Γράφει ο Νίκος Βότσιος

Η Τουρκία ανησύχησε πολύ όταν η Ελλάδα έκλεισε τη συμφωνία για 18 Rafale. Ο εκνευρισμός της Άγκυρας αυξήθηκε, όταν λίγες μέρες πριν επιβεβαιώθηκε η ενεργοποίηση της option με άλλα 6 Rafale. Μετά την ανακοίνωση του ελληνογαλλικού συμφώνου για την αμοιβαία άμυνα μπορούμε να πούμε αισίως πως το σχέδιο της «γαλάζιας πατρίδας» βρίσκει το τέλος του.

Στην Τουρκία τα οικονομικά προβλήματα είναι τεράστια. Ο νέος Γερμανός Καγκελάριος, όποιος και αν τελικά είναι αυτός, δεν θα έχει τη σχέση που είχε η Μέρκελ μαζί του. Ο Ερντογάν δύσκολα βρίσκει χημεία με δυτικούς ηγέτες, όπως φάνηκε και από τον τρόπο που συνεχίζει να τον αντιμετωπίζει ο Μπαϊντεν. Η συμφωνία «μαμούθ» Ελλάδας-Γαλλίας είναι το κερασάκι σε μια μάλλον πικρή τούρτα για την Τουρκία, η οποία μετά τις «πόρτες» από τις ΗΠΑ, βλέπει τη Γερμανία να έχει περιορισμένη ανοχή στις τουρκικές απειλές και μια γαλλική ανάληψη προεδρίας στην αυγή του 2022 να είναι αρμόδια για καυτά θέματα για την οικονομία της Τουρκίας, όπως είναι τα χρήματα που παίρνει η Άγκυρα για τους πρόσφυγες, αλλά και η ανανέωση της Τελωνειακής Ένωσης Ε.Ε-Τουρκίας.

Οι αντίπαλοι της «Γαλάζιας Πατρίδας» συνασπίζονται και η Ελλάδα αποκτά οπλικά συστήματα που κάνουν πραγματικότητα τον τουρκικό εφιάλτη που ακούει στη φράση «Το Αιγαίο ως ελληνική λίμνη». Η Κύπρος επίσης παίρνει ανάσα καθώς οι Belh@rra μαζί με τα Rafale καθιστούν τις τουρκικές απειλές, μάλλον μη πραγματοποιήσιμες δίνοντάς μας ”διαπραγματευτικό αέρα” στις δύσκολες συνομιλίες με τους Τούρκους.

Η ”Γαλάζια Πατρίδα” ως τουρκική φαντασίωση, μάλλον δεν περνά τις καλύτερες μέρες. Η Τουρκία θα δοκιμάσει ίσως τη λειτουργία της ”αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής” μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας.

Η Γαλλία θέλει να δείξει ανάστημα σε ΗΠΑ και ΗΒ μετά την ταπείνωση από τη συμφωνία AUKUS η οποία επίσης έφερε σε δύσκολη θέση το ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει στο παρελθόν εκφράσει την άποψη ότι το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό. Πράττει βάσει αυτού. Η Ελλάδα από την πλευρά της έχει κουραστεί να ακούει τον Γενς Στόλτενμπεργκ να μιλάει στρογγυλοποιημένα για τις τουρκικές προκλήσεις σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Η συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας είναι το πρώτο βήμα της ΕΕ για τη δημιουργία του Ευρωστρατού, σε μια προσπάθεια η ΕΕ να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη γεωπολιτική σκακιέρα, αντί του ακολούθου των ΗΠΑ.

Από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η Γαλλία έδειξε τη θέλησή της για Μεσογειακή Ένωση εντός των πλαισίων της Ε.Ε. Το Βερολίνο όμως, μάλλον είχε άλλη άποψη. Οι παράγοντες που οδήγησαν το Παρίσι στο να μπορέσει να αυξήσει την επιρροή του εντός της Ε.Ε ήταν τρεις: Το Brexit, η προσπάθεια αναμόρφωσης του γαλλικού ρόλου στον κόσμο και η φθίνουσα πορεία της γερμανικής ισχύος. Ο Μακρόν δεν έγινε ”αντίπαλος” της Μέρκελ αλλά ήταν σίγουρα άλλη φωνή από αυτήν που είχε συνηθίσει να ακούει το Βερολίνο από Σαρκοζί και Ολάντ.

Σε στρατιωτικό επίπεδο, η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε κατέστησε τη Γαλλία την αδιαμφισβήτητη δύναμη της Ευρώπης. Η Μεσόγειος είναι πλέον η περιοχή στην οποία η Γαλλία έχει τον πρώτο λόγο και η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει την πλέον σημαντική σχέση με μια δύναμη που δεν έχει μόνο ευρωπαϊκή, αλλά και παγκόσμια επιρροή.

Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία έχει 3,5 χρόνια πριν χάσει κάθε ευκαιρία σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο και 1,5 έτος ώστε ο Ερντογάν να ψάξει να βρει «τρόπαια» για να αναστήσει τη δημοτικότητά του.

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Πρωινός Λόγος