Γράφει ο Μιχάλης Δρούγκας

Στις 6 του Μάρτη πεθαίνει η Μελίνα Μερκούρη στις ΗΠΑ ηττημένη από καρκίνο στους πνεύμονες , δε μπορώ να αναλύσω την σπουδαιότητα του έργου της στο χώρο της πολιτικής , του θεάτρου και γενικότερα την εντός και εκτός συνόρων ακτινοβολία της , ως σύμβολο ανθρωπιάς , μόνο σε μερικές γραμμές . Θα ήταν πραγματικά άδικο να εγκλωβίσω το όραμα της Μελίνας για ένα καλύτερο αύριο μέσα στις άχαρες γραμμές τους υπολογιστή μου. Θα αναφερθώ στη μια από τις πολλές τις ιδιότητες της , αυτή της μακροβιότερης υπουργού πολιτισμού στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου . Η Μελίνα Μερκούρη προσπάθησε να φέρει τον πολιτισμό στη πόρτα ,κάθε κατοίκου της Ελλάδας. Ίδρυσε τα δημοτικά περιφερικά θέατρα (ΔΗΠΕΘΕ) έχοντας ως μόνο στόχο την διάδοση του πολιτισμού μέχρι το τελευταίο σπίτι της Ελλάδας. Θα μου πείτε , ο πολιτισμός είναι ένα προϊόν που μοιράζεται κατ´οίκον; Ίσως και να είναι.

Ο πολιτισμός δεν υπάρχει μόνο στο θέατρο , στο κινηματογράφο , σε ένα ποίημα η σε μια έκθεση ζωγραφικής . Ο πολιτισμός υπάρχει παντού , όπου υπάρχει και δραστηριοποιείται ο άνθρωπος . Είναι ένα εφόδιο που κουβαλάμε είτε το θελουμε είτε όχι . Πολλές φορές , μάλιστα , είναι ο γνώμονας της σκέψης μας , των πράξεων μας! Ας έρθουμε στο σημερινό πολιτισμό , μακριά από το όραμα της Μελίνας .

Δυστυχώς , με όσο πιο μεγάλα γράμματα , δυστυχώς , γινόμαστε θεατές – μάρτυρες πολλών περιστατικών αστυνομικής βίας. Πάνοπλοι αστυνομικοί ασκούν βία προς τους πολίτες . Ύπουλα , πισώπλατα. Οι κάμερες ανοικτές , ο κόσμος βλέπει , μιλάει εξοργίζεται , διαδηλώνει (!) .

Το γύρο του Διαδικτύου ανά τον κόσμο κάνουν όλες αυτές οι εικόνες ντροπής , εικόνες και βίντεο που δεν αρμόζουν όχι μόνο στην Ελλάδα που κάποτε γέννησε την δημοκρατία , αλλά σε κανέναν άνθρωπο ,σε κανένα λαό , οπουδήποτε . Η κυβέρνηση , τηρεί σιγή ιχθύος , καμία ανάληψη ευθύνης , καμία παραίτηση , ούτε καν ένα ψεύτικο συγγνώμη . Δε φταίει το πολίτευμα , που καταπατείται , δε φταίει ο κόσμος που δέχεται επιθέσεις , φταίει η έλλειψη παιδείας . Ο πολιτικός πολιτισμός που κάποτε κυριαρχούσε στην Ευρώπη , έδωσε τη θέση του σε ένα τελείως βάρβαρο τοπίο . Η Βουλή , το πλέον ατόφιο δείγμα δημοκρατίας απουσιάζει επιδεικτικά , σχεδόν ειρωνικά . Με το πρόσχημα της πανδημία του κορονοϊού και της εθνικής «ασφαλείας» ακόμα και τα τελευταία ψήγματα πολιτισμού , παιδείας και ανθρωπιάς εξαφανίστηκαν , λέτε να βοηθήσει η Νικολούλη ;

Αναμφισβήτητα , ζούμε μοναδικές εποχές. Εποχές που γράφουν και θα γραφτούν στην ιστορία. Από την μια η Οικονομική απόγνωση , ο επιχειρηματικός κόσμος εκπέμπει σος το ίδιο και άλλοι κλάδοι . Από την άλλη πλευρά η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε κατακόρυφα το χρόνο της καραντίνας . Σύμφωνα με έρευνα γνωστής Μκο τριπλάσια τα θύματα που καλούν για προστασία και βοήθεια.

Νέοι και μεγάλοι , εγκλωβισμένοι σε έναν πανελλαδικό ,πλέον, χάρτη απαγορεύσεων. Τα παιχνίδια του κόκκινου και των χρωματισμών του στο τραπέζι των «ειδικών» της πολιτικής προστασίας. Παράλληλα , εν κρυφώ , η κυβέρνηση πετσοκόβει τόσο τον προϋπολογισμό της παιδείας και της υγείας όσο, βέβαια , και του πολιτισμού . Αντίθετα , σε ανοδική πορεία ο εθνικός δημοσιονομικός ορίζοντας στον τομέα της άμυνας και της «προστασίας» του πολίτη . Με αλλά λόγια , ο πολιτισμός και η παιδεία , δεν είναι χρήσιμα εφόδια για την καταπολέμηση μιας κρίσης που έχει ανοικτά μέτωπα όχι μόνο στο κομμάτι της υγείας αλλά σε όλο το φάσμα του ιδιωτικού και δημόσιου βίου , είναι το αποτέλεσμα πολλών και χρόνιων προβλημάτων .

Ο πολιτισμός , είναι γροθιά στην έλλειψη δημοκρατίας , στην καταπάτηση των δικαιωμάτων , στην ωμή βία και προ πάντων , στην ανθρώπινη βλακεία!