή κάτι τέτοιο.
Καταλήγοντας, όσα προαναφέρθηκαν παραπάνω δείχνουν ότι το κράτος έκανε την δουλειά του ως όφειλε για την διασφάλιση της Δημοκρατίας. Η Φιλελεύθερη Δημοκρατία βασίζεται στην αρχή της πλειοψηφίας. Την Τρίτη το κράτος επέλεξε να τιμήσει την αρχή της πλειοψηφίας, την πλειοψηφία που ήθελε να γιορτάσει αλλά επέδειξε ατομική ευθύνη και έμεινε σπίτι της σεβόμενος την δημόσια υγεία. Το κράτος τίμησε ουσιαστικά την επέτειο του Πολυτεχνείου, μαχόμενο για την Δημοκρατία των πολλών, όπως μαχόμενοι έπεσαν τότε φοιτητές για την Δημοκρατία. Συγκεκριμένα, προσπάθησε να εμποδίσει την απόπειρα επιβολής της τυραννίας της μειοψηφίας, των λίγων που επιδόθηκαν σε επαναστατικό show προκειμένου να υπερασπιστούν ιδεολογικά αυτό ακριβώς το οποίο πολέμησαν οι φοιτητές τότε στο Πολυτεχνείο, αμαυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την μνήμη τους τελικά. Τι ειρωνεία!
Πολιτικός Επιστήμονας και Ιστορικός, Αρθρογράφος
