Έχει περάσει παραπάνω από μια εβδομάδα από την καταδικαστέα απόπειρα δολοφονίας του υποψηφίου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Donald Trump, και η πολιτική κρίση στο εσωτερικό της χώρας της «Ελευθερίας» δε λέει να κοπάσει.
Η πόλωση μεταξύ των δύο στρατοπέδων έχει κορυφωθεί με αποτέλεσμα το εκλογικό σώμα να βρίσκεται σε αδιέξοδο και η παγκόσμια κοινή γνώμη να εστιάζει σε σενάρια της επόμενης ημέρας ανάλογα με το αποτέλεσμα της 5ης Νοεμβρίου.
Joe Biden (46ος Πρόεδρος) και Donald Trump (45ος Πρόεδρος), δύο προσωπικότητες που διετέλεσαν ένοικοι του λευκού οίκου με εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές πεποιθήσεις.
Από τη μία ο 81 ετών πρόεδρος, Νέστωρας της πολιτικής καθώς διετέλεσε επί πολλά έτη γερουσιαστής και αντιπρόεδρος των Η.Π.Α επί προεδρίας Barack Obama, εφάρμοσε μια πολιτική που συνοψίζεται στη φράση Αμερική για όλους. Λειτουργεί ως εγγυητής και η ηγέτης του ελεύθερου κόσμου και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες.
Από την άλλη ο 78 ετών πρώην πρόεδρος, πολύπειρος επιχειρηματίας, οξυδερκής χωρίς την παραμικρή πολιτική ¨προϋπηρεσία¨, απέδειξε ότι everything is possible σε μια χώρα που κατάφερε να καλλιεργήσει τα εθνικιστικά της ένστικτα μέσα από το σύνθημα «ΠΡΩΤΑ Η ΑΜΕΡΙΚΗ». Πληθωρικός στον βίο του, συγκρουσιακός με κοφτές θέσεις και με την εκ του ασφαλούς πεποίθηση πως το δίκαιο του ισχυρού οφείλει να αντικαταστήσει το διεθνές δίκαιο.
Χωρίς καμία αμφιβολία υπάρχει έλλειμα ηγεσίας στην Αμερική, σε αντίθεση με τη χώρα μας που έχουμε γεμίσει ηγετικές προσωπικότητες (μια άλλη ιστορία που θα συζητήσουμε τον Οκτώβριο)….
Από το 2016 έχει ανέβει εξαιρετικά ο ηλικιακός μέσος όρος υποψηφίων προέδρων (Clinton, Trump, Biden, Sanders) γεγονός που δημιουργεί το αμείλικτο ερώτημα αν υπάρχουν και γιατί δεν εμφανίζονται νεότεροι και ικανοί ηγέτες που θα μπορούσαν να κάνουν την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο.
Ευτυχώς ο καταστατικός χάρτης της Αμερικής προβλέπει όριο δύο προεδρικών θητειών (ενδιαφέρουσα συζήτηση και για τη χώρα μας) και όλοι οι παραπάνω πρωταγωνιστές θα ανήκουν σύντομα στην ιστορία.
Στην παρούσα φάση τα δεδομένα είναι αρκετά σύνθετα.
Για την χώρα μας (και όχι μόνο) ο Joe Biden αποτελούσε σίγουρα μια επιλογή που θα επικροτούσαμε καθώς εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Ο ίδιος άλλαξε την παγιωμένη αμερικανική εξωτερική πολιτική που παραμένει ίδια για πολλές δεκαετίες, τουλάχιστον στο ζήτημα Ελλάδας – Κύπρος – Τουρκία.
Με καθαρές θέσεις ενίσχυσε στρατιωτικά και οικονομικά την Ελλάδα και στέρησε όπλα και χρόνο στους γείτονες μας ώστε να μπορέσουμε να κερδίσουμε τον χαμένο έδαφος αποτρεπτικής ισχύος.
Βέβαια επί ημερών του, έγιναν δύο πόλεμοι που δεν κατάφερε μέχρι και σήμερα να ανακόψει, κάτι που δείχνει τα αργά αντανακλαστικά του στα ζητήματα ειρήνης και ασφάλειας.
Επίσης η κλονισμένη υγεία του, όφειλε να αφυπνίσει το επιτελείο των Δημοκρατικών σε εργασίες αντικατάστασης του ΕΓΚΑΙΡΩΣ, οι οποίοι όμως όχι απλά δεν έπραξαν αλλά βολεύτηκαν στο γεγονός πως δεν θα επέστρεφε ο “κακός λύκος” Trump από το παράθυρο μιας και πλέον καταδικάστηκε για δωροδοκία.
Έχοντας λοιπόν ως βασικό επιχείρημα ότι ο πρόεδρος BIDEN πάσχει από άνοια, επανήλθε ο άνθρωπος που ξόρκιζε η ανθρωπότητα, για να πάρει τη ρεβάνς.
Και ενώ προσπαθούσαν οι Δημοκρατικοί να διορθώνουν τη μία γκάφα του προέδρου μετά την άλλη….ήρθε εκείνη η στιγμή που το παιχνίδι κλείδωσε.
Η απόπειρα δολοφονίας του Donald Trump είναι η δέκατη κατά σειρά απόπειρα δολοφονίας προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών (ανεπιτυχής ευτυχώς).
Πέρα από το γεγονός πως το φιάσκο των secret services προκάλεσε γέλια σε παγκόσμια διάσταση, θα έπρεπε να μας προβληματίζει πως η οπλοκατοχή εξακολουθεί και υφίσταται (νομίμως) μετά από την 10η απόπειρα δολοφονίας προέδρου.
Για την ιστορία, το 1994 ο πρόεδρος Bill Clinton υπέγραψε ομοσπονδιακό διάταγμα για την όπλο – απαγόρευση που αναιρέθηκε δέκα χρόνια μετά από τον πρόεδρο Bush. Έκτοτε, μεσολάβησαν δύο Δημοκρατικοί Πρόεδροι (Obama, Biden) που δεν προχώρησαν στην καθολική όπλο – απαγόρευση με τίμημα να βλέπουμε ανά εξάμηνο τον κάθε ημί – τρελό μακελάρη να αγοράζει με 1.000$ ένα M4 αυτόματο τουφέκι και να σκοτώνει δεκάδες παιδιά και καθηγητές σε σχολεία.
Σε πρόσφατη συζήτηση μου με εξαίρετο νομικό για το ίδιο θέμα, έθεσα το ερώτημα για την αδυναμία σύμπνοιας Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για την καθολική απαγόρευση ώστε να σταματήσει να ελλοχεύει ο παραπάνω κίνδυνος και η απάντηση που μου έδωσε ήταν πως η Αμερική είναι σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση (50 πολιτείες ημί αυτόνομες) με την διαφορά πως εδώ υπάρχει μια κυβέρνηση και η οπλοκατοχή συμβάλλει στην αποφυγή πραξικοπήματος, σαν τον ρόλο της εθνοφυλακής για κάθε πολιτεία.
Ομολογώ πως με προβλημάτισε η παραπάνω άποψη, όμως θα επιμείνω πως στις δημοκρατίες δεν επιτρέπεται η αυτοδικία. Και αν λάβουμε υπόψιν την τελευταία δημοσκόπηση μετά την απόπειρα δολοφονίας του DONAL TRUMP, το 7% του εκλογικού σώματος δήλωσε πως θα ασκούσε βία προκειμένου να μην επανεκλεγεί ο Αμερικανός μεγιστάνας ενώ το 12% του εκλογικού σώματος δήλωσε πως θα ασκούσε βία προκειμένου να επανεκλεγεί. Το σημαντικό νούμερο από την παραπάνω έρευνα είναι πως το 90% και των δύο κατηγοριών κατέχουν όπλο.
Κατά συνέπεια, για ένα κρίσιμο δευτερόλεπτο ο TRUMP απέφυγε την μοιραία εξέλιξη, κατέληξε Σωτήρας, ο BIDEN επισήμως αποχώρησε και το anti Trump μέτωπο καρτερεί τον δικό του σωτήρα.
Και όλες οι παραπάνω ανατροπές προέκυψαν για ένα κρίσιμο δευτερόλεπτο.
