Η κλιματική αλλαγή θα καταστεί σοβαρή απειλή για τον πλανήτη ως το 2040, προειδοποιούν με δραματικούς τόνους οι επιστήμονες, καθώς εκτιμούν ότι όχι μόνο βρισκόμαστε ήδη σχεδόν εκτός στόχου για τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, αλλά βαδίζουμε ολοταχώς σε μια αύξηση της τάξης των 2 ακόμη και των τριών βαθμών.

Το φράγμα του 1,5 βαθμού μπορεί να ξεπερασθεί κάπου το 2030 και μόλις ξεπεραστεί αυτό το όριο, ακόμη και μισός βαθμός Κελσίου επιπλέον θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση των κινδύνων για ξηρασίες, πλημμύρες, καύσωνες και φτώχεια για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους, τονίζουν σε έκθεσή τους οι επιστήμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).

Η τελευταία ελπίδα να «πιαστεί» ο ολοένα πιο δύσκολος στόχος για άνοδο έως ενάμιση βαθμό, είναι, σύμφωνα με την έκθεση, «να γίνουν γρήγορες, ευρείες και άνευ προηγουμένου αλλαγές σε όλες τις πλευρές της κοινωνίας».

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι το «παράθυρο ευκαιρίας» δεν έχει κλείσει ακόμη, αλλά η ανθρωπότητα βρίσκεται κοντά σε αυτό, αν δεν δράσει αποφασιστικά σε τέσσερις τομείς: ενέργεια, χρήση γης, πόλεις και βιομηχανία.

Η έκθεση, που παρουσιάσθηκε σε διεθνή συνάντηση στη Νότια Κορέα, σύμφωνα με το BBC και τη Guardian, επισημαίνει ότι «ο περιορισμός της υπερθέρμανσης στον ενάμιση βαθμό έχει πολλά οφέλη σε σύγκριση με τη συγκράτηση της ανόδου στους δύο βαθμούς, καθώς θα περιορίσει πραγματικά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με πολύ σημαντικούς τρόπους».

«Οι επιστήμονες θα ήθελαν να γράψουν με κεφαλαία γράμματα «ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΗΛΙΘΙΟΙ», αλλά πρέπει να το πουν με γεγονότα και αριθμούς – και το έκαναν» δήλωσε η εκπρόσωπος της Greenpeace Κάιζα Κοζόνεν. «Ήδη, με μια αύξηση ενός βαθμού, βρισκόμαστε στην επικίνδυνη ζώνη».

Η έκθεση εκτιμά ότι θα χρειασθούν κάθε χρόνο από τις κυβερνήσεις και τους ιδιώτες μαζικές επενδύσεις της τάξης του 2,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ (γύρω στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως) μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, προκειμένου ο πλανήτης να μείνει κάτω από το «κατώφλι» του ενάμιση βαθμού.

Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθούν κατά 45% έως το 2030, σε σχέση με τα επίπεδα του 2010. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πρέπει να παρέχουν το 85% της ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως έως το 2050 και η χρήση άνθρακα πρέπει σχεδόν να μηδενισθεί.

Έως επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα γης -μια έκταση σχεδόν όσο η Αυστραλία- θα χρειασθούν για ενεργειακές καλλιέργειες (βιοκαύσιμα), ενώ οι παγκόσμιες καθαρές εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» πρέπει να μηδενιστούν έως το 2050.

Μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς, μεταξύ άλλων, θα εξαφανίσει τους πολύτιμους κοραλλιογενείς υφάλους, θα επιταχύνει το λιώσιμο των πάγων, η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών θα ανέβει κατά περίπου δέκα εκατοστά περισσότερα, ενώ θα επηρεασθεί αρνητικά η αποδοτικότητα σημαντικών γεωργικών καλλιεργειών (ρυζιού, σταριού κ.α.).