Η εκπαίδευση αποσκοπεί στην παροχή συγκεκριμένων γνώσεων, δεξιοτήτων αλλά όχι μόνο αυτά ταυτόχρονα διαπλάθει χαρακτήρες και συγκροτεί σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Σήμερα λοιπόν, φαίνεται να διακυβεύεται το ζήτημα της εκπαίδευσης γεγονός που απασχολεί μεγάλη μερίδα νέων καθώς πλήττεται εξαιτίας της κατάστασης που βιώνουμε εν έτει 2021.
Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο την τηλεκπαίδευση, σ όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης φαινόμενο ασυνήθιστο άλλωστε για την χώρα μας δημιουργώντας ανάμεικτα συναισθήματα σε μαθητές και φοιτητές. Σε αρχικό στάδιο, φαινόταν σχεδόν βολικό και ξεκούραστο με μια επιφύλαξη, όμως στη διάρκεια αυτού εμφανίστηκαν ποικίλα προβλήματα τόσο στην ψυχοσύνθεση των μαθητών όσο και των φοιτητών. Παρουσιάστηκαν ζητήματα αναφορικά με την συγκέντρωση τους στη διάρκεια μαθημάτων, δυσκολία ως προς την πλήρη κατανόηση κάποιων μαθημάτων ακόμη και τον αποκλεισμό μερικών παιδιών από τη διαδικασία λόγω έλλειψης τεχνολογικού εξοπλισμού ως ότου παρθούν μέτρα κάλυψης και για εκείνα τα παιδιά.
Επιπροσθέτως, αληθεύει πως καθίσταται επίπονο ψυχικά και σωματικά σ ένα μαθητή και φοιτητή να υποχρεούται να παραμένει προσηλωμένος για ώρες σε μια οθόνη. Ανάλογο ωστόσο και το άγχος που βιώνει κάθε φοιτητής για την εξεταστική του λόγω καθυστέρησης των συγγραμμάτων. Γεγονός, που του δημιουργεί πλήθος ερωτημάτων με αυτό να κυριαρχεί: με ποιόν τρόπο θα αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των εξετάσεων. Είναι πρόδηλο, πως δεν υπάρχει μια μέριμνα για τον πανεπιστημιακό κλάδο καθίστανται απόλυτα παραμερισμένες οι ανάγκες των φοιτητών. Παρατηρήσαμε, μονάχα μια προσπάθεια της κυβέρνησης να επιστρέψουν στο φυσικό τους χώρο η πρωτοβάθμια εκπαίδευση και δειλά επήλθε η σειρά της δευτεροβάθμιας με το γυμνάσιο ν επιστρέφει στο σχολικό περιβάλλον. Ωστόσο, στο περιθώριο εξακολούθησε να παραμένει και το λύκειο παρότι, η γ λυκείου ειδικά παρουσιάζει αυξημένες ανάγκες για επιστροφή στην κανονικότητα καθώς η χρονιά κρίνει το επόμενο βήμα τους για την είσοδο τους στο Πανεπιστήμιο.
Φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
