Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Απορώ γιατί όλοι ωρύονται για τα ναρκωτικά, την ίδια στιγμή που ο αθλητισμός προσφέρει στα παιδιά και τους νέους αθλητές ναρκωτικά πολύ χειρότερα, με οδυνηρές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία.

Το φαινόμενο του ντόπινγκ είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σύγχρονου αθλητισμού. Η πίεση για υψηλή επίδοση, η θεώρηση του αθλητισμού ως αυτοσκοπός για καταξίωση και πλούτο, οδηγεί πολλά παιδιά να μη βλέπουν την άθληση ως έναν τρόπο διατήρησης της καλής υγείας, αλλά ως έναν τρόπο για την απόκτηση δόξας.

Μη σπεύσει να μου πει κάποιος πως <<μόνο σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα>>. Ακόμα και σε διασυλλογικά πρωταθλήματα της πλάκας, σε συναντήσεις μεταξύ συλλόγων, ακόμα και εκεί βρίσκονται παιδιά ντοπαρισμένα.

Ο αθλητισμός έχασε την πρωταρχική του σημασία, την πραγματική του αξία, στο βωμό της εύκολης προβολής και της πρόσκαιρης δόξας των Μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η άθληση που αποσκοπεί στην εκγύμναση του ανθρώπου και στη διατήρηση της υγείας του, αυτός πρέπει να γίνει προτεραιότητα της πολιτείας αλλά και της κοινωνίας μας ολόκληρης.

Είναι λυπηρό αλλά και ειρωνικό ταυτόχρονα, να σκεφτείς πως ο αθλητισμός που θα έπρεπε να αποσκοπεί μόνο στη διατήρηση της καλής υγείας του ανθρώπου, να είναι εκείνος που δίνει τελικά τα πιο σκληρά ναρκωτικά σε νέους αθλητές.

Να αθλείσαι για να κάνεις καλύτερη την υγεία σου, να βελτιώσεις τη σωματική και πνευματική σου λειτουργία και δοτικότητα. Να μην θέλεις με δόλιο τρόπο να κερδίζεις μετάλλια και τιμές; να τα αποκτάς όταν τα αξίζεις..