Γενάρης του 2020 και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε την έκπληξη στην πρόταση του για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η επιλογή του άκουγε στο όνομα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ένα πρόσωπο που αν μη τι άλλο δεν είχε δει το φως της δημοσιότητας. Στην αρέσκεια της δημοσιογραφικής φημολογίας και ονοματολογίας των ημερών η είδηση έσκασε σαν βόμβα, καθώς ελάχιστοι γνώριζαν τη σκέψη του πρωθυπουργού. Μπροστά στις διαθέσιμες επιλογές η κυρία Σακελλαροπούλου φάνταζε το λιγότερο ταιριαστό για την θέση αυτή πρόσωπο, με αποτέλεσμα πολλοί να είναι επιφυλακτικοί απέναντι της.
Και όμως ο συμβολισμός που ήθελε να αποδώσει ο πρωθυπουργός εκείνο το βράδυ της ανακοίνωσης, ένα χρόνο μετά πέτυχε μετά βεβαιότητας. Δεν αρκούσε μόνο η Κατερίνα Σακελλαροπούλου να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ο θεσμός του προέδρου να αποκτήσει ξανά κύρος, αξία και χαρακτήρα. Κάτι που για πολλά χρόνια είχε πάψει να ισχύει, αφού οι προκάτοχοι της αντιλαμβάνονταν αυτή τη θέση – ας μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός – ως αγγαρεία. Στο πρόσωπο της διαφαινόταν η επόμενη μέρα της χώρας απαλλαγμένη από ένα ακόμη πολιτικό “βαρίδιο”.
Η κυρία Σακελλαροπούλου από τη πρώτη στιγμή ξεκίνησε να αφήνει το αποτύπωμα της. Με μικρές – για κάποιους ασήμαντες – αλλαγές με ιδιαίτερο όμως νόημα, όπως για παράδειγμα η ενεργή της παρουσία στα social media. Κάτι που άμεσα την διαφοροποίησε από τους προκατόχους της. Παράλληλα, οι παρεμβάσεις της ήταν και είναι καίριες και ουσιαστικές χωρίς το πολιτικό ή ιδεολογικό πρόσημο, αλλά με ένα ευγενή και πάνω απ’όλα ανθρώπινο λόγο. Με άποψη και θέση για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί πλέον σήμα κατατεθέν της πολιτικής ζωής της χώρας.
Αποκορύφωμα αυτής της έντονης παρουσίας της προέδρου ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε και συμμετείχε στις διήμερες εκδηλώσεις του εορτασμού των διακοσίων χρόνων από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης. Με σεμνότητα και ταπεινότητα υποδέχτηκε τους καλεσμένους της ελληνικής πολιτείας και στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ουδεμία στιγμή δεν χάθηκε ανάμεσα στη λάμψη των προσκεκλημένων, όχι επειδή το επιδίωξε ή το προκάλεσε, αλλά γιατί το άξιζε. Στο γεύμα που παραχωρήθηκε στο προεδρικό Μέγαρο μίλησε για την Ελλάδα και την ιστορία της με τρόπο συγκινητικό, ενώ δεν δίστασε να δείξει και την ευαίσθητη πλευρά της και την αγάπη της για την πατρίδα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης. Ακόμα και στην επιλογή των δώρων και της ξενάγησης των ξένων ηγετών τα σχόλια που αποκόμισε ήταν θετικότατα.
Χωρίς τους εντυπωσιασμούς του παρελθόντος και τις βαρύγδουπες δηλώσεις, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου κερδίζει καθημερινά το στοίχημα του να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Πλέον έχει δικαιώσει όσους την εμπιστεύτηκαν από την πρώτη στιγμή. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι προσέδωσε στο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας μία διαφορετική όψη, καλύτερη από αυτή που είχε διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια, γεγονός που αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον.
Φοιτητής του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
