Με την πάροδο του χρόνου και την τεχνολογική εξέλιξη είναι σίγουρο ότι τα μέσα κοινωνικης δικτύωσης έχουν εντρυφήσει στην καθημερινότητα μας. Άτομα όλων των ηλικιών έχουν σίγουρα τουλάχιστον έναν λογαριασμο σε ένα από αυτά τα μέσα.
Το τελευταίο και πλέον διάσημο τέτοιο μέσο που έχει ανέλθει σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα είναι το Tik Tok. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί άνθρωποι επιχείρησαν την δημιουργία λογαριασμών εν μέσω καραντίνας, τότε που ήταν πρωτόγνωρη η γενικότερη κατάσταση και η επικοινωνία με άτομα και οικεία κρινόταν απαραίτητη έως αναγκαία.
Επίσης, αποτελούσε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχαγωγίας – διασκέδασης της “εγκλειστης ζωης”. αφού τα πάντα είχαν παγώσει και οι μετακινήσεις ήταν αρκετά περιορισμένες, όπως και οι συναντησεις με φίλους και οικείους. Η χρήση αυτών ήταν μία παρηγορι στην μοναξιά τους μιας που τους προσέφεραν στιγμές γέλιου και ίσως πηγή έμπνευσης για δημιουργικές εργασίες πχ. Pinterest, youtube κλπ.
Ωστόσο, τα λεγόμενα σόσιαλ μίντια δεν είχαν μόνο θετικές επιδράσεις στους χρήστες τους. Τα εν λόγω μέσα και ειδικότερα το Instagram που αποτελεί εξ ολοκλήρου ένα μέσο προσωπικής προβολής έχει προξενήσει σε μια μερίδα ανθρώπων ένα αίσθημα υποβίβασης και μειονεξίας ,καθώς οι δημοσιεύσεις τους να μην έχουν την επιθυμητή απήχηση στο ευρύ κοινό. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι έχουν οδηγηθεί λανθασμένα στην απύθμενη “likoθηρία”, δηλαδη στο συνεχές κυνηγι των likes. Μέσω αυτου του κυνηγιού ανεβαίνει η αυτοεκτίμηση και αισθάνονται οτι τραβούν την προσοχή των ακολούθων τους και συνεπώς νιώθουν σημαντικοί.
Το πρόβλημα όμως έγκειται στο γεγονός ότι όλη αυτή η “ανάγκη για προσοχή” τους οδηγεί στο μονοπάτι της εγκατάλειψης της προσωπικότητας τους και συνάμα στην απομάκρυνση από τα ουσιώδη. Προσπαθούν να χτίσουν μια πλασματική εικόνα, κάτι το τέλειο, κάτι το απρόσιτο καθώς και να επιδεικνύουν την ζωή τους σε κάθε στιγμή.
Κάθε like που πατιέται τους γεμίζει φαινομενικά και τους κάνει να νιώσουν στιγμιαία επιτυχημένοι. Αυτό που νιώθουν στην πραγματικότητα ένα αστείρευτο κενό, το οποίο παλεύουν να γεμίσουν βγάζοντας στόρι για να μειώσουν την μοναξιά τους. Εναντιώνονται στο πραγματικό πρόβλημα και εθελοτυφλούν πιστεύοντας ότι θα γίνουν αρεστοί και κοινωνικά αποδεκτοί εάν οι ακόλουθοι του είναι μερικές χιλιάδες.
Στην πραγματικότητα οι ακολουθοι δεν είναι τίποτα άλλο από θεατές και κριτές της ζωης των άλλων. Δυστυχώς, σε αυτα τα μέσα ο κόσμος γίνεται εξαιρετικα σκληρός. Υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι όντας ευνοημένοι πίσω από ένα ψεύτικο προφίλ, χλευάζουν και λοιδορούν ασυστόλως με ακρως υβριστικά και υποτιμητικά σχόλια άλλους χρήστες, δείχνοντας απροκάλυπτα την έλλειψη σεβασμού προς την διαφορετικότητα. Τελικά ξέρουμε πως διαιωνίζεται αυτό;
Ονομάζομαι Βιργινία Στουραΐτη. Γεννήθηκα το 2001 και μεγάλωσα στην Αθήνα.Είμαι φοιτήτρια του τμήματος Ψηφιακών μέσων και επικοινωνίας στο Αργοστολι της Κεφαλονιάς. Ασχολούμαι με την συγγραφή άρθρων και θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με την αρθρογραφία και την αρχισυνταξία.
