Γράφει ο Αλέξανδρος Σγαρδώνης

Το περιστατικό του Περάματος με την καταδίωξη των 3 Ρομά με συνέπεια τον θάνατο ενός εκ των τριών δραστών και τον τραυματισμό 8 ακόμη ανθρώπων ανάμεσα τους και 7 αστυνομικοί , αποτελεί ένα συνταρακτικό γεγονός, όμως θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ήταν κάτι αναμενόμενο.

Πρωταρχικά, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι με βάση το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της χώρας μας καθώς και τα μνημόνια ενεργειών των αστυνομικών σε περίπτωση καταδίωξης το μόνο που μπορείς να ενεργήσεις είναι ακολουθείς το όχημα και να του φράξεις τον δρόμο. Στο συγκεκριμένο περιστατικό η καταδίωξη διήρκησε πάνω από μία ώρα με πολύ μεγάλες ταχύτητες εντός αστικού περιβάλλοντος κάτι το οποίο εξέθεσε σε άμεσο κίνδυνο όχι μόνο τους αστυνομικούς και τους φερόμενους ως δράστες αλλά και διερχόμενους οδηγούς και πεζούς.

Η Ελλάδα παρουσιάζει ένα τελείως αναχρονιστικό και παλαιωμένο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα φαινόμενα αυτά σε σχέση με αντίστοιχα κράτη του εξωτερικού. Πρωταρχικά , δεν προβλέπεται από την νομοθεσία μας τόσο ο εμβολισμός όσο και η εκτροπή του καταδιωκόμενου αυτοκίνητού με συνέπεια να εκτίθενται σε προφανή και άμεσο κίνδυνο αρκετά άτομα. Συνέπεια της αναχρονιστικής αυτής νομοθεσίας είναι να μην υπάρχει υλικοτεχνικός εξοπλισμός κατάλληλος ώστε να μπορούν οι αστυνομικοί να συλλαμβάνουν τους δράστες.  Βλέπουμε σε χώρες του εξωτερικού τα περιπολικά οχήματα να είναι εφοδιασμένα με μπάρες εμβολισμού οχημάτων ενώ ταυτόχρονα ειδικά καρφιά τοποθετούνται στο οδόστρωμα ώστε να σκίζουν τα λάστιχα των εν λόγω οχημάτων. Επίσης στις ΗΠΑ έχουν προχωρήσει ακόμα παραπέρα στους τρόπους με τους οποίους σταματούν τα καταδιωκόμενα οχήματα. Στις τάξεις της αστυνομίας υπάρχουν μηχανήματα τα οποία εκτοξεύουν ένα σιδερένιο καρφί στο καταδιωκόμενο  όχημα στο οποίο διέρχεται ρεύμα, προκαλώντας ουσιαστικά ηλεκτρική εκκένωση στο αυτοκίνητο με συνέπεια να καταστρέφεται η μπαταρία αυτό και το όχημα να ακινητοποιείται. Αντίστοιχα υπάρχει και συσκευή η οποία νεκρώνει το αυτοκίνητο με ηλεκτρομαγνητικό παλμό.

Στην χώρα μας οι καταδιώξεις με βάση το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο έχουν πάντα δύο καταλήξεις ή που θα ξεφύγει ο δράστης ή το όχημα θα συγκρουστεί και θα ακινητοποιηθεί. Υπενθυμίζω τα πολύνεκρα τροχαία που έχουν πραγματοποιηθεί στην ανατολική Μακεδονία και στα οποία εμπλέκονταν κυκλώματα διακίνησης μεταναστών. Σε πολλές των περιπτώσεων τα οχήματα συγκρούονταν με διερχόμενα οχήματα η εκτρέπονταν της πορείας τους με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό τόσο ανυποψίαστων περαστικών όσο και μεταναστών οι οποίοι στοιβάζονται μέσα σε πολύ μικρά οχήματα. Επιπλέον, πολλές από αυτές τις καταδιώξεις ήταν πολύωρες και σε αρκετές περιπτώσεις τελείωναν εντός της Θεσσαλονίκης και του αστικού ιστού. Συνεπώς θα πρέπει να αναλογιστούμε πόσες ανθρώπινες ζωές εκτέθηκαν σε κίνδυνο ζωής.

Στο ερώτημα αν οι αστυνομικοί θα μπορούσαν να πράξουν κάτι διαφορετικό προκειμένου να μην είχε συμβεί η κατάληξη αυτή η απάντηση είναι ότι ενήργησαν με τα μέσα τα οποία είχαν στην διάθεση τους και με γνώμονα την προστασία της ζωής τους τόσο της δικιά στους όσο και των διερχόμενων ανθρώπων. Αν επιχειρούσαν να πυροβολούσαν εν κίνηση από τις μηχανές τους τα λάστιχα η τον κινητήρα του οχήματος αυτή την στιγμή οι νεκροί θα ήταν παραπάνω από ένας. Εξαιτίας της αδρεναλίνης και της έντασης που επικρατούσε είναι βέβαιο ότι ελάχιστες σφαίρες θα έβρισκαν στόχο με πολλές από αυτές να κατέληγαν σε αθώους πολίτες. Ακόμα και να κατάφερναν να τρυπήσουν και τα 4 λάστιχα του οχήματος, το αυτοκίνητο θα εκτρέπονταν της πορείας του και θα συγκρούονταν με κάποιο άλλο όχημα οδηγώντας σε αρκετούς ακόμα θανάτους.

Κλείνοντας πρέπει να επισημανθεί ότι καθίσταται αναγκαία μία νέα νομοθεσία και ένα νέο πλαίσιο αντιμετώπισης τέτοιων έκνομων περιστατικών. Η αναχρονιστική νομοθεσία που επικρατεί έχει οδηγήσει σε μεγάλη απώλεια ανθρωπίνων ζωών καθώς και σε σοβαρούς τραυματισμούς. Επίσης καθίσταται πλέον αναγκαία η επανεξέταση του Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας για τις δικονομικές ενέργειες που ακολουθούνται στις περιπτώσεις που παραβιάζεται η νομοθεσία από αστυνομικούς κατά τον χρόνο εκτέλεσης της υπηρεσίας τους.