Η Εύβοια, η Αττική και Πελοπόννησος κάηκαν. Και τόσο η χώρα, όσο και ο πλανήτης, θα συνεχίσουν να μαστίζονται από πυρκαγιές για πολύ καιρό αφότου φύγει από την πρωθυπουργία ο Μητσοτάκης. Το θέμα είναι τι μπορεί, αλλά και τι πρόκειται να γίνει από δω και πέρα.
Το πρώτο και σημαντικότερο είναι οι αποζημιώσεις των πληγέντων. Πρόκειται για πραγματική καταστροφή, ίσως τη μεγαλύτερη στην ιστορία της χώρας. Οι πολλές ταυτόχρονες εστίες έκαναν δύσκολο το έργο της πυρόσβεσης, ενώ τα «αλάνια με γκαζάκια» προσέθεσαν στις δύσκολες συνθήκες που έφερε μπροστά μας η κλιματική κρίση. Αποτέλεσμα αυτού, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους καμμένα, όπως και εκατοντάδες οικίες και επιχειρήσεις. Όλα αυτά απαιτούν χρήματα και μάλιστα με ταχύτητα και χωρίς πολλές διαδικασίες. Τα ποσά που δόθηκαν είναι ίσως τα μεγαλύτερα που έχουμε δει σε αποζημιώσεις, ενώ προστίθεται στα θετικά του πρωθυπουργού το γεγονός ότι ζήτησε από τους ιδιώτες να παράξουν οι ίδιοι έργο και όχι να καταθέσουν τα χρήματα για τους πληγέντες στο δημόσιο με ό, τι αυτό συνεπάγεται τόσο σε καθυστερήσεις, όσο και σε υστερόβουλες πρακτικές του παρελθόντος.
Δεύτερο στοιχείο είναι η απόδοση ευθυνών. Οι Ευβοιώτες έβλεπαν τον τόπο τους να καίγεται μέρα νύχτα και τη βοήθεια να είναι από ελάχιστο έως μηδενική. Η ευθύνη για αυτό το κομμάτι βαραίνει τα υπουργεία των κυριών Χρυσοχοΐδη και Χαρδαλιά ως πολιτικούς προϊσταμένους και ειδικότερα τις αρμόδιες υπηρεσίες, τις οποίες εποπτεύουν. Τα αποτελέσματα για όποιες ευθύνες τελικά αποδοθούν, μεγαλύτερες ή μικρότερες, θα αργήσουν πολύ να φανούν, πόσω μάλλον να αποδοθούν. Φανταστείτε πως στην εγκληματική πυρκαγιά στο Μάτι, η δίκη ακόμη δεν έχει τελειώσει και έχουν περάσει 3 ολόκληρα χρόνια.
Τρίτη ανησυχία όλων είναι το μέλλον που έρχεται. Και τώρα τι θα συμβεί; Θα αγοράσουμε άλλα Καναντέρ; Πως θα ζήσει ο κόσμος; Και φυσικά θα μπουν ανεμογεννήτριες; Υπάρχουν καλά και κακά νέα. Τα «καλά» νέα είναι πως οι Ευβοιώτες ζούσαν κυρίως από το γη, ρετσίνι από το δάσος, καλλιέργειες από τα χωράφια τους κλπ. Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι είχαν χαμηλά εισοδήματα. Με ένα γενναίο πρόγραμμα ανασυγκρότησης, δεν αποκλείεται κάποιοι εξ αυτών που επλήγησαν να βρεθούν ακόμη καλύτερα στο οικονομικό σκέλος, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι γενικότερες συνθήκες θα είναι καλύτερες. Τα κακά νέα είναι πως μέχρι να συμβούν όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα, ένας Θεός ξέρει πως θα τα καταφέρουν οι άνθρωποι, χωρίς σκεπή πάνω από το κεφάλι τους. Και ναι γίνονται καταυλισμοί και οι βοήθειες ευπρόσδεκτες, αλλά τίποτα δεν αντικαθιστά το σπίτι σου.
Φυσικά τελευταίο, αλλά υπαρκτό, έρχεται το θέμα των ανεμογεννητριών. Πολλοί ρωτούν: Για αυτές κάηκαν τα δάση; Θα γεμίσουμε σίδερο; Υπάρχει μεγάλη σύγχυση γύρω από το θέμα. Ο πρωθυπουργός είπε πως η λύση είναι η πράσινη ανάπτυξη και πως πρέπει η αιολική ενέργεια να αξιοποιηθεί ακόμη περισσότερο. Επίσης αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο θαλάσσιων ή πλωτών ανεμογεννητριών, έτσι ώστε να έχουν το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Τι συμβαίνει όμως με τα δάση; Καταρχήν, ανεμογεννήτριες επιτρέπεται να μπουν σε δάση, όπως ήδη αυτά είναι. Μάλιστα ανοίγονται δασικοί δρόμοι για να μεταφερθούν τα κομμάτια τους, πράγμα που σημαίνει πως τα δάση αυτά καθαρίζουν (τουλάχιστον υποτυπωδώς) και κινδυνεύουν λιγότερο από πυρκαγιές καθώς και διευκολύνεται η πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων. Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως οποιοσδήποτε αρέσκεται στο να έχει τις γεννήτριες απέναντι από το χωριό του αντί για το γνώριμο ως σήμερα τοπίο. Όσον αφορά τα καμμένα δάση, επιτρέπεται μεν, αποτρέπεται δε. Αυτό σημαίνει πως αν οι ενδιαφερόμενοι δήμοι αντιταθούν σε μια μελλοντική επένδυση και την προσβάλλουν στα δικαστήρια στις συγκεκριμένες περιοχές, έχουν ισχυρότατο πάτημα για την ακύρωση τους. Αυτό δε σημαίνει πως δε θα γίνει καμία νέα ανεμογεννήτρια στην περιοχή, σημαίνει όμως πως όποια γίνει θα είναι με τη σύμφωνη γνώμη της διοικούσας αρχής. Μια συνθήκη, η οποία όπως αντιλαμβάνεται κανείς είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
Σε κάθε περίπτωση όλη η χώρα, και πολλές του εξωτερικού παρακολούθησαν με ευαισθησία και συμπάθεια την τραγωδία και εύχονται οι πληγέντες να ορθοποδήσουν γρήγορα και οι περιοχές να ξανανιώσουν το συντομότερο δυνατό. Η ανθρώπινη και φυσική τραγωδία δεν μπορεί να μην αγγίξει και τον τελευταίο λογικό πολίτη σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων. Ευχόμαστε τα πράγματα να ξαναβρούν το δρόμο τους και να μην χρειαστεί να βιώσει ξανά άλλος κανείς κάτι τέτοιο.
Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα “Πρωινός Λόγος”
Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός – Ραδιοφωνικός παραγωγός με ενασχόληση στην δημοσιογραφία και την επικοινωνία
