Γράφει ο Σαράντης Σάντας

Με ένα γρήγορο σερφάρισμα στα social media και στο ίντερνετ θα παρατηρήσει κανείς ότι όλο το διαδίκτυο είναι γεμάτο από trolls, memes και βίντεο με έναν και μοναδικό σκοπό, την προπαγάνδα. Οι περισσότεροι από εμάς μπορεί να γελάμε, να τσαντιζόμαστε λίγο, άλλοι να κάνουμε συλλογή από memes και να αποθηκεύουμε αστεία βιντεάκια για να τα μοιραστούμε με τους φίλους μας ή ακόμα, να τα χρησιμοποιήσουμε σε κάποιον διαδικτυακό ‘’πόλεμο’’. Για ποιόν λόγο όμως γέμισε ο παγκόσμιος ιστός με πολιτικά memes και μία στρατιά από απρόσωπα profiles; Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από ότι φαίνονται.

Όσοι ανέβηκαν στο τρένο των memes από νωρίς και μπήκαν στον κόπο να δημιουργήσουν μερικά (σαν και εμένα) ίσως να έχουν ακουστά τον The Great Meme War που έλαβε χώρα στο διαδύκτιο, στα social media, στο Υoutube και θεωρείται η μεγαλύτερη ιντερνετική σύγκρουση που έγινε ποτέ. Τα πληκτρολόγια, τα προγράμματα μοντάζ και επεξεργασίας πήραν φωτιά. Η μάχη ξεκίνησε μαζί με την προεκλογική εκστρατία του Donald Trump εναντίων της Hillary Clinton. Ο ιντερνετικός στρατός και των δύο αντιπάλων (Republicans vs Democrats) πάλεψε σκληρά για μήνες μέχρι που όπως λέγεται χαρακτηριστηκά ο

“Donald Trump was meme’d into the White House.”

Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Τα trolls με τα αισχρά, προσβλητικά και χιουμοριστικά τους σχόλια βομβαδρίζουν τα comments sections σε κάθε πλατρφόρμα των social media με πολιτικό περιεχόμενο. Δημιουργούν memes και βίντεο που ακόμα και αυτός που δεν ασχολείται με την πολιτική τα συναντάει μπροστά του αναπόφευκτα. Ο στόχός τους είναι ένας: δολοφονία χαρακτήρα μέσω χιουμοριστικού και προσβλητικού περιεχομένου. Βλέποντας συνέχεια αυτά τα memes, τα σχόλια και τα βίντεο χωρίς να το θες στο πίσω μέρος του μυαλού σου δημιουργείται μία αντίληψη για ένα γεγονός ή ένα πρόσωπο.

Ειδικά αν κάποιος δεν μπει στον κόπο να ψάξει και να επαληθεύσει τα γεγονόντα τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι μετά από πολύ καιρό συναντώτας καθημερινά αυτό το περιεχόμενο, χωρίς να το θέλει θα διαμορφώσει μία αντίληψη που θα του επιρρεάσει την σκέψη και τον τρόπο που θα κρίνει τα δρώμενα και τα πολιτικά πρόσωπα. Είναι αστείο, είναι ευκολό, είναι εύκολα μοιράσιμο. Ένα ψέμα για να καθιερωθεί σαν αλήθεια αρκεί να ειπωθεί πολλές φορές. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το ψέμα. Αν μεταδοθεί σε πολλούς ανθρώπους με μεγάλη συχνότητα θα διαμορφώσει αντιλήψεις και θα γίνει πιστευτό. Αυτή είναι η προπαγάνδα. Το διαδίκτυο είναι το τέλειο μέρος. Προεδρίες έχουν κερδιθεί, μεγάλες εταιρίες χρησιμοποιούν αυτόν τον τρόπο πλέον για τις διαφημιστικές τους online καμπάνιες. Το φαινόμενο αυτό δεν έχει πάρει τυχαία διαστάσεις. Δουλεύει και πολύ καλά μάλιστα. Άτομα που δεν είχαν ασχοληθεί και που δεν παρακολουθούσαν το πολιτικο ρεπορτάζ βομβαρδιζόμενα από έξυπνα δημιουργημένο και ευκολοχώνευτο υλικό άθελα τους σχηματίζουν άποψη χωρίς αυτή να είναι προιόν δικής τους σκέψης και έρευνας. Ακόμα και πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας που δεν είναι εξοικειωμένοι με τον τρόπο που δουλεύει το διαδίκτυο και την ροή της παραπληροφόρησης, χειραγωγούνται από τις φαινομενικά αθώες και χιουμοριστηκές εικόνες με αποτέλεσμα να κατατάσσονται σε στρατόπεδα που κατά βάθος δεν ανήκουν. Έτσι λοιπόν αυτός που ξέρει να χειρίζεται πονηρά το ίντερνετ και καταφέρνει να έχει μεγάλο ακροατήριο έχει την δύναμη να χειραγωγεί το συλλογικό υποσυνείδητο. Τα θύματα αυτού του πολέμου δεν είναι μόνο οι τεχνολογικά αναλφάβητοι, είμαστε όλοι μας.