Και ναι! Έρχεται η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι μπαίνεις σε προεκλογική περίοδο. Τίθεται όμως το ερώτημα, πως το καταλαβαίνεις;
Μα θα πεις ότι ακούς ότι σε βομβαρδίζουν με παροχές –οικονομικού περιεχομένου- όπως φοροελαφρυνσεις, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, προσλήψεις και άλλα πολλά και λέω πολλά καθώς η αλήθεια είναι ότι δεν υπόσχονται και λίγα. Όμως αλυσιδωτά και καθώς η σκέψη προχωράει θα πει κάποιος για ποιον λόγο θα τα κάνει πράξη την δεδομένη εκείνη στιγμή και όχι ένα ή δύο χρόνια πριν το έτος εκλογών;
Η απάντηση είναι έτοιμη, προσχεδιασμένη, τολμώ να πω ότι η απάντηση έρχεται πριν καν γίνει η ερώτηση.
Η τακτική είναι χρόνια δοκιμασμένη και πετυχημένη οπότε, όπως και στον αθλητισμό έτσι και στην πολιτική, η τακτική, το σχέδιο (όπως θες πες το) που νικάει, δεν την αλλάζεις.
Σε αυτή την «μυαλοθύελλα» όμως τα ερωτήματα είναι πολλά στους σκεπτόμενους πολίτες.
Έτσι και βοηθώντας σου την σκέψη γεννάται το ρητορικό ερώτημα «είναι σωστό να υπόσχεσαι , να παροχολογείς ακόμα και αν είναι νικητήρια τακτική;»
Η απάντηση δεν δίνεται αμέσως, το αποτέλεσμα ωστόσο είναι ορατό μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα και μάλιστα επιβλαβές τις περισσότερες φορές.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει και μία άλλη φιλοσοφία , μία φιλοσοφία η οποία δεν είναι τόσο επιτυχημένη μεν για τους πολιτικούς γιατί έχει κόστος , αλλά πρέπει να της δοθεί –επιτέλους– η δέουσα προσοχή. Είναι η φιλοσοφία της μετριοπάθειας, του συγκροτημένου λόγου και της σοβαρότητας. Αν με έναν μαγικό, σουρεαλιστικό τρόπο αυτά τα ποιοτικά στοιχεία δηλαδή απ την μία της παροχολογίας και απ την άλλη της μετριοπάθειας, τα τοποθετούσαμε σε μία ζυγαριά ή ένα «αληθειόμετρο» κατά το θερμόμετρο, θα παρατηρούσες ότι οι τιμές για την μετριοπάθεια θα ήταν πολύ υψηλότερες απ ότι για την παροχολογία και αυτό διότι η μετριοπάθεια προσεγγίζει ακριβέστερα την Αλήθεια, διότι παρουσιάζει την πραγματικότητα, ενώ η άκριτη παροχολογία που συνοδεύεται με υποσχέσεις και ντύνεται με βαρύγδουπο συγκινησιακό λόγο απέχει από την Αλήθεια .
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι παντού υπάρχει στην φύση ένα δίπολο, δράση -αντίδραση, άσπρο –μαύρο. Στην προκείμενη περίπτωση το δίπολο πολιτικός –πολίτης ενεργοποιείται και με την βοήθεια της Φυσικής μπορούμε να ερμηνεύσουμε ότι ο πολιτικός – πομπός στέλνει το μήνυμα στον πολίτη-δέκτη.
Είναι στο χέρι του πολίτη, λοιπόν, πως θα λάβει το μήνυμα πως θα το μετρήσει με το «αληθειόμετρο» ώστε να βγει το θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα, αρκεί βέβαια αυτό το «αληθειόμετρο» να μην είναι «πειραγμένο».
Λογιστής με έχει σπουδές στην Διοίκηση Επιχειρήσεων
