Με σύνθημα “Πράσινη επανάσταση” ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Ανδρέας Λοβέρδος, ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία για την διεκδίκηση του χρίσματος της ηγεσίας του κόμματος και κατ’ επέκταση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, που, όπως ο ίδιος στην πολιτική του διακήρυξη αναφέρει, επιθυμεί να επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο. Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένας έμπειρος πολιτικός, ο οποίος από το 2000, όταν και εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στη Β’ Αθηνών, έχει καθημερινή παρουσία στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Με θητεία σε πληθώρα υπουργείων ο ίδιος έχει κερδίσει το σεβασμό των πολιτικών του αντιπάλων, ενώ ο λόγος του θεωρείται από τους λίγους αξιόπιστους εντός και εκτός κοινοβουλίου. Έχοντας αποκομίσει θετικές και αρνητικές εμπειρίες όλα αυτά τα χρόνια μέσα από την πολιτική, ο κ. Λοβέρδος αποφάσισε να ηγηθεί της ανάγκης το πάλαι ποτέ μεγάλο κόμμα της χώρας να επιστρέψει ή πιο σωστά να διεκδικήσει τα ποσοστά που του αναλογούν.
Το ΠΑΣΟΚ πληγώθηκε όσο κανένα άλλο κόμμα από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και των λανθασμένων πολιτικών επιλογών των αρχηγών του το προηγούμενο διάστημα. Μάλιστα, βρέθηκε από συνδιεκδικητής της εξουσίας και μεγάλος αντίπαλος της έτερης μεγάλης παράταξης (Νέα Δημοκρατία) να βρεθεί να παλεύει για την παρουσία του στο κοινοβούλιο (4,68% στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015). Σήμερα ως Κίνημα Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ έχει μείνει στην πολιτική αφάνεια. Η μετάβαση της ηγεσίας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στη Φώφη Γεννηματά δεν απέδωσε, ενώ ούτε η προσπάθεια συμπόρευσης με τις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις του τόπου τον Μάρτιο του 2018, μεταξύ αυτών το “Ποτάμι” και η “Δημοκρατική Αριστερά”, έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Με το κόμμα να χαρακτηρίζεται από έντονη εσωστρέφεια και κρίση ταυτότητας, αδυνατώντας να προσδιορίσει τον ιδεολογικό του αντίπαλο μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας διείσδυσαν στο χώρο του κέντρου και κατάφεραν να προσεγγίσουν μεγάλη μερίδα των εν δυνάμει ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής. Κάπως έτσι τα δημοσκοπικά περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα και η ανάγκη εξεύρεσης λύσεων κρίνεται επιτακτική για την επάνοδο του κόμματος.
Με αφορμή τις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές του Κινήματος Αλλαγής, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Αρκεί ένας Ανδρέας να φέρει την πολυπόθητη αλλαγή και ανανέωση στο κόμμα; Και λέγοντας αλλαγή σαφώς δεν εννοούμε μόνο την αντικατάσταση προσώπου στην ηγεσία. Η ανανέωση που απαιτείται πρέπει να είναι εμφανής στις τάξεις του εκλογικού σώματος, αν το ΚΙΝΑΛ θέλει να έχει βάσιμες ελπίδες την επόμενη μέρα να κοιτάξει πιο πάνω από τα σημερινά του ποσοστά. Στις εθνικές εκλογές, που αναμένονται στο τέλος της τετραετίας, όπως έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ο πρωθυπουργός – αλλά ίσως και λίγο νωρίτερα θα συμπληρώσω εγώ – και μάλιστα με απλή αναλογική η τρίτη πολιτικά δύναμη, το ΚΙΝΑΛ δηλαδή εκτός απροόπτου, θα κληθεί να καθορίσει την σταθερότητα του τόπου. Πριν από αυτό όμως πρέπει να αποφασίσει το ίδιο ποιο δρόμο θα ακολουθήσει, με ποιους συμμάχους θα πορευτεί και τι αντιπολίτευση θα κάνει. Ένα νέο ενδεχόμενο πισωγύρισμα μετά την ανάδειξη νέου αρχηγού – πολύ φοβάμαι – ότι θα επιφέρει και το τελικό χτύπημα στην παράταξη που δημιούργησε ένας άλλος Ανδρέας, ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Φοιτητής του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
