Κάθε βδομάδα οι κάτω των 30 βρισκόμαστε στην τσίτα μήπως και υπάρξουν νεότερα ως προς τον εμβολιασμό μας. Από τη μία ο Υπουργός Κικίλιας που έκανε αναφορά σε Ιούλιο, έπειτα το ρεπορτάζ κάνει λόγο για Ιούνιο και μάλιστα δικαίωμα επιλογής ως προς το επιθυμητό εμβόλιο. Οι μέρες περνάνε, ο Μάιος μας αφήνει πίσω του και η προσοχή όλων στρέφεται σε αυτό.
Ορόσημο για τους νεότερους είναι το καλοκαίρι. Βιάζονται για τον εμβολιασμό τους έτσι ώστε να επιστρέψουν στην κανονικότητα και την κοινωνικότητα που τόσο έχουν στερηθεί. Η προσμονή ενός καλοκαιριού δίχως το φόβο του ιού για αυτούς και τους οικείους τους είναι βασικό κίνητρο ως προς το να προχωρήσουν στον εμβολιασμό τους. Φυσικά το πότε θα κάνουν το εμβόλιο εξαρτάται από το πόσα είναι διαθέσιμα και κατά πόσο προχωρούν και οι μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Από τη μία το AstraZeneca με τους περιορισμούς φύλλου και ηλικίας. Από την άλλη το μονοδοσιακό Johnson & Johnson που χρησιμοποιείται μέχρι τώρα στα νησιά, δείχνουν πως η πλειονότητα των νεότερων θα εμβολιαστεί με Pfizer. Σε αυτό το σημείο πρέπει να θυμίσουμε τη βασική αδυναμία του εμβολίου της Pfizer, το οποίο αποτελεί το βασικό μας όπλο κατά τη διάρκεια της «αντεπίθεσης» απέναντι στην πανδημία. Το συγκεκριμένο εμβόλιο υστερεί στη συντήρηση και κατά συνέπεια τη μεταφορά και την όποιας μορφής ευελιξία. Αυτό σε καθημερινά λόγια μεταφράζεται ως εξής: Αν το εμβόλιο βγει από την ειδική κατάψυξη, δεν μπορεί να παγώσει ξανά και πρέπει είτε να χρησιμοποιηθεί ή να πεταχτεί. Και όντως έτσι συμβαίνει. Κάθε φιαλίδιο σύμφωνα με τον ΠΟΥ αντιστοιχεί σε 6 δώσεις για το συγκεκριμένο εμβόλιο, όπου εάν ανοιχθεί πρέπει είτε να χρησιμοποιηθεί άμεσα ή να καταλήξει στα σκουπίδια.
Προς αποφυγή ρουσφετιών και παρεξηγήσεων, σε περίπτωση που κάποιος ακυρώσει το ραντεβού του, το εμβολιαστικό κέντρο ψάχνει άμεσα αντικαταστάτη από την υπάρχουσα λίστα. Αν υπάρχει κάποιος καλώς, αν όχι πετιέται. Αυτό σε πολλές περιπτώσεις κάθε μέρα στην Ελλάδα σημαίνει πως πετιούνται από 1 έως 5 δόσεις (ανά φιαλίδιο) για λόγους πρωτοκόλλου. Σίγουρα η διαδικασία έχει τη σημασία της έτσι ώστε να αποφεύγονται οι διακρίσεις, όμως την ίδια στιγμή κοστίζουν ζωές. Σε αυτή τη φάση της πανδημίας δεν υπάρχει κανείς που τη θεωρεί «ψέμα» ή «φούσκα». Όλοι έχουμε αρκετούς γνωστούς που στην καλύτερη το πέρασαν και στη χειρότερη, απεβίωσαν. Στις προσπάθειες όλων αυτών λοιπόν και στην προσδοκία μιας κανονικής χρονιάς, δε μ/ας παίρνει να πετάμε τα εμβόλια.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Πρωινός Λόγος στις 28/5/21
Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός – Ραδιοφωνικός παραγωγός με ενασχόληση στην δημοσιογραφία και την επικοινωνία
