Γράφει η Ελένη Γκιάστα

Η βία κατά των γυναικών αναμφίβολα υπονομεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα της γυναίκας τα οποία είναι η αξιοπρέπεια, το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη αλλά και στην ισότητα των φύλων. Παρατηρείται έντονα το φαινόμενο αυτό παγκοσμίως στην καθημερινότητα και με διαφορετικές  μορφές  η ψυχολογική, σεξουαλική αλλά και η σωματική όλες είναι εξίσου επιβλαβείς. Γνωστό αποτελεί το γεγονός από το 1999 η 25η Νοεμβρίου έχει οριστεί ως διεθνή ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.

Τα αίτια που συνδράμουν στην ώθηση ενός ατόμου να προβεί σε χρήση βίας ενάντια μιας γυναίκας εδράζεται πολύ συχνά στην γενική ανέχεια η οποία επικρατεί στις μέρες μας στην σύγχρονη οικονομική ύφεση η οποία πυροδοτεί πιο συγκεκριμένα έντονα την ενδοοικογενειακή βία καθώς δεν λείπουν εκδηλώσεις πιο ακραίων περιστατικών βίας μεταξύ των μελών μιας οικογένειας. Η κρίση οδηγεί σε περιστατικά ακόμη και σεξουαλικής κακοποίησης και όχι μόνο σωματικής τέτοια περιστατικά είδαμε να διαδραματίζονται σ αυξημένο αριθμό και κατά την περίοδο της πανδημίας εξαιτίας της κορύφωσης  του άγχους, ακόμα και το αίσθημα της απελπισίας  που ταλάνιζε αρκετούς οδηγήθηκαν σ ακραίες μορφές ξεσπάσματος βίας. Έπειτα, η παρενόχληση σ όλες τις μορφές της στον χώρο εργασίας πλήττει την κοινωνία μας καθώς ειδικότερα σ αυτόν τον τομέα η υποβίβαση της γυναίκας υπάρχει δεκαετίες  πριν. Οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ακόμη και σήμερα με υποτιμητικό τρόπο και πολλές φορές χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού από τους εργοδότες τους λόγω φύλου παραγκωνίζοντας κάθε ικανότητα της και προσφορά της γυναίκας στην εργασία. Κρίνεται απαραίτητο να μην παραληφθεί το γεγονός ότι η πορνογραφία πλέον δεν πουλιέται στα «κρυφά»  διατίθεται  ελεύθερα στο διαδίκτυο ως αποτέλεσμα αυτού οι νέοι να μεγαλώνουν με λάθος εικόνες και πρότυπα καθώς  ακόμη δεν υπάρχει κατάλληλη σεξουαλική εκπαίδευση και εν γένει ανοιχτές συζητήσεις ήδη από τον χώρο του σχολείου.

Συνεπώς,  αναγκαία καθίσταται  η εφαρμογή νέων πολιτικών μέτρων  που θα βοηθήσουν στην βελτίωση της ποιότητα ζωής των γυναικών το οποίο μεταφράζεται ως εξής με την απόκτηση ίσων αμοιβών, καλύτερες συνθήκες εργασίας και να διατεθούν βέβαια πόροι για την δημιουργία περισσότερων κέντρων με συμβουλευτικό ρόλο και ειδικών μονάδων φιλοξενίας, περίθαλψης για περιπτώσεις κακοποιημένων γυναικών. Σημαντική συμβολή θα αποτελούσε επιπλέον η ύπαρξη ειδικών μονάδων αστυνομίας όπου θα επεμβαίνουν άμεσα σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Γεγονός που θα οδηγεί και τους εκάστοτε δράστες που εκτελούν τέτοιου είδους επιθέσεις σε μονάδες θεραπείας καθώς είναι και αυτοί ασθενείς.

Κάθε γυναίκα είναι απαραίτητο να καταγγέλει κάθε είδους μορφής βίας που δέχεται, μόνο όταν σπάσει αυτού του είδους η σιωπή θα αλλάξει η επικρατούσα κατάσταση και θα πάψει να διαιωνίζεται το πρόβλημα ή έστω να μειώνονται ολοένα και περισσότερο τέτοιου είδους περιστατικά βίας.