Μέχρι περίπου τα δεκαέξι μου χρόνια επέμενα πως η πολιτική ούτε μου αρέσει, ούτε με απασχολεί. Δεν ήξερα τι θα ψήφιζα αν μπορούσα, δεν παρακολουθούσα τα πολιτικά γεγονότα και τις εξελίξεις τη χώρας μου πόσω μάλλον του κόσμου, και απέφευγα κάθε είδους πολιτική συζήτηση όπως ο διάολος το λιβάνι.
«Δεν ξέρω, δε με νοιάζει, δεν έχω άποψη» έλεγα κάθε φορά. Κι ενώ στο σχολείο φίλοι και μη έπαιρναν αποφάσεις, υποστήριζαν χρώματα και απόψεις κάθε είδους, και έπαιζαν ξύλο για το ποιος είναι πιο διεφθαρμένος από τον άλλον, εγώ ήμουν σκοπίμως στον κόσμο μου.
Εδώ, μια μικρή παρένθεση: συνεχίζω να επιμένω πως καλά έκανα, προς μεγάλη έκπληξη πολλών. Συνεχίζω να υποστηρίζω πως κόμματα και χρώματα πρέπει να λείπουν από την παιδεία, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια. Με μια μεγάλη, τεράστια διαφορά: τώρα, ξεχωρίζω την πολιτική από τους πολιτικούς. Τώρα, ξεχωρίζω τα κόμματα και την προπαγάνδα που μαστίζει αυτή τη χώρα, από την ενημέρωση και την παρακολούθηση της επικαιρότητας. Τώρα, ξεχωρίζω την κινητοποίηση και την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, από το αναμάσημα προεκλογικών εκστρατειών.
Τώρα λοιπόν, φοιτήτρια πια, κατά διαστήματα εργαζόμενη και μονίμως φορολογούμενη, παλεύω να καλύψω το κενό στις γνώσεις μου. Τώρα, ενήλικη πια, θα ήθελα, όσο προλάβαινα, να έχω χειριστεί το θέμα καλύτερα. Θα ήθελα να μην έχω υπάρξει, έστω και για λίγο κομμάτι ενός μεγάλου ποσοστού ανθρώπων που δε νοιάζονταν και δε νοιάζονται. Που δεν ασχολούνταν και δεν ασχολούνται.
Τώρα, θεωρητικά μέλος το εκλογικού σώματος, πρακτικά όμως μετανάστης από μια χώρα που δε δίνει δυνατότητα ψήφου από το εξωτερικό, πονάω για ένα δικαίωμα που δεν γίνεται σεβαστό, για μια υποχρέωση που για λόγους πέραν των δυνάμεών μου δεν μπορώ να εκπληρώσω.
Γιατί τώρα ξέρω· τώρα με νοιάζει· γιατί πιστή στο γνωστό στερεότυπο δεν ήξερα τι είχα μέχρι που το έχασα.
Επίσης πιστή σε άλλο στερεότυπο, πιο εκνευριστικό για τους γύρω μου, θα δώσω μια συμβουλή, κι ας μη μου ζητήθηκε: ψηφίστε όταν έρθει η ώρα. Εκμεταλλευτείτε το δικαιώμα αυτό που έχετε, μπας και σώσουμε το μέλλον στης χώρας μας. Ψηφίστε έστω, γι’αυτούς που θέλουν και δεν μπορούν.
Διεθνολόγος και Νομικός με στόχο να δώσει μια ακόμη φωνή στις ομάδες που ανήκει: μετανάστες, ΑμεΑ, φοιτητές, νέες γυναίκες