Γράφει ο Νίκος Βότσιος

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν παρατηρηθεί έντονες αλλαγές στις τάξεις της αντιπολίτευσης. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία στο 38.6%, η οποία στην παρούσα φάση εμφανίζεται να μην έχει αντίπαλο με τις δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ να περιορίζονται στο 20% και του ΚΙΝΑΛ στο 6.5%, να διαιρούν την πολύτιμη πολιτική πίτα της κεντροαριστεράς.

Κρίνεται σημαντικό πως ο εν λόγω πολιτικός προσανατολισμός είναι ο επικρατέστερος στο σώμα των ψηφοφόρων στη χώρα μας με σχεδόν όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου να μάχονται να αποσπάσουν τμήμα του. Το γεγονός του κατακερματισμού ενισχύεται με τον κορωνοϊό, καθώς η πρωτοβουλία πολιτικών κινήσεων είναι αποκλειστικά στα χέρια της κυβέρνησης.

Αυτό είναι μεγάλο πλήγμα για τα κόμματα της αριστεράς και της κεντροαριστεράς κατεξοχήν και φαίνεται να επιταχύνει τις όποιες διαδικασίες αλλαγών προκειμένου να συνεχίσουν να διαδραματίζουν ρόλο.

Στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ η ήττα στις εκλογές έφερε για πρώτη φορά την αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο κρίθηκε πως σε πρώτο χρόνο κανείς δε θα μπορούσε να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος, καθώς τα ισχυρότερα στελέχη έχουν και αυτά μοιραστεί μαζί του μέρος της φθοράς από την κυβερνητική θητεία (Δούρου, Σκουρλέτης, Τσακαλώτος) και αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν και να ρίξουν τους τόνους.

Από την άλλη, στο ΚΙΝΑΛ, η Φώφη Γεννηματά κατάφερε να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματος, όμως παρά τις νίκες σε εκλογικό επίπεδο δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την απόλυτη στήριξη στο εσωτερικό και ετοιμάζεται για νέα αναμέτρηση την άνοιξη με πιθανότερο αντίπαλο τον Ανδρέα Λοβέρδο. Ρόλο-κλειδί θα παίξει ο Νίκος Ανδρουλάκης ο οποίος είναι ακόμη νέος και δεν αποκλείεται να θέσει ξανά υποψηφιότητα στην περίπτωση που δεν στηρίξει κάποιον από τους προαναφερθέντες. Ο πολιτικός κύκλος της κας Γεννηματά με εμφανώς πιο αριστερό πρόσημο από αυτό του κου Λοβέρδου, βλέπει θετικά μια συστράτευση με το ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αλλάξει αρχηγό ο τελευταίος.

Η λύση φαίνεται να βρίσκεται στο όνομα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άνοδο του στην εξουσία, ο οποίος έγινε γνωστός ως υποψήφιος του κόμματος για το Δήμο της Αθήνας το 2014 και διατέλεσε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ καθώς και κυβερνητικός εκπρόσωπος κατά την πρώτη θητεία του Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Το ρήγμα φαίνεται να ήρθε στη μνημονιακή στροφή του κόμματος. Κατ’ αυτό τον τρόπο ο κος Σακελλαρίδης απέφυγε την πολιτική φθορά της στροφής του Αλέξη Τσίπρα. Το διάστημα που έμεινε μακριά από τα φώτα έχτισε δυνατές σχέσεις με τους άλλους πόλους της κεντροαριστεράς, όπως στελέχη του Ποταμιού και του ΚΙΝΑΛ.

Στους επόμενους μήνες θα έρθουν έντονες αλλαγές καθώς και το ΚΙΝΑΛ καλείται να χαράξει πορεία αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει το βήμα παραπάνω, καθώς η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στο τιμόνι μπορεί να κράτησε το κόμμα στο ύψος του, όμως ταυτόχρονα φαίνεται να στερείται προοπτικών. Η μέχρι τώρα αντιπολίτευση αδυνατεί να αποσπάσει μερίδιο στήριξης από την κυβερνητική φθορά παρά τις πρωτοφανείς δυσκολίες της χώρας. Θα έρθει λοιπόν η αλλαγή για να σώσει τις εκλογές; Ή οι εκλογές για να φέρουν την αλλαγή;

Αναδημοσίευση από Πρωινό Λόγο στις 22/1/2021