Γράφει ο Νίκος Λεγάκης

Όλοι παρακολουθήσαμε με αγωνία τα γεγονότα που ξεκίνησαν να εκτυλίσσονται στο Καπιτώλιο στις 6/1/21. Το γεγονός της εισβολής είναι από μόνο του αρκετό για να φέρει πολυεπίπεδες επιπτώσεις όχι μόνο στην αμερικανική πολιτική σκηνή αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα.

Η κατάσταση μύριζε μπαρούτι καιρό τώρα, ήδη από την επόμενη των αμερικανικών εκλογών. Οι κινήσεις του Προέδρου Trump ήταν αρκετές για να ανάψουν το φυτίλι και να οδηγηθούμε στα γεγονότα της Τετάρτης.

Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την πολιτική στάση. Αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάζουμε όμως, δεν είναι το τι συνέβη αλλά το γιατί συνέβη και το τι μπορεί να ακολουθήσει.

Προσωπικά, δε θεωρώ πως τα 72.4 εκ. που ψήφισαν Trump είναι φασίστες/ρατσιστές/μέλη της ΚΚΚ κ.ο.κ. – θα έπρεπε να ανησυχούμε ιδιαιτέρως αν είχαν τέτοια δυναμική και υποστήριξη οι ακροδεξίες φωνές- , σίγουρα βέβαια οι πολιτικές Trump δίνουν στέγη και σε αυτές τις πεποιθήσεις και άλλωστε ένας από τους λόγους που κατακρίνεται σε όλη την διάρκεια της θητείας του είναι αυτός.

Στο δια ταύτα λοιπόν, η πλειοψηφία αυτών των ψηφοφόρων είναι είτε απογοητευμένοι από τις προηγούμενες πολιτικές (που επιζητούν το διαφορετικό που θα κάνει την αλλαγή), είτε θύματα δημαγωγικών πολιτικών ή απλά έχουν τα δικά τους πιστεύω τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν και να τεκμηριώσουν. Αναφορικά με την τελευταία κατηγορία, εφόσον κινούνται στα δημοκρατικά πλαίσια, είναι αναντίρρητο δικαίωμα τους το να μπορούν να πιστεύουν μια άποψη. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υπάρχουν 72.4 εκ. φασίστες, ρατσιστές κ.ο.κ. και είναι ανήθικο να τσουβαλιάζουμε αυτό τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων δίνοντας τους αυτή την ταμπέλα, στο όνομα της οποίας έχουν γίνει θηριωδίες .

Ας αναζητήσουμε λοιπόν τα αίτια της αντίδρασης αυτής – με αποκορύφωμα την εισβολή στο Καπιτώλιο – στο ότι στα πλαίσια της πολιτικής ορθότητας που ονόμασε τα 72.4 εκ. ψηφοφόρων ως φασίστες και ρατσιστές μονομιάς, υπήρχαν πάρα πολλές δημοκρατικές φωνές που είτε δεν ακούστηκαν ποτέ, είτε χλευάστηκαν, είτε λοιδορήθηκαν, είτε απομονώθηκαν, καθώς θεωρήθηκαν – πριν ακόμα εκφραστούν- ως ρατσιστικές/φασιστικές κ.ο.κ. . Έτσι λοιπόν, είναι απολύτως λογικό να δημιουργούνται ακόμα πιο ακραίες συμπεριφορές όπως επίσης και να κερδίζουν χώρο οι ακροδεξιές φωνές με αποτέλεσμα ενέργειες σαν αυτή που όλοι παρακολουθήσαμε.

Αναφορικά με το τι πρόκειται να συμβεί θεωρώ πως σε Παγκόσμιο επίπεδο, μετά από αυτή το γεγονός οι υπερδυνάμεις όπως Ρωσία και Κίνα τρίβουν τα χέρια τους. Αυτή η αναταραχή στις Η.Π.Α. είναι εξέλιξη που οι ανταγωνιστικές υπερδυνάμεις θα ήταν πολύ δύσκολο ως ακατόρθωτο να προκαλέσουν. Ήδη, την  επόμενη μέρα της εισβολής η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠ.ΕΞ. (μιας χώρας δηλαδή που κυβερνάται από τον ίδιο άνθρωπο 20 συναπτά έτη) δήλωσε πως «το εκλογικό σύστημα στις Η.Π.Α. δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες δημοκρατικές προδιαγραφές» χαρακτηρίζοντας το μάλιστα ως «αρχαϊκό». Το παραπάνω αποτελεί έναν συμβολικό και συνάμα οξύμωρο σχολιασμό που αναδεικνύει το πόσο υποβαθμίζεται η – ήδη υποβαθμισμένη μετά από 4 χρόνια θητείας Trump – εξωτερική εικόνα της Αμερικής.

Σε εγχώριο επίπεδο θεωρώ πως η κατάσταση στην Αμερική θα εξελιχθεί τόσο όσο, ώστε να ισχυροποιηθεί η αμφιβόλου δυναμικής κυβέρνηση Biden. Το αποτέλεσμα στην Georgia καταδεικνύει το παραπάνω, καθώς, μέσω αυτού ενισχύεται η επερχόμενη κυβέρνηση. Αν το δούμε μακροπρόθεσμα, κερδισμένοι από την ημέρα της εισβολής είναι οι δημοκρατικοί. Σε κάθε περίπτωση, αν η βία συνεχιστεί σε κάποια από τις επόμενες ημέρες τότε θα χρεωθεί εξ’ ολοκλήρου στον πρόεδρο Trump. Οι Ρεπουμπλικάνοι, θα χάσουν από την δυναμική τους και ο επόμενος (ή οι επόμενοι) υποψήφιοι των Ρεπουμπλικάνων, θα είναι αναγκασμένοι να βαδίζουν εντός των ορίων της πολιτικής ορθότητας για να αντέξουν πολιτικά, πράγμα που δε συνέβαινε επί τραμπισμού.

Επιπλέον, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο να μη ξαναϋπάρξει υποψήφιος τέτοιου τύπου καθώς φαίνεται να καίγεται η πολιτική αυτή μαζί με το πολιτικό κεφάλαιο του Trump. Τέλος, το γεγονός ότι στα post του κατά την διάρκεια της εισβολής, αρχικά επέμενε στο να συνεχιστεί η διαμαρτυρία ειρηνικά χωρίς όμως να προτρέπει τους διαμαρτυρόμενους να αποχωρήσουν, πράγμα που στη συνέχεια ανακάλεσε, με τον δικό του τρόπο, καλώντας τους σε αποχώρηση, και βλέποντας ότι η συνέχιση αυτής της κατάστασης τον φθείρει και μαζί με αυτών, μελλοντικά και τους Ρεπουμπλικάνους. πράγμα που φαίνεται να αντιλήφθηκε και ο αντιπρόεδρος Pence (ο οποίος στέκονταν στο πλάι του μέχρι και εκείνη την στιγμή) και για αυτό εν τέλει αποστασιοποιήθηκε. Σε κάθε περίπτωση όμως ο χρόνος είναι αυτός που θα δείξει τι μέλλει γενέσθαι.