Το χρονικό μιας (κυβερνητικής) πανδημίας – Μέρος 2ο

Στο 2^ο μέρος της ανάλυσής μου,κάνω μια καταγραφή των πεπραγμένων της κυβέρνησης από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020 και το ξέσπασμα της πανδημίας. Τι σχέση έχει αυτή η περίοδος με την περίοδο της πανδημίας; Μεγάλη. Διότι στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας έδειξε στην πράξη τη φιλοσοφία της, την πολιτική της, τον προσανατολισμό της γενικότερα. Αναλύοντας τα στοιχεία αυτά, μπορούμε να ερμηνεύσουμε και να κρίνουμε τους χειρισμούς της εν μέσω πανδημίας, να καλλιεργήσουμε τις αντίστοιχες προσδοκίες για την καλύτερη ή όχι αντιμετώπισή της κα. Για να δώσω ένα απτό παράδειγμα, άλλη πολιτική θα ασκούσε εν μέσω πανδημίας μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλη μια της ΝΔ• άλλες προσδοκίες θα καλλιεργούσε στο λαό η μία, άλλες η άλλη.

(Διευκρίνιση: Μπορεί στην ανάλυσή μου να μπαίνω σε δαιδαλώδη μονοπάτια κάνοντας φαινομενικά άσχετους συλλογισμούς, όμως κανένα κομμάτι του παζλ δε στέκεται μόνο του χωρίς τα υπόλοιπα. Γι’ αυτό ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας μια γενική εικόνα χωρίς να θέτουμε διαρκώς το ερώτημα «Πως αυτό μας οδήγησε εδώ;». Αυτό θα απαντηθεί συλλογικά στο τέλος).

Ο ουρανός έγινε πιο γαλανός

«Νενίκηκά σε Τσίπρα!». Στις εκλογές της 7^ης Ιουλίου 2020 η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη θριάμβευσε συγκεντρώνοντας ποσοστό 39,85% και 158 έδρες στη Βουλή. Αποτελεί την πρώτη αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά από 10 χρόνια πολιτικής αναταραχής και αβεβαιότητας. Η συσπείρωση των ψηφοφόρων της ΝΔ ξεπέρασε το 90% (tvxs, 2019). Σε αυτό ξεχωρίζουμε 3 αιτίες. Τη φθορά της απελθούσης κυβέρνησης Τσίπρα, την τεράστια επικοινωνιακή εκστρατεία της ΝΔ με αποκορύφωμα το Μάτι και τις Πρέσπες, και τη συσπείρωση των δυνάμεων της• χαρακτηριστικά μέχρι κι ο Κώστας Καραμανλής τοποθετήθηκε δημόσια σε ομιλία του απευθύνοντας κάλεσμα στήριξης προς τον Μητσοτάκη. Όσο για τους υποψήφιους, η ΝΔ παράταξε στελέχη από όλο το φάσμα της δεξιάς: Από την αστική κεντροδεξιά (Ντόρα Μπακογιάννη) έως την ακροδεξιά (Άδωνις Γεωργιάδης). Δηλαδή πολλές τάσεις, πολλά στελέχη με διαφορετικές θέσεις αλλά ένα ψηφοδέλτιο. Φυσικά, όλα στην (πολιτική) ζωή έχουν ένα κόστος. Η ΝΔ όπως είπαμε και στο 1^ο μέρος παρατάχθηκε στις εκλογές χωρίς κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα – ιδεολογία, παρά μόνο με το σύνθημα της νίκης στις εκλογές και την επιστροφή στην «κανονικότητα». Ο Μητσοτάκης και τα στελέχη του υπόσχονταν ένα επιτελικό κράτος, στελεχωμένο με άξια και αξιοκρατικά επιλεγμένα στελέχη, και μια κυβέρνηση που θα απείχε από πρακτικές του παρελθόντος (διορισμοί ημέτερων, κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος κα). Μέχρι που ήρθε η ώρα των διορισμών.

(Ο σκοπός της παρούσης ανάλυσης δεν είναι η αποτίμηση και κριτική του κυβερνητικού έργου εν συνόλω αλλά μόνο στους τομείς που επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από την πανδημία. Συνεπώς έχουν εξαιρεθεί η εξωτερική πολιτική, ο πολιτισμός κλπ και έχω εστιάσει στην εσωτερική πολιτική και την υγεία).

Επιστροφή στην… κανονικότητα

– Και ποιους να βάλουμε,τους ξένους να βάλουμε; Σε μια κατά την άποψή μου, πρωτοφανή δήλωση, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης με μόλις μία φράση «άδειασε» όλο το προεκλογικό αφήγημα της ΝΔ περί αριστείας και αξιοκρατίας στο Δημόσιο, και ιδιαίτερα τον K. Μητσοτάκη που υποσχόταν ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης. Κληθείς να σχολιάσει τις εκατοντάδες προσλήψεις μετακλητών και ιδιαίτερα τους διορισμούς διοικητών στα νοσοκομεία με στελέχη από την κομματική δεξαμενή προέβη σε αυτή την παραδοχή λίγους μόλις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Μπορείτε να δείτε την επίμαχη δήλωση εδώ. Εξάλλου, 2 μήνες αργότερα ο κ. Βορίδης απασχόλησε τα ΜΜΕ αυτή τη φορά με αφορμή το αυξημένο κόστος της εκδήλωσης για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Δείτε το ρεπορτάζ εδώ.

Έτσι γίνεται κατανοητό ότι η κυβέρνηση της ΝΔ παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες για αξιοκρατία και αλλαγή πλεύσης ως προς το μοντέλο της διακυβέρνησης, υιοθέτησε κι αυτή  τις γνωστές τακτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το 1^ο πλήγμα στην εμπιστοσύνη των πολιτών είναι γεγονός, οι οποίοι για ακόμη μια φορά άρχισαν να αισθάνονται «προδομένοι» από τις υποσχέσεις που τους δόθηκαν και δεν εκπληρώθηκαν ποτέ.

Διορισμών συνέχεια λοιπόν, και επιστρέφουμεστην Υγεία και στο φλέγον ζήτημα των διοικητών νοσοκομείων που απασχόλησε έντονα την κοινή γνώμη και στο οποίο εμπλέκεται καιπροσωπικά ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το σύνολο των διοικητών και αναπληρωτών διοικητών στα νοσοκομεία αντικαταστάθηκε μετά την αλλαγή της κυβέρνησης. Ποιοι είναι οι «τιμονιέρηδες» των νοσοκομείων που σήμερα καλούνται να διαχειριστούν τους συνανθρώπους μας που παλεύουν για τη ζωή τους στους θαλάμους και στις ΜΕΘ;Ο παρακάτω πίνακαςδίνει μερικές απαντήσεις. (Παρακαλώ εστιάστε στο αριστερό μέρος μιας και η ανάλυση αφορά τη ΝΔ και δεν αποσκοπεί σε οποιαδήποτε σύγκριση με την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείτε να αξιοποιήσετε το δεξί μέρος για περαιτέρω έρευνα,εφόσον θέλετε να ερευνήσετε τις πολιτικές πρακτικές που ακολουθούνταιγενικότερα στην υγεία).

Έκανα μια ενδεικτική διασταύρωση των στοιχείων του πίνακα για να διαπιστώσω την εγκυρότητά του (όπως άλλωστε οφείλουμε, κατ’ εμέ,πάντανα κάνουμε σε τέτοιες περιστάσεις). Ας δούμε την κατάσταση στα νοσοκομεία αναφοράςCovid 19:

ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

Διοικητής: Γρηγορόπουλος Αναστάσιος. Στέλεχος της ΝΔ που είχε διοριστεί Διοικητής στον Ευαγγελισμό με απόφαση του τότε Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη.

ΠΓΝ «Αττικόν»

Διοικητής: Αποστολόπουλος Σπυρίδων. Υποψήφιος για την τοπική επιτροπή της Ν.Δ. Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας. Η είδηση με ημερομηνία 19/5/2018 εδώ.

Αναπληρωτής Διοικητής: Κοσμίδης Γεώργιος. Υποψήφιος το 2012 με τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη στις αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοσίευμα 24/4/2012) καιΑντιδήμαρχος επί δημαρχίας Δ. Καλογερόπουλου (ΝΔ).

ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης

Διοικητής: Ρούφος Ευάγγελος. Υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ στην Π.Ε. Έβρου το 2015 και πολιτευτής με τη ΝΔ.

ΓΝ Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο»

Διοικητής: Παπασωτηρίου Σταύρος. Πολιτευτής της ΝΔ και πρώην δημοτικός σύμβουλος Φλώρινας (2015-2019) με την παράταξη του Σ. Κωνσταντινίδη.

ΓΝ Λάρισας

Διοικητής: Κατσικονούρης Δημήτριος. Στέλεχος της ΝΔ και υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 2015.

ΠΓΝ Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας»

Διοικητής: Θεοδωρόπουλος Ηλίας. Υπεύθυνος του Τομέα Οικονομικών της ΝΟΔΕ Ν.Δ. Αχαΐας

Αναπληρωτής Διοικητής: Δημόπουλος Παναγιώτης. Πρώην μέλος της ΝΟ.Δ.Ε Αχαΐας ΝΔ.

Η λίστα είναι (δυστυχώς) μεγάλη. Στους παρακάτω συνδέσμους παραθέτω τις πηγές μου και μπορείτε να αντλήσετε περαιτέρω στοιχεία για τους διοικητές και αναπληρωτές διοικητές των νοσοκομείων. Εδώ, εδώ, κι εδώ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκηςεκτέθηκε προσωπικάκαθώς προεκλογικάδιεμήνυε ότι δεν επρόκειτο να ανεχτεί πολιτευτές διοικητές νοσοκομείων. «Είμαστε σοβαροί; Αυτά με μένα δεν πρόκειται να γίνουν..»δήλωνε σε συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά. Η πραγματικότητα όμως, τον διέψευσε πανηγυρικά, ιδιαίτερα ο Κ. Πατέρας. Ένας 80χρονος πολιτευτής από τα Τρίκαλα ο οποίος σύμφωνα με δήλωσή του σε τηλεοπτική εκπομπή,συναντήθηκε ιδιαιτέρως με τον Μητσοτάκη προεκλογικά και συμφώνησε να στηρίξει τη ΝΔ στις εκλογές με αντάλλαγμα μια θέση σε διοίκηση νοσοκομείου. Και οι δύο συμβαλλόμενοι τήρησαν τη συμφωνία τους, η δημόσια κατακραυγή ωστόσο, οδήγησε στην απομάκρυνση του Κ. Πατέρα από τη θέση του διοικητή του νοσοκομείου Τρικάλων. Η σημερινή κυβέρνηση δεν έδειξε να παίρνει στα σοβαρά την Υγεία, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε τους προεκλογικούς σχεδιασμούς του Κ. Μητσοτάκη για ιδιωτικοποίηση της.

Στο 1^ο μέρος έγραψα ότι ο Κ. Μητσοτάκης πολιτικά αφοσιώθηκε μόνο στην εκλογή του. Με τους διορισμούς στα νοσοκομεία – από κοινού με τη στρατιά των μετακλητών – «κάηκε» όλο το προεκλογικό αφήγημα περί αριστείας, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών οι οποίοι είδαν για ακόμη μια φορά προεκλογικές υποσχέσεις να μη γίνονται πράξη. Σε επίπεδο ηγέτη, ο Κ. Μητσοτάκης έσπευσε να εξαργυρώσει «γραμμάτια» ακολουθώντας πάγιες τακτικές 40+ χρόνων (που μεταξύ άλλων οδήγησαν την ελληνική οικονομία σε κατάρρευση). Και πόσο μπορεί να ξεχωρίσει ένας ηγέτης που είναι ίδιος με τους προκατόχους του; Πόση πίστη μπορεί να έχει ένας λαός σε επαναλαμβανόμενες επιβλαβείς πολιτικές πρακτικές; Πως θα μπορέσει ένας τέτοιος ηγέτης να δημιουργήσει εθνική ομοψυχία και να επιβάλει σκληρά μέτρα όπως το lockdownκαι το κλείσιμο καταστημάτων; Και ειδικότερα, θα αποτελέσει αυτός ο άνθρωπος το πρότυπο για το λαό του ή θα επιλέξει να πράξει κατά βούληση και να «κρυφτεί» πίσω από την «ασυλία» που του παρέχει η εξουσία του;

Σε μια ιδιαίτερη κατάσταση όπως η πανδημία, το προφίλ του ηγέτη έχει τεράστια σημασία. Ειδικά στην Ελλάδα,που ο Πρωθυπουργός καλείται να πάρει,πολλές φορές, ιστορικές αποφάσεις. Και για του λόγου το αληθές ο Κ. Μητσοτάκης δεν ξεκίνησε τη θητεία του με τους καλύτερους οιωνούς. Φυσικά, ο κορωνοϊός έκανε την εμφάνισή του αρκετά αργότερα. Παρόλα αυτά, τα συστατικά της διακυβέρνησής του υπήρξαν από την πρώτη στιγμή «τοξικά».

Όπως τοξική ήταν και η στάση της αστυνομίας, η οποία κλήθηκε πέραν των άλλων καθηκόντων της, να λειτουργήσει και επικοινωνιακά (!!) ως εργαλείο εκτέλεσης του αφηγήματος της «κανονικότητας». Στο κέντρο της προσοχής, η πλέον γνωστή συνοικία του κέντρου της Αθήνας, τα Εξάρχεια. Πριν συνεχίσω να σημειώσω εδώ ότι η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης χρησιμοποιεί όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της. Ανακοινώσεις, τοποθετήσεις υπουργών – στελεχών, αντιπαραθέσεις. Κι ας σταθούμε στο τελευταίο. Τα Εξάρχεια λοιπόν, δεν είναι απλά το «κόκκινο πανί» για τη ΝΔ. Είναι για εκείνη,το μέρος,ας πούμε, συγκέντρωσης όλων των «αμαρτιών του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς». Το μέρος όπου «μπαχαλάκηδες» κρατούν ζωές υπό ομηρεία, το μέρος όπου το κακό πρόσωπο της αναρχίας ζει και βασιλεύει, το μέρος όπου δακτυλοδεικτούμενοι (κυρίως αριστερών πεποιθήσεων) αλληλέγγυοι, αγωνιστές, ακτιβιστές, διανοούμενοι δρουν και αλληλοεπιδρούν «ανενόχλητοι». Κι έτσι, γεννήθηκε η επιχείρηση κάθαρσης και καταστολής των «στοιχείων» αυτών, εντός αλλά και εκτός Εξαρχείων. Η αστυνομία ανέλαβε σχολαστικά το ρόλο του «σερίφη» με αντικείμενο την κάθαρση από όλους όσους δρούσαν «ανεξέλεγκτοι» επί ΣΥΡΙΖΑ, με εμφανή στόχο να ικανοποιήσει το ακροδεξιό κοινό που διακαώς επιθυμούσε να δει το τρίπτυχο ησυχία – τάξη – ασφάλεια στους δρόμους.

Η αστυνομία επί υπουργίας Χρυσοχοΐδη ουσιαστικά εφαρμόζει το δόγμα της «καταστολής». (Σε Ενεστώτα διότι και σήμερα επί κορωνοϊού, όπως θα δούμε στο 3^ο μέρος, η αστυνομία καταστέλλει, κι όχι απαραίτητα αριστερούς και κατοίκους των Εξαρχείων).Μέχρι τον Μάρτιο του 2020 η αστυνομία επιδόθηκε σε επεμβάσεις σε καταλήψεις, σινεμά (εναντίων ανηλίκων!!!), στη Λέσβο που «καιγόταν» επί μέρες λόγω του προσφυγικού και όπου όλοι θυμόμαστε τις εικόνες απόβασης των ΜΑΤ από τα πλοία στα λιμάνια, σε διαδηλώσεις με εντολές για συλλήψεις διαδηλωτών. Ουκ ολίγες φορές η ΕΛ.ΑΣ. και ο Χρυσοχοΐδης βρέθηκαν εκτεθειμένοι από τα πεπραγμένα της αστυνομίας, χωρίς ωστόσο να υποβληθεί κάποια παραίτηση ή ανάληψη ευθύνης μέχρι σήμερα..Τουναντίον, συνεχίζουν ακάθεκτα την πορεία προς τον αυταρχισμό, αυτή τη φορά με ένα νομοσχέδιο που προβλέπει «την οριοθέτηση ενός συγκεκριμένου χώρου για τους δημοσιογράφους και έναν ορισμένο εκ των προτέρων αξιωματικό που θα λειτουργεί ως σύνδεσμος και δίαυλος επικοινωνίας μαζί τους καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάθροισης, έχοντας ως στόχο τη συνεργασία και την αμοιβαία κατανόηση». Φυσικά, προκαλώντας την έντονη αντίδραση των δημοσιογράφων όπως και για άλλη μια φορά το διασυρμό της χώρας σε διεθνές επίπεδο.

Συνοψίζοντας, την 1^η χρονιά διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη γίναμε μάρτυρες υποσχέσεων περί αξιοκρατίας και χρηστής διακυβέρνησης να πηγαίνουν περίπατο, αποκαλύψεων περί προσωπικών του συναλλαγών με πολιτευτές προκειμένου να εξασφαλίσει τη νίκη στις εκλογές, αστυνομικής αυθαιρεσίας και πιστής εφαρμογής του δόγματος καταστολής καθώς και της δυσάρεστης διαπίστωσης ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει ηγετικές – ενωτικές βλέψεις ως Πρωθυπουργός, παρά την προσοχή του στα κομματικά στελέχη, στους ψηφοφόρους του και σε όσους υπήρξαν προεκλογικοί του «εταίροι».

ΥΓ: Παρότι είναι έτοιμο προς δημοσίευση εδώ κι εβδομάδες το παρόν κείμενο, οι καταιγιστικές εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας με ανάγκασαν να αναβάλλω τη δημοσίευσή του, προκειμένου να συλλέξω περισσότερα στοιχεία για το 3^ο μέρος και για να αντιπαραβάλω το περιεχόμενο του 2^ου μέρους με την πραγματικότητα. Και είναι αλήθεια ότι οι προβλέψεις μου ήταν ακριβείς. Σύμφωνα με το Δείκτη Δημοκρατίας του Economist, σε μια έκθεση που μπορείτε να τη βρείτε εδώ, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Ελλάδα χαρακτηρίζεται «ελλαττωματική δημοκρατία». Επιπλέον, η βελγική εφημερίδα LaLibre δημοσίευσε άρθρο «κόλαφο» για το μιντιακό περιβάλλον στην Ελλάδα, κάνοντας λόγο για έλεγχο του 80% των Ελληνικών ΜΜΕ από τον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ. (rosa.gr, 2020). Εξέλιξη ολίγον τι αναμενόμενη, αν σκεφτεί κανείς ότι από τον Ιούλιο του 2019 το ΑΠΕ-ΜΠΕ λογοδοτεί απευθείας στον Πρωθυπουργό. Όσον αφορά την ΕΛ.ΑΣ, η διαταγή του Αρχηγού της για απαγόρευση συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων την 26^η Ιανουαρίου έως την 1^η Φεβρουαρίου, στο φως των διαδηλώσεων κατά του νομοσχεδίου για την παιδεία, επιβεβαίωσε περίτρανα τις προβλέψεις μου για στροφή προς μια διακυβέρνηση καταστολής και πνεύματος «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».

Στο 3^ο μέρος θα δούμε αναλυτικά πως αυτές οι «ρωγμές» μετατράπηκαν σε «ρήγματα» εν καιρώ πανδημίας. Πως καταλήξαμε να βιώνουμε την 3^η καραντίνα, με την επικοινωνία μεταξύ κόσμου και Μαξίμου να έχει διακοπεί, τα μέτρα να παραβιάζονται διαρκώς ακόμα κι από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, και το κυριότερο δίχως καμία ανάληψη ευθύνης. Ούτε από τους εξουσιάζοντες, ούτε από τους εξουσιαζόμενους…

Τάσος Σεφεριάδης

Τελειόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου – Έχει εργαστεί στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη και στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη – Έχει υπάρξει δόκιμος ερευνητής στην Ομάδα Μελέτης Νοτιοανατολικής Ευρώπης υπό τον καθηγητή Νικόλαο Τζιφάκη – Πιστοποίηση στη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στην ανατολική Μεσόγειο και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια του Κολλεγίου Ασφάλειας και Άμυνας στη ΣΝΔ.